ဒီမင္း
ေသာၾကာေန႔၊ ၾသဂုတ္လ ၀၆ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၂၀ နာရီ ၁၂ မိနစ္ .
လြိဳင္ေကာ္ (မဇၩိမ)။ ။ ဇြန္လ ၁၈ ရက္နဲ႔ ၁၉ ရက္ေန႔ေတြတုန္းက လိြဳင္ေကာ္နည္းပညာတကၠသိုလ္၊ ကြန္ပ်ဴတာ တကၠသိုလ္နဲ႔ လြိဳင္ေကာ္ တကၠသိုလ္က ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား အေယာက္ ၈ဝ ေလာက္ဟာ ဒီေမာဆိုၿမိဳ႕နယ္ ဆိုေဘာသဲရြာက ေရဝိုင္းေတာင္မွာ စုစုေပါင္း ဧက အစိတ္ေလာက္ရွိတ့ဲ ကြ်န္းပင္၊ သရက္ပင္၊ မယ္ဇလီပင္ နဲ ့ယမေနပင္ေတြ စိုက္ပ်ိဳးေနၾကပါတယ္။
ျပဳန္းတီးသြားတဲ့ သစ္ေတြကို ျပန္လည္အစားထိုး စိုက္ပိ်ဳးတဲ့အေနနဲ႔ နအဖစစ္အစိုးရက လိြဳင္ေကာ္န႔ဲ ့ဒီေမာဆိုၿမိဳ႕နယ္မွာ တအိမ္ကို ကြ်န္းသံုးပင္စီ မစုိက္မေနရ စိုက္ပိ်ဳးဖို႔႔ ႏွုိးေဆာ္ေနတာပါ။ အပင္ေပါက္အတြက္ ရပ္ကြက္လူၾကီး ေထာက္ခံစာနဲ႔ သစ္ေတာ႐ုံးမွာ သြားထုတ္ရပါတယ္။ လိြဳင္ေကာ္မွာ လူဦးေရက တသိန္းခြဲေလာက္ရွိၿပီး ဒီေမာဆိုဆိုရင္ ၆၆,ဝဝဝ ရွိပါတယ္။
သစ္ထုတ္လုပ္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရရိွလာတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို ကရင္နီျပည္သူေတြ အတြက္ အကိ်ဳးအျမတ္ရိွတယ္လို႔ ရွာၿပီး ေျပာရမွာေတာင္ ခက္တယ္
သစ္ပင္ၾကီးေတြနဲ႔ စိမ္းလန္းစိုေျပခဲ့ဖူးတဲ့ ကရင္နီျပည္က ေတာေတာင္ေတြဟာ အခုခိ်န္မွာ သြားလည္မယ္ဆိုရင္ ပူေလာင္ေျခာက္ေသြ႔တဲ့ ေတာင္ကတံုးေတြကိုပဲ ျမင္ေတြ႔ၾကရမွာပါ။
“၁၉၉၄ခုႏွစ္ကလြိဳင္ေကာ္နဲ႔ဒီေမာဆိုဘက္မွာသစ္ေတာေတြက်န္သေလာက္ရွိပါေသးတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုံးက လမ္းနေဘးေတြမွာ ကြ်န္းပင္ေတြ မရွိသေလာက္ နည္းလာတယ္ဆိုေပမဲ့ သစ္ပင္ငယ္ေတြနဲ႔ စိမ္းလန္းေနပါေသးတယ္။ အခုဆို သစ္ပင္ငယ္ကအစ ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး”လိ႔ု ကရင္နီဖြံ႔ၿဖိဳးေရး သုေတသနအစုအဖြ႔ဲ႔ြဲ႔ KDRGမွ တာဝန္ခံ ေတာ္ရယ္ပိုးက ေျပာပါတယ္။
အခုလို ေတာင္ကတုံး ျဖစ္သြားျခင္းဟာ သစ္ခုတ္ျခင္း၊ ထင္း႐ုႈးဆီထုတ္ျခင္း၊ ပင္စည္လိုက္ လွဲပစ္ၿပီး သစ္ခြပန္းရွာျခင္း၊ ေရႊ႕ေျပာင္းေတာင္ယာ လုပ္ျခင္း၊ အပင္ေတြကို ပင္ရင္းအထိခုတ္ျခင္းနဲ႔ ေပမျပည့္တဲ့ အပင္ေတြကိုလည္း ခုတ္ယူျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
ရြာသူရြာသားေတြ သစ္မခုတ္ရ ဆိုတဲ့အမိန္႔ကို သစ္ေတာက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ပိတ္ပင္ထားလို႔ ရြာသားေတြက သစ္တုိေလးတေခ်ာင္း ခုတ္ခြင့္မရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ထူးလို သစ္ကုမၸဏီၾကီးေတြရဲ့ သစ္အျပည့္တင္ထားတဲ့ ဆယ္ဘီးကားေတြက ကရင္နီျပည္ကုိ ဥဒဟို ျဖတ္သန္းသြားလာေနၾကတယ္။
ျပဳန္းတီးသြားတဲ့သစ္ေတြ အစားထိုး ျပန္လည္စိုက္ပ်ိဳးတယ္ ဆိုေပမယ့္လည္း တဖက္မွာက ထူးကုမၸဏီ၊ ကယားဖူး သစ္ထုတ္လုပ္ေရး ကုမၸဏီ၊ ျမန္မာ့ သစ္ထုတ္လုပ္ေရးနဲ႔ စစ္အစိုးရနဲ႔ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး ယူထားတဲ့ အဖြဲ႔ေတြက သစ္ခုတ္တာေတြကို ေလွ်ာ့မသြားပါဘူး။
ကယားဖူးသစ္ ကုမၸဏီကို ဦးေက်ာ္စိန္(ရွိန္)ပိုင္တာျဖစ္ၿပီး ထူးလိုပဲ ေဘာလခဲနဲ႔ ဖာေဆာင္းဘက္မွာ သစ္ထုတ္ခြင့္ ရထားတာပါ။
သစ္ထုတ္လုပ္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထြက္လာတဲ့ အကိ်ဳးအျမတ္ေတြကို ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ ခံစားပိုင္ခြင့္ ရိွလဲဆိုတာကုိေတာ့ အျမဲစိမ္းလန္းေသာ KarenniEvergreenအဖဲြ႔က ဒါ႐ိုက္တာ ဆရာေညးရယ္က “လူထုကေတာ့ သစ္ျဖတ္ခလား သစ္ဆဲြခလား အလုပ္သမား သေဘာေလာက္ပဲ ရမွာေပါ့ ”လို ့ေျပာပါတယ္။
သစ္ထုတ္လုပ္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရရိွလာတဲ့အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို ကရင္နီျပည္သူေတြအတြက္ အကိ်ဳးအျမတ္ရိွတယ္လို႔ ရွာၿပီးေျပာရမွာေတာင္ ခက္တယ္လုိ႔ KDRGက ေတာ္ရယ္ပိုးကလည္း ဆုိပါတယ္။
ကုမၸဏီေတြ၊ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး ယူတဲ့အဖဲြ႔ေတြဟာ သစ္ေတြကို တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၊ ထိုင္းႏိုင္ငံနဲ႔ အင္ဒိုနီးရွား ႏုိင္ငံေတြကို တင္ပို႔ေရာင္းခ်ၾကၿပီး ရရိွလာတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို မိမိတို႔ရဲ့ အကိ်ဳးစီးပြား သို႔မဟုတ္ မိမိတို႔ရဲ႕အဖဲြ႔အစည္းေတြ ရပ္တည္ေရးအတြက္သာ အသံုးျပဳၾကတယ္လ႔ို Evergreen အဖြဲ႔ကဆိုပါတယ္။
တႏွစ္ပတ္လံုးဒီေဒသမွာ သစ္ထုတ္လုပ္မႈကို ခန္႔မွန္းရခက္ေပမယ့္ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္အတြင္းမွာေတာ့ ဖာေဆာင္းခြင္ တခုထဲက တန္ခ်ိန္ ၅ဝဝ ထုတ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီႏွစ္မွာ ႏွစ္ဆတိုးထုတ္ဖို႔ ခန္႔မွန္းထားတယ္လို႔ သစ္ေတာဝန္ထမ္းတဦးက ေျပာပါတယ္။
ေဒသမွာ ကြ်န္းသစ္ခြဲသား တတန္ကို က်ပ္ငါးသိန္းေပါက္ၿပီး လံုးတန္ဆို သံုးသိန္း ေပါက္ပါတယ္။ သစ္ခြင္မွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ ေဒသခံေတြကေတာ့ တရက္ကို ဘတ္ ၁၅ဝ (၄၅ဝဝ) က်ပ္ ရပါတယ္။
ျဖဳန္းတီးလိုက္တဲ့ သစ္ေတြအစား ႏွစ္ရွည္ပင္ေတြ ျပန္လည္ စိုက္ၾကေပမယ့္လဲ သစ္ထုတ္လုပ္ေရးကို ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔နဲ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ သစ္ေတြရဲ႕ စံခ်ိန္စံႏႈန္းအတိုင္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ဖို႔လိုေၾကာင္း ကရင္နီျပည္ သစ္ေတာေရးရာဆိုင္ရာ ေလ့လာသူတဦးက ေထာက္ျပပါတယ္။
ျမန္မာ စစ္တပ္ေတြ ေရဆင္းခ်ဳိးတယ္ဆိုတာ တခါမွ မေတြ႔ဖူးဘူး။ တပ္ထဲမွာဘဲ ခ်ဳိးတယ္ ေလ။ က်ေနာ္တို႔အတြက္ေတာ့ တခါတေလ ဆို စားဖို႔ေတာင္မရွိဘူး
“သစ္ေတာ ဥပေဒေတြမွာေတာ့ သစ္ႏုေတြနဲ႔ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ သစ္ေတြကို ခုတ္ခြင့္မရပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာက ဥပေဒမွ မအုပ္စုိးတာေလ။ သစ္ေတာ ကာကြယ္ခြင့္ဆိုတာ ဘယ္လို အေျခအေနလဲလို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရႏုိင္ပါတယ္။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဒီသစ္ႏုေတြခုတ္တာ ဥပေဒနဲ႔ တင္းက်ပ္စြာ ကာကြယ္္ဖို ့လိုပါတယ္”
သစ္ထုတ္လုပ္ငန္းကို လုပ္တဲ့ကုမၸဏီေတြဟာ သစ္ေတြကို အကြက္လိုက္ လက္နက္ကိုင္တဲ့ တပ္ဖဲြ႔ေတြကေနဝယ္ၿပီး ၄ ေပခဲြမျပည့္ေသးတဲ့ အပင္ေတြကိုပါမက်န္ ထုတ္ယူေနၾကတယ္လို႔ ကရင္နီျပည္ အမွတ္(၂)ခ႐ိုင္မွာ လုပ္ရွားေနတဲ့ ကရင္နီတပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိတဦးက ေျပာပါတယ္။
ကုမၸဏီေတြနဲ႔ ့ လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႔ေတြက ေပမျပည့္တဲ့ သစ္ေတြ ခုတ္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး KDRGက ေတာ္ရယ္ပိုးက ေရရွည္အတြက္ ထည့္စဥ္းစားသင့္ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။
“သူတို႔ေတြက စီးပြားေရး လုပ္တယ္ဆိုေပမယ့္ ေရရွည္အတြက္ တဖက္မွာထည့္ စဥ္းစားေပးသင့္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ေငြေတြရတာပဲ စီးပြားေရးအတြက္ သက္သက္လုပ္တာ မဟုတ္ပဲနဲ ့ျပန္လည္အစားထိုး စိုက္ပ်ိဳးဖို႔အတြက္ ထည့္စဥ္းစားရင္ ေကာင္းတာေပါ့”
ဒီလိုသစ္ေတာေတြ ျပဳန္းတီးေစျခင္းေၾကာင့္ ေရရွားပါးျခင္း၊ ေတာ႐ိုင္းတိရိစာၦန္တို႔ရဲ့ စားက်က္ေတြကို ပ်က္စီးေစျခင္းနဲ႔ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္ျခင္းစတဲ့ ဆိုးကိ်ဳးေတြကို ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။
သစ္ေတြကို ဝယ္ခုတ္တဲ့သူေတြဟာ ေတာ႐ိုင္းတိရိစာၦန္ေတြကိုပါ ဝင္ပစ္တဲ့အတြက္ ေတာ႐ိုင္းတိစာၦန္ေတြ ရွားပါးကုန္တယ္လို႔လဲ Evergreenအဖြဲ႔က ဒါ႐ိုက္တာ ဆရာေညးရယ္က ေျပာပါတယ္။
ရာသီဥတုေတြ ေဖာက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္ ကရင္နီျပည္မွာ ေရရွားပါးတဲ့ ျပႆနာကိုလည္း ရင္ဆိုင္လာၾကရၿပီး ဒီႏွစ္ဆိုရင္ လယ္သမားေတြ စပါးမစိုက္ႏိုင္ဘဲ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္ေနၾကရပါတယ္။
မိုးရာသီ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ကရင္နီျပည္မွာ မိုးရြာသြင္းမႈ နည္းပါးၿပီး ေတာင္သူေတြအေနနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ ပ်ိဳးပင္မ်ားကို ေရမေပးႏိုင္တဲ့အျပင္ ေသာက္သံုးစရာေရပါ လံုေလာက္မႈမရွိတဲ့ အခက္အခဲမ်ား ၾကံဳေတြ႔ေနရတယ္။
ထိုၾကားထဲက ေနာက္ထပ္ျပႆနာတခု ထပ္ေပၚလာတာက ေက်းရြာအနီးအနားမွာ အေျခစိုက္ေနတဲ့ ျမန္မာစစ္တပ္ေတြက စခန္းအတြက္ ေရမပို႔မေနရ အမိန္႔ထုတ္ထားတာပါပဲ။
ကရင္နီျပည္ ဖရူဆုိၿမိဳ႕နယ္အတြင္းက ရြာသားေတြဟာ ရြာအနီး အေျခစိုက္ထားေသာ စစ္တပ္စခန္းအား ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ေရထမ္းပို႔ေပးေနရတယ္။ စစ္တပ္အတြက္ ေသာက္သံုးေရအျပင္ ခ်ိဳးေရကိုပါ ခပ္ပို႔ေပးေနရတယ္လုိ႔ ရြာသားမ်ားက ေျပာတယ္။ တပ္စခန္းတခုဆီ တရက္ကို ဝါးေမာက္ဗူး (တစ္ဂါလံရွိေသာေရဗူး) ၄၅ဗူး အခ်ိန္မွန္ ပို႔ေပးေနရၿပီး မပို႔ေပးပါက ဒဏ္ေငြေသာ္လည္းေကာင္း၊ အိမ္ေမြးတိရိစၧာန္မ်ားကိုေသာ္ လည္းေကာင္း ေပးေဆာင္ရတယ္ ဆိုတယ္။
“ျမန္မာ စစ္တပ္ေတြ ေရဆင္းခ်ဳိးတယ္ဆိုတာ တခါမွမေတြ႔ဖူးဘူး။ တပ္ထဲမွာဘဲ ခ်ဳိးတယ္ေလ။ က်ေနာ္တို႔အတြက္ေတာ့ တခါတေလဆို စားဖို႔ေတာင္မရွိဘူး”ဟု တပ္စခန္းမ်ားအတြက္ အၿမဲလိုလို ေရထမ္းပို႔ေပးေနရတဲ့ ဖရူဆိုၿမိဳ႕နယ္အတြင္းက ရြာသားတဦးက ေျပာတယ္။
ဖရူဆိုၿမိဳ႕နယ္ ဖူးကရားခူရြာနားမွာ စစ္အစိုးရတပ္ရင္း ၅၁၃က တပ္သားအင္အား ၂ဝနဲ႔ အေျခစိုက္ထားပါတယ္။
ကရင္နီျပည္ သံလြင္ျမစ္ အေနာက္ဘက္ျခမ္းမွာ ယခင္က မိုးေခါင္ေရရွားပါးမႈ မျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ္လဲ ယခု ၂ဝ၁ဝျပည့္ႏွစ္ဟာ ေရရွားပါးဆံုး ႏွစ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး လာမည့္လေတြမွာလဲ မိုးမရြာရင္ ပိုဒုကၡေရာက္ႏိုင္တယ္လုိ႔ ရြာသားေတြက ပူပန္ေနၾကပါတယ္။
“ေရထြက္ေပါက္န႔ဲ က်ေနာ္တို႔ ရြာက တနာရီေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေရကိုရဖို႔ အၾကာၾကီး ထပ္ေစာင့္ေနရေတာ့ အခ်ိန္အရမ္းကုန္တယ္၊ ေတာင္ယာ အလုပ္ေတြပါ ပ်က္တယ္။ အခုခ်ိန္ထိ မိုးမရြာေသးဘူး၊ ရြာမွာ ဘယ္လိုလာမလဲ မသိေသးဘူး။ အခုအခ်ိန္က ထြန္ယက္ စိုက္ပ်ဳိးရမယ့္ အခ်ိန္ပါ၊ ဒါေပမယ့္ မိုးမရြာေတာ့ ဘာမွလုပ္လို႔မရဘူး” လုိ႔ ဖူးကရားခူရြာက လယ္သမားတဦးက ေျပာတယ္။
ဖရူဆိုျမဳိ႕နယ္ ေဒါသမၾကီးရြာက ရြာသားတေယာက္ကလည္း “ ဒီႏွစ္ က်ေနာ္တို႔ရြာရဲ့ ေရထြက္ေပါက္က အရမ္းကို ထြက္နည္းသြားတယ္။ တနာရီေလာက္ ထိုင္ေစာင့္မွသာ ဝါးဗူး တစ္လုံးဘဲျပည့္တယ္ေလ။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ဖရူဆိုအထိ ထိုလာဂ်ီစက္နဲ႔ သြားသယ္ၿပီး ဂါလံပုံး တလုံးနဲ႔ဆိုရင္ ၂၅ဝ နဲ႔ ျပန္ေရာင္းရတာလဲရွိတယ္” လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
ကရင္နီျပည္ရဲ႕သစ္ေတာဧရိယာဟာ အရင္ရွိရင္းစြဲရဲ့ ၂ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့မယ္
ယခုႏွစ္ ကရင္နီျပည္တြင္း ေဒသအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေရရွားပါးသည့္ ျပႆနာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရၿပီး ရြာအနီးအနားမွာ အေျခစိုက္ေနတဲ့ စစ္တပ္စခန္းေတြကိုပါ ေရပံုမွန္ မထမ္းပို႔ေပးႏုိင္ရင္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖါက္သည့္ ျပႆနာေတြ ေပၚေပါက္လာမွာကိုလဲ ရြာသားေတြက စိုးရိမ္ေနၾကတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
စစ္အစိုးရဲ့ အႏုိင္က်င့္ခံေနရတဲ့ ျပည္သူေတြမွာ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္မိုးမရြာလုိ႔ ဝမ္းစာအတြက္ စိုက္တဲ့ပ်ိဳးပင္ေတြပါ ပ်က္စီးၾကရရွာပါတယ္။
“လုပ္ကိုင္ဖို႔ အဆင္မေျပဘူး၊ ၿပီးေတာ့ မိုးလဲမရြာဘူး။ ၄၊၅လပိုင္းက အရင္စိုက္ထားတဲ့အပင္ေတြ ေနတအားပူလ႔ို ့ အကုန္ျပန္ေသတယ္ ” လို ့ဒီေမာဆိုၿမိဳ႕နယ္က ေဒသခံတဦးက ေျပာပါတယ္။
ယခုလက္ရိွ ကရင္နီျပည္ရဲ႕သစ္ေတာဧရိယာဟာ အရင္ရွိရင္းစြဲရဲ့ ၂ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့မယ္လို႔ အၿမဲစိမ္းလန္းေသာအဖဲြ႔က ခန္႔မွန္းထားပါတယ္။
ဒီေမာဆိုၿမိဳ႕နယ္မွာ ေက်ာင္းသားလူငယ္တစု အခုမွစိုက္လိုက္တဲ့ သစ္ပင္ငယ္ေလးေတြဟာ အပင္ၾကီးေတြျဖစ္ဖို႔ ႏွစ္ေပါင္းရာနဲ႔ခ်ီ ေစာင့္ရမယ္ ဆိုေပမယ့္ ကရင္နီျပည္မွာ စည္းစနစ္မဲ့ သစ္ထုတ္မႈေတြ မရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္ ေက်ာင္းသားေတြစိုက္ၾကတဲ့ အပင္ေတြဟာ ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ ကရင္နီျပည္ကို ဒီထက္ပိုၿပီး စိမ္းလန္းေစမွာဘဲ။
Geen opmerkingen:
Een reactie posten