အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ကေလး က်န္းမာေရး အစီရင္ခံစာ ထုတ္ျပန္

ျမတ္ခိုင္ဦး / ၁၉ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၁၀

ျမန္မာႏိုင္ငံ အေရွ႕ပိုင္းရွိ ပဋိပကၡျဖစ္ပြားရာ ေဒသမ်ားမွ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ကေလးငယ္တို႔၏ အလြန္ဆိုးဝါးေနေသာ က်န္းမာေရး အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ (DIAGNOSIS CRITICAL) အမည္ရိွ အစီရင္ခံစာတေစာင္ကို ယေန႔ထုတ္ျပန္ လိုက္သည္။

စာမ်က္ႏွာ(၅၀)ပါဝင္ၿပီးလူဦးေရေပါင္း(၂၇,၀၀၀)ဦးခန္႔ကိုေမးျမန္းကာစစ္တမ္းျပဳစု ေရးသားတင္ျပထားသည့္ အဆိုပါအစီရင္ခံစာကို ျမန္မာႏိုင္ငံ ေဆးပညာရွင္မ်ားအသင္း (BMA)၊ အမ်ိဳးသား ပညာေရးႏွင့္ က်န္းမာေရးေကာင္စီ (NHEC)၊ နယ္လွည့္ေက်ာပိုးအိတ္ ေဆးဝါးကုသေရးအဖြဲ႔ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားျဖစ္သည့္ ရွမ္း၊ ကရင္နီ၊ ကရင္၊ မြန္၊ ပေလာင္ေဒသမ်ားမွ လူထုက်န္းမာေရး အဖြဲ႔တို႔က ပူးေပါင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

အစီရင္ခံစာႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ယေန႔ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရွ႕ပိုင္း ျဖစ္သည့္ ရွမ္း၊ ကရင္နီ၊ ကရင္၊ မြန္၊ ပဲခူးတိုင္းႏွင့္ တနသၤာရီတိုင္း ေဒသမ်ားမွ ေသဆံုးေနရေသာ ကေလးသူငယ္မ်ား၏ (၆၀) ရာခိုင္ႏူန္းသည္ ကာကြယ္ကုသ၍ရေသာ ေရာဂါမ်ားျဖင့္ ေသဆံုးခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကေလးသူငယ္ ေသဆံုးမႈႏူန္းထားသည္ အစိုးရ၏ တရားဝင္ထုတ္ျပန္ေသာ စာရင္းဇယားမ်ားထက္ (၂)ဆေက်ာ္ မ်ားေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။

အမ်ိဳးသမီးမ်ားတြင္လည္း ငွက္ဖ်ားေရာဂါခံစားေနရသူ အေရအတြက္မွာ (၁၄)ဦးလွ်င္ (၁)ဦးရွိေနၿပီး အစိုးရ စာရင္းဇယားမ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္စြာပင္ မိခင္မ်ားေသဆံုးမႈမွာ (၃)ဆခန္႔ ျမင့္မားေနသည္ဟု အစီရင္ခံစာမွ ဆိုသည္။

တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ျဖစ္ပြားေနေသာ ေဒသတြင္းစစ္ပြဲမ်ားႏွင့္ ျမန္မာစစ္တပ္အင္အား ခ်ဲ႕ထြင္မႈတို႔ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္အတြင္းရွိ ႏိုင္ငံအေရွ႕ဘက္ျခမ္း တခုတည္းတြင္ပင္ ရြာပုန္းရြာေရွာင္အျဖစ္ ေျပးလႊားပုန္းေအာင္း ေနထိုင္ရသည့္ လူဦးေရေပါင္းသည္ အနည္းဆံုး (၄)သိန္းခြဲရွိေၾကာင္း၊ ထိုသူမ်ားသည္ ငွက္ဖ်ား၊ ဝမ္းေရာဂါ၊ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈ၊ မီးဖြားမႈဆိုင္ရာ စသည့္ ေရာဂါဘယမ်ိဳးစံုကို ခံစားေနေၾကာင္းလည္း အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပသည္။

၂၀၀၂ ခုႏွစ္ မက္ေဆးေဆး ဆုရွင္ ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ရွိ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းတာဝန္ခံ ေဒါက္တာ စင္သီယာေမာင္က “အဲဒီသူေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ တတ္ႏိုင္သမွ် က်မတို႔ႀကိဳးပမ္းေပမယ့္ စစ္အုပ္စုရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြ ရိွေနသေရြ႕ အဲဒီက်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ကပ္ဆိုးေတြကို ျပည္သူလူထုက ဆက္လက္ခံစားေနရဦးမွာသာ ျဖစ္တယ္”ဟု သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ ေထာက္ျပ ေျပာဆိုသြားသည္။

မဟီေဒါ တကၠသိုလ္မွ ပါေမာကၡေဒါက္တာသီရိပရာပါကလည္း “က်မတို႔ဟာ ဒီလိုရုန္းကန္ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဝင္ေတြရဲ႔ ႀကိဳးပမ္းမွဳေတြကို ဆက္လက္ေထာက္ခံ ပ့ံပိုးေပးရပါမယ္။ ဒါေတြဟာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းထဲက လူမ်ားစြာအတြက္ လူမႈလုပ္ငန္းေတြ ရွင္သန္ေရးအတြက္ အရင္းအျမစ္တခုထဲတင္ မကပါဘူး ေဒသတြင္း က်န္းမာလံုၿခံဳမႈေတြ အတြက္လည္း ကာကြယ္ကူညီေပးေနတာပါ”ဟု အစီရင္ခံစာတြင္ ထည့္သြင္းေျပာၾကားထားသည္။

၂၀၀၄ ခုႏွစ္ကလည္း ရွမ္း၊ ကရင္၊ ကရင္နီႏွင့္ မြန္ေဒသမ်ားရွိ စစ္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားရာ အရပ္ရွိ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ အစီရင္ခံစာ Chronic Emergency ဆိုသည့္ အစီရင္ခံစာ တေစာင္ကို ဤအဖြဲ႔မ်ားမွ ထုတ္ျပန္ခဲ့ဖူးသည္။