သမၼတအၾကံေပးဦးျမင့္ေဝမွ်တဲ့ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းေပၚအျမင္

မဇၥ်ိမသတင္းဌာန စေနေန႔၊ စက္တင္ဘာလ ၁၇ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ၁၂ နာရီ ၁၄ မိနစ္ .

သမၼတဦးသိန္းစိန္႐ုံး၏စီးပြားေရးအၾကံေပးအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ဦးျမင့္က ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိျမစ္ဆံုေရကာတာ စီမံကိန္းႏွင့္ပတ္သက္၍ေရးသားေပးပို႔လာေသာစာတေစာင္ျဖစ္ပါသည္။

ေဒါက္တာျမင့္သည္ပင္လံုစာခ်ဳပ္အတြက္ဦးေဆာင္ခဲ့ေသာကခ်င္ေခါင္းေဆာင္တဦး၏သားျဖစ္သူ ဒူဝါေဇာ္ဂမ္ႏွင့္လြန္ခဲ့ေသာတႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ကျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႔တြင္ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။

ေန႔စြဲ - ၂၂ ရက္ ဇူလိုင္လ ၂ဝ၁ဝ ျပည့္ႏွစ္ ၾကာသပေတးေန႔ ၊ နံနက္ပိုင္း (၉:၁၅)

Howa Duma Zau Gam ေနအိမ္ ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕၊ ကခ်င္ျပည္နယ္

ပင္လံုစာခ်ဳပ္အတြက္ဦးေဆာင္ခဲ့သူကခ်င္ေခါင္းေဆာင္HowaDuwaM.HkunHpung၏သား၊ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္ဟိုဝါးဒူဝါေဇာ္ဂမ္ႏွင့္ဆရာဦးျမင့္တို႔ေတြ႔ဆံုစဥ္ကျမစ္ဆံုေရကာတာစီမံကိန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍DuwaZauGam၏အျမင္ႏွင့္ေျပာဆိုခ်က္။

၁၉၈၇ခုႏွစ္တုန္းကအလုပ္လုပ္ေနတုန္းညဖက္မွာအသံေတြၾကားေတာ့ဘာမွန္းလဲမသိ၊ထြက္ေျပးမယ္ လုပ္ျပီးအျပင္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့မွေရေတြနဲ႔အတူတူေညာင္ပင္ၾကီးေတြ၊သစ္ပင္ၾကီးေတြေမ်ာပါလာတာ ေတြ႔ရတယ္။နားလံုလယ္တျပင္လံုးလည္းသဲကႏၲာရလိုသဲေတြဖံုးက်န္ခဲ့ျပီးေတာ့၊ေတာ္ေတာ္နဲ ႔ျပန္ျပီး စိုက္ပ်ိဳးစားလို႔မရေတာ့ဘူး။ဗန္းေမာ္၊စိန္လံုဖက္မွာလည္းေတာင္ၾကီးေတြ၊ေျမျပိဳက်ျပီးသစ္ပင္ေတြ၊ ေရထဲေမ်ာပါတာၾကံဳေတြ႔ဖူးတယ္။

“ေမာ္႐ို”ဆိုတာကခ်င္စကား၊ေတာင္ေတြကြဲျပီးျပိဳက်တာကိုေျပာတာ။၂ဝဝ၄ခုႏွစ္ေရၾကီးတုန္းကလည္း “က်ိန္ခရမ္”ေရအားလွ်ပ္စစ္ကေျခာက္ေနရာေတာင္ေတာင္ကြဲျပီးၿပိဳက်တာ။ေရတံခြန္လိုပဲေရလံုးၾကီးေတြ ေတာင္ေပၚက“ဝုန္း”ကနဲျပိဳက်တာ၊သစ္ပင္ၾကီးေတြပါပါလာတယ္။ဘာမွလုပ္ခ်ိန္မရလိုက္ဘူး။မၾကာခင္မွာပဲ “တန္ဖရဲ”ေခ်ာင္းေဘးနားကအိမ္ေတြအကုန္ေရထဲေမ်ာပါသြားျပီ။ဒါေတြကိုျမင္ဘူး၊ၾကံဳဘူးေတာ့၊ဘဝမွာ ဒါေတြဟာမီးေမာင္းထိုးျပသလိုေၾကာက္စိတ္ေတြ၊ဒဏ္ရာေတြအျဖစ္က်န္ခဲ့တယ္။

ညကိုးနာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွာ“ဘူဒိုဇာ”နဲ႔ထိုးခ်လိုက္သလိုပဲ။အသံက်ယ္ၾကီးေတြၾကားရျပီးဟိုဖက္နားက ကပ္ျပီးေက်ာ္သြားတယ္။ငလွ်င္လႈပ္သလိုပဲခံစားရတယ္။ကမာၻၾကီးပ်က္သြားတဲ့အတိုင္းပဲ။ အဲဒီတုန္းကျမင္ကြင္းနဲ႔ခံစားခ်က္ေတြဟာခုထက္ထိစိတ္ထဲမွာဒဏ္ရာျဖစ္ေနတယ္။ ေရဟာေျခသလံုးေလာက္ပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ရပ္လို႔လံုးဝ မရဘူး။ ေရစီးက တအားျမန္တယ္။

႐ိုး႐ိုးေရၾကီးရင္ ေျပးခ်ိန္ရတယ္။ တာတမံက်ိဳးက်ရင္ ေျပးခ်ိန္မရဘူး။

ဘဝမွာၾကံဳဘူးေတာ့ဒါေတြကိုေတြးရင္ေတာင္ေၾကာက္တယ္။ဒီတမံၾကီးမက်ိဳးဘူးလို႔ဘယ္သူက အာမခံံႏိုင္မွာလဲ။တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြလား။ဗမာေခါင္းေဆာင္ေတြလား။ေနရာတိုင္း၊အလုပ္တိုင္းမွာ အက်ိဳးနဲ႔အျပစ္ဆိုတာရိွပါတယ္။ဆိုးက်ိဳး၊ေကာင္းက်ိဳးေတြေပါ့။ဒီေရကာတာလုပ္လို႔ရတဲ့ေကာင္းက်ိဳးက “လွ်ပ္စစ္” ဘယ္သူရမွာလဲ၊ သူတို႔ယူသြားမွာ၊ ဆိုးက်ိဳးျဖစ္လာရင္ ဘယ္သူေတြ ခံရမွာလဲ။

ေငြရွိလို႔ျပန္လည္ထူေထာင္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ေတာင္အိုးအိမ္ေတြပဲျပန္ေဆာက္လို႔ရမယ္။စိတ္မွာျဖစ္သြားတဲ့ စိတ္ဒုကၡ၊စိတ္ဒဏ္ရာေတြကေတာ္ေတာ္နဲ႔ျပန္ထူေထာင္ဖို႔မလြယ္ဘူး။သူတို႔တိုင္းျပည္မွာဒါေတြၾကံဳျပီးျပီ။ သင္ခန္းစာေတြတပံုၾကီးနဲ႔၊စိတ္ဓါတ္က်၊ေၾကာက္စိတ္ဝင္သြားတဲ့လူေတြရဲ႕က်ဆင္းသြားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ခြန္အား၊ လုပ္အားအားလံုးဟာတိုင္းျပည္နဲ႔ခ်ီျပီးနစ္နာတယ္။ဆိုေတာ့ကာ...ႏိုင္ငံေတာ္ကရမဲ့ဝင္ေငြမွာဒီလိုမ်ိဳး လူမႈေရးနစ္နာႏိုင္တာေတြကိုကာဗာျဖစ္ဖို႔ထည့္စဥ္းစားထားသလား။ဒီလိုမျဖစ္ေစရပါဘူးလို႔ဘယ္သူက အာမခံႏိုင္လဲ။ကိုယ့္အတြက္ေကာင္းက်ိဳးကအလြန္နည္းျပီးဆိုးက်ိဳးမ်ားေနတဲ့ကိစၥကိုဗမာ၊ရွမ္း၊ကခ်င္၊ ကရင္... အားလံုး ဝိုင္းကန္႔ကြက္ဖို႔ လိုတယ္။

ဒီကေနကားဆီးျပီးေရကာတာပိတ္လိုက္ရင္ေတာေတာင္ေတြထဲကသယ္ေဆာင္လာတဲ့ ေျမၾသဇာေတြအားလံုးဒီေရကာတာထဲမွာက်န္ခဲ့မယ္။ေအာက္ပိုင္းကလူေတြစိုက္ပ်ိဳးေရးစိုက္စား၊ ပ်ိဳးစားလို႔ေကာင္းမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ဟိုးေအာက္ဆံုးပိုင္းကဧရာဝတီထိပဲ၊တတိုင္းျပည္လံုး ဒုကၡေရာက္မဲ့ကိစၥ အားလံုးနဲ႔ ဆိုင္တယ္။

တ႐ုတ္ စကားပံုရိွတယ္“ေသဖို႔မေၾကာက္ဘူး၊ငတ္ဖို႔(မစားရ)မွာေၾကာက္တယ္။”အသက္ရွင္ေနစဥ္ ေကာင္းေကာင္းစား၊ဝဝစားေနခ်င္တဲ့စိတ္ဓါတ္၊ေနာင္အတြက္မစဥ္းစားဘူး။ညီအကို၊သားအဖစိတ္ေတာင္ မထားၾကဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္။

ဒီေရကာတာကိစၥကရည္ရြယ္ခ်က္ႏွစ္ခုရိွတယ္ထင္တယ္။ပထမရည္ရြယ္ခ်က္ကေရအားလွ်ပ္စစ္ရဖို႔၊ ဒုတိယ ရည္ရြယ္ခ်က္ကတ႐ုတ္ျပည္ကျမန္မာျပည္ကိုၾကိဳးကိုင္ဖို႔၊လံုျခံဳေရးထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ေရကာတာကိုဗံုးတလံုး ေထာင္ထားသလိုလုပ္ထားတာ။ဒါေၾကာင့္ကိုယ့္ျပည္သူေတြေသမွာကိုေၾကာက္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြက သူတို႔(တ႐ုတ္)ဘာပဲေျပာေျပာနားေထာင္ရေတာ့မွာပဲ။ကိုယ့္ျပည္သူေတြသန္းခ်ီေသဖို႔ကိစၥျဖစ္သြားျပီ။ စဥ္းစားစရာေတြ တသီတတန္းၾကီး ျဖစ္သြားျပီ။ ဒါေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ေၾကက္တယ္။ ငါတို႔ အက်ိဳးကနည္းျပီး၊ သူတို႔အက်ိဳးကမ်ားေနတယ္။ဒါေၾကာင့္လည္းလက္မွတ္ထိုး အၾကံဳျပဳခဲ့တယ္။ အရင္ဆံုးလက္မွတ္ထိုးခဲ့တယ္။ ေခၚခဲ့ရင္လဲေျပာစရာ အမ်ားၾကီးရိွပါတယ္။

တတိုင္းျပည္လံုးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ကိစၥပါ။အားလံုးဝိုင္းဝန္းတိုင္ပင္စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ၾကပါ။ခရစ္ယာန္ သမၼာက်မ္းစာထဲမွာ ေရးထားတာ ရိွတယ္။

“တိုင္ပင္ျခင္းမရိွတဲ့အလုပ္(စီမံကိန္း)ဟာပ်က္စီးတတ္တယ္။”မ်ားမ်ားတိုင္ပင္ရင္ေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္။အား လံုးဝိုင္းဝန္းတိုင္ပင္ေဆြးေႏြးႏိုင္မွအက်ိဳးမ်ားမ်ား ရႏိုင္တယ္။ ဒါေတြအားလံုး သူတို႔ကိုသိေစခ်င္တယ္။

သဘာဝေဘးဒဏ္(ဆည္က်ိဳးေပါက္မဲ့ကိစၥ၊ေရမ်ားလာလို႔၊ငလ်ွင္လႈပ္လို႔....အျခား...) သဘာဝေဘးဒဏ္ဆိုတာမျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာလို႔မရဘူး။

ၾကိဳျပီး တားထားလို႔ မရဘူး။

ျဖစ္ရင္လဲ တားဆီးလို႔ မရ။

ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာထိလဲ ဆိုတာ တြက္ခ်က္လို႔မရ။

ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီလုပ္ငန္း(Project)ကိုအသက္နဲ႔လဲျပီးစီးပြားရွာဖို႔ အေရးတၾကီးလိုမယ္လို႔ မထင္ဘူး။ လက္ရိွ တိုင္းျပည္အစိုးရအေနနဲ႔အဖက္ဖက္မွာဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေအာင္လုပ္ေနတာေကာင္းပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ဒီေရကာတာေၾကာင့္ေန႔စဥ္စားမဝင္အိပ္မေပ်ာ္ဘဲ အသက္ရွင္ေနရတယ္။