မဲေဆာက္ၿမိဳ႕က ခ်စ္သူမ်ားေန႔

ဧရာဝတီ Monday, 14 February 2011 17:10

.အေရာင္အေသြး စံုလင္လွေသာ ႏွင္းဆီပန္းမ်ားမွာ ထုပ္ပိုးမႈ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕က ခ်စ္သူမ်ား အတြက္ လွပစြာ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၾကၿပီ။

သာမန္ ရက္မ်ားတြင္ ပန္းတပြင့္ ၁ ဘတ္ေက်ာ္ (က်ပ္ ၃၀ ခန္႔)သာ ေပးရသည့္ ႏွင္းဆီပန္းမ်ားသည္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔တြင္ ပန္း၏ အေရာင္အေသြးႏွင့္ အမ်ိဳးအစားေပၚ မူတည္ၿပီး တပြင့္ကို ၁၅ ဘတ္ (က်ပ္ ၄၅၀ ခန္႔)မွ ဘတ္ ၅၀ (က်ပ္ ၁၅၀၀)အထိ ၀ယ္္သူ အႀကိဳက္ျဖစ္ေစရန္ ထုပ္ပိုး ေရာင္းခ်ၾကသည္ကို ထိုင္း - ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ ျမင္ေတြ႕ရသည္။

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ခ်စ္သူမ်ားေန႔အတြက္ေရာင္းခ်ရန္ႏွင္းဆီပန္းမ်ားကိုဤသို႔ ျပင္ဆင္ထားၾကသည္(ဓာတ္ပံု-ဧရာဝတီ)

ခ်စ္သူမ်ားေန႔ကို ခါေတာ္မီကာ ဘတ္ေငြ သိန္းသန္းခ်ီ အက်ိဳးအျမတ္ရသြား သူမ်ားမွာ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ကီလိုမီတာ ၃၀ ေက်ာ္ခန္႔သာ ကြာေ၀းသည့္ ဖုတ္ဖရၿမိဳ႕နယ္ရွိ ႏွင္းဆီၿခံ ပိုင္ရွင္မ်ား ျဖစ္သည္။

ဖုတ္ဖရ ၿမိဳ႕နယ္ထဲကထြက္သည့္ ႏွင္းဆီမ်ားကို မဲေဆာက္ႏွင့္ ဘန္ေကာက္ကို လက္ကားျဖန္႔သည့္ ပြဲရံုပိုင္ရွင္ တဦးက “ခ်စ္သူမ်ားေန႔ မတိုင္ခင္ ရက္ပိုင္းအလိုမွာ တေန႔ကို အပြင့္ေရ သန္းခ်ီၿပီး ပို႔ရပါတယ္။ ဒီက ထြက္တဲ့ ပန္းေတြကို ထိုင္းကေန ျပည္ပကို တင္ပို႔တာေတြလည္း ရိွပါတယ္။ ဒီပြဲေတာ္အခ်ိန္ကေတာ့ ၿခံပိုင္ရွင္ေတြ ေငြထုပ္ပိုက္တဲ့ အခ်ိန္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္” ဟု ရွင္းျပသည္။

ႏွင္းဆီၿခံဧက ေထာင္ႏွင့္ခ်ီရိွသည့္ ဖုတ္ဖရၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ၿခံမ်ားတြင္ အရည္အေသြး ေကာင္းသည့္ ပန္းမ်ား ထြက္ေစရန္ အႏၱရာယ္မ်ားလွသည့္ ပိုးသတ္ေဆးမ်ားႏွင့္ ေန႔စဥ္ လုပ္ကိုင္ေနရေသာ ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား မ်ား၏ ဝင္ေငြမွာ တိုးတက္မႈမရွိဘဲ တေန႔လွ်င္ ဘတ္ ၆၀ (က်ပ္ ၁၈၀၀ ခန္႔) မွ ၉၀ (က်ပ္ ၂၇၀၀) ထက္မပိုသည့္ လုပ္အားခႏွင့္ လုပ္ကိုင္ေနၾကရသည္။

ပန္းအထြက္ေကာင္းေစရန္ ေပါင္းသင္၊ ျမက္ရွင္း၊ ေဆးျဖန္း၊ ပန္းခူးၿပီး ပြဲရံုေရာက္သည္အထိ ထုပ္ပိုးရေသာ အလုပ္မ်ားကို ေနထြက္ခ်ိန္မွ ေန၀င္သည္အထိ ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ကိုင္ၾကရေသာ္လည္း အလုပ္အကိုင္ ရွာရခက္္ခဲသည့္ ေဒသျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အႏၱရာယ္မ်ားေသာ္လည္း တျခား ေရြးခ်ယ္စရာ မရွိေၾကာင္း ေညာင္ေလးပင္သူ မသင္းသင္းက ေျပာသည္။

သူက “ေနထိုင္မေကာင္းလို႔ တရက္၊ ႏွစ္ရက္ နားတဲ့လူေတြကို ၿခံရွင္က အေၾကာင္းမဲ့ အလုပ္ ထုတ္လိုက္တာေတြ ရိွတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ေဆးျဖန္းေနရင္းနဲ႔ ေဆးမူးၿပီး လဲသြားတာေတြ ရိွတယ္။ ၿခံရွင္က ဘာမွအကူအညီ မေပးတဲ့အျပင္ လုပ္အားခ ျဖတ္တာလည္းရိွေတာ့ ဒီလိုပဲ သတိ၀ီရိယေလး ထားၿပီး လုပ္ေနၾကရတယ္” ဟု ရွင္းျပသည္။

ခ်စ္သူမ်ားေန႔ အၿပီး ႏွင္းဆီၿခံရွင္မ်ား တိုက္ေဆာက္၊ ကားသစ္ ၀ယ္ကာ လုပ္ငန္းခ်ဲ႕ထြင္ ႏိုင္ၾကေသာ္လည္း ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား၏ ဘ၀မွာမူ လက္ရိွအေနအထားထက္ ထူးျခား တိုးတက္မႈ ရွိမလာေၾကာင္း ႏွင္းဆီ ၿခံတြင္ လုပ္သက္ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည့္ ကိုအုန္းကေျပာျပသည္။

“ၿခံရွင္ေတြက ခါေတာ္မီၿပီး တႏွစ္တခါ ထိုင္းထီႀကီးေပါက္သလို အက်ိဳးအျမတ္ေတြ ရၾကပါတယ္။ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ မဟုတ္တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာလည္း တႏွစ္ပတ္လံုး ပန္းေတြ ေရာင္းရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ၿခံႀကီးေတြ ဆိုရင္ တေန႔ကိုအပြင့္ေရ တသိန္းေက်ာ္ ေရာင္းထြက္တယ္” ဟု ကိုအုန္းက ဆိုသည္။

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ ေတာင္ဘက္ရွိ ဖုတ္ဖရၿမိဳ႕သည္ စိုက္ပ်ိဳးေရး လုပ္ငန္းကို အဓိက လုပ္ကိုင္ၾကသည့္ ေနရာျဖစ္ၿပီး ထိုေဒသမွ ထြက္သည့္ ႏွင္းဆီမ်ားႏွင့္ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ားကို ျပည္တြင္း ျပည္ပသို႔ တင္ပို႔ၾကေၾကာင္း၊ ဖုတ္ဖရၿမိဳ႕ လုပ္ငန္းခြင္ထဲတြင္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား ၇ ေသာင္းနီးပါး အလုပ္လုပ္ကိုင္ ေနၾကေၾကာင္း သိရသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံအႏွံ႔တင္ပို႔ေရာင္းခ်မည့္ႏွင္းဆီပန္းမ်ားကိုျပဳစုေနရေသာျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား(ဓာတ္ပံု-ဧရာဝတီ)

အသက္အႏၱရာယ္ရိွသည့္ ပိုးသတ္ေဆးမ်ားႏွင့္ လံုးေထြး လုပ္ကိုင္ေနရသည့္ စိုက္ပ်ိဳးေရး ေဒသမွ အလုပ္ မ်ားကို ေဒသခံထိုင္းလူမ်ိဳးမ်ားက မလုပ္ၾကသည့္အတြက္ လုပ္အားခ ေစ်းေပါေပါႏွင့္ လိုသေလာက္ လုပ္အား ရႏုိင္သည့္ ျမန္မာမ်ားကို အလုပ္ရွင္မ်ားက အားထားေနရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ျမန္မာ အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ အဖြဲ႔မ်ားက ေျပာၾကသည္။

ဖုတ္ဖရမွ မဲေဆာက္သို႔ ေန႔စဥ္ ႏွင္းဆီလာပို႔သည့္ ျမန္မာယာဥ္ေမာင္းတဦးက “ခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာ အျမတ္တႏိုးနဲ႔ အခ်စ္ရဲ႕ သေကၤတအျဖစ္ ႏွင္းဆီကို တန္ဘိုးထား အသိအမွတ္ျပဳၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီပန္းေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးရတဲ့ ေရျခားေျမျခားက အပယ္ခံ ဥယ်ာဥ္မႉးေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြကို သူတို႔ သိႏိုင္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး” ဟု ဆိုသည္။

ေရာမ ေခတ္က ခ်စ္သူ ၂ ဦးကို တိတ္တဆိတ္ ထိမ္းျမားေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေသဒဏ္ေပးခံခဲ့ရသည့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး St.Valentineကို ဂုဏ္ျပဳသည့္အေနႏွင့္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၄ ရက္ေန႔ကို ခ်စ္သူမ်ားေန႔အျဖစ္ သတ္မွတ္ကာ ႏွစ္စဥ္ ကမၻာႏွင့္အဝန္း က်င္းပၾကသည္။ ထိုေန႔တြင္ အမ်ိဳးသားမ်ားက