တ႐ုတ္အေခ်ာင္သမားဝါဒႏွင့္နားလည္ရခက္တဲ့ျမန္မာျပည္

ဂ်ဳိးဇက္ေဘာလ္ တနလၤာေန႔၊ ေမလ ၃၀ရက္၂၀၁၁ခုႏွစ္၁၄နာရီ၅၀မိနစ္ .

ျမန္မာျပည္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏အျပဳအမူသည္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာပင္အျငင္းပြါးဖြယ္ျဖစ္ေနခဲ့သည္။

ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ျပဳလုပ္ေသာတ႐ုတ္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈႏွင့္ကုန္သြယ္ေရးမွန္သမွ်ကိုျမန္မာအစိုးရ၏ အတိုက္အခံတို႔ကအၿမဲလိုပင္ျမန္မာႏိုင္ငံ၏အာဏာရအဝန္းအဝိုင္းကိုသာႄကြယ္ဝခ်မ္းသာေစသည္၊ လူ႔အခြင့္ေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားကိုသာျဖစ္ေပၚေစသည္၊တိုင္းျပည္အဝွမ္းအေျခအေနမ်ားကို ပို၍သာဆိုးလာေစသည္ဟုျပစ္တင္ေဝဖန္ခဲ့သည္။ယခုျမန္မာသမၼတဦးသိန္းစိန္တ႐ုတ္ျပည္ခရီးစဥ္ အၿပီးတြင္လည္းျမန္မာဘေလာ့မ်ားႏွင့္သတင္းမ်ားကိုၾကည့္လိုက္ပါကလူ႔အခြင့္အေရးအၾကီးအက်ယ္ ခ်ဳိးေဖာက္ေနသာအစိုးရမ်ားကိုေထာက္ခံအားေပးေနသည္၊ပီကင္းသည္ျမန္မာႏိုင္ငံကို၂၁ရာစု ကိုလိုနီသဖြယ္ဆက္ဆံေနသည္ဟုျပစ္တင္ေဝဖန္ထားၾကသည္ကိုသာေတြ႔ရသည္။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစတ႐ုတ္၏မူဝါဒသည္သေဘာတူသည္ျဖစ္ေစ၊မတူသည္ျဖစ္ေစတသမတ္တည္းသာ ရွိသည္ကိုေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။ျမန္မာႏွင့္တ႐ုတ္ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔မ်ား၏ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ပါဝင္သည့္ အစည္းအေဝးအစီအစဥ္တရပ္မွာတ႐ုတ္ေရတပ္သေဘၤာမ်ားျမန္မာဆိပ္ကမ္းမ်ားတြင္ အထူးအခြင့္အေရးတရပ္ရရွိေရးပင္ျဖစ္သည္။ပီကင္းသည္ယခုလည္းအိႏၵိယသမုဒၵရာေဒသတဝွမ္း အထူးသျဖင့္ပါကစၥတန္ႏွင့္သီရိလကၤာတို႔တြင္အလားတူဆိပ္ကမ္းအေျခခံအေဆာက္အအံုမ်ား တိုးတက္ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးကိုလုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိေနသည္ကိုေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။ထို႔ျပင္ လစ္ဗ်ားဆူပူအံုႄကြမႈမ်ားအတြင္းတ႐ုတ္ေရတပ္ဖြဲ႔လႈပ္ရွားလာမႈကလည္းအေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားအာ႐ုံစိုက္စရာ ျဖစ္လာခဲ့သည္။တ႐ုတ္သည္သူတု႔ိႏိုင္ငံ၏အက်ဳိးစီးပြါးမ်ားကိုကာကြယ္ရာ တိုင္းျပည္တြင္းမွကယ္ထုတ္ရာတြင္၎ေျမာက္အာဖရိကႏိုင္ငံသို႔မိမိေရတပ္ဖြဲ႔ကိုတခါမွ်မၾကံဳဖူးသည့္ အေနအထားျဖင့္ ေစလႊတ္ခဲ့သည္။

အိႏၵိယသမုဒၵရာေဒသတဝွမ္းတြင္ေရနက္ဆိပ္ကမ္းအေဆာက္အအံုမ်ားအထူးတလည္လိုက္လံ တည္ေဆာက္ေနျခင္းမွာတ႐ုတ္၏စြမ္းအင္အရင္းအျမစ္မ်ားလိုအပ္ေနျခင္းႏွင့္ဆက္စပ္ေနသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ပင္ပီကင္းသည္စြမ္းအင္အရင္းအျမစ္ၾကြယ္ဝေသာ္လည္းဖြ႔ံၿဖိဳးမႈနည္းပါးေသာသို႔မဟုတ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ားကိုအၿမဲတေစပစ္မွတ္ထားဆက္ဆံေရးထူေထာင္ခဲ့သည္ကိုေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။တ႐ုတ္၏ ဆက္ဆံပံုသေဘာထားကိုလည္းအဆိုပါႏိုင္ငံမ်ားကအၿမဲတေစႀကိဳဆိုခဲ့ၾကသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္လက္ေတြ႔အရတ႐ုတ္၏ကိုလိုနီတခုျဖစ္သြားလိမ့္မည္ဟုလိုသည္ထက္ပို၍ေျခာက္လွန္ ႔ေျပာဆိုေနသည့္အခ်ိန္တြင္ပီကင္းအဘို႔ကြဲၿပဲေနေသာျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ႏွစ္ႏိုင္ငံအက်ဳိးတူစာခ်ဳပ္မ်ား အစီအစဥ္မ်ားျပဳလုပ္ရာတြင္သူတို႔လိုခ်င္သည့္စည္းကမ္းခ်က္မ်ားလိုလားခ်က္မ်ားကိုတဘက္သတ္ သသာစီးလိုသလိုရယူႏိုင္စြမ္းရွိေနေစပါသည္။ သူတို႔ႏွင့္လုပ္ေသာ ကုန္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ သူတို႔ေပးအပ္ေသာ အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ားကို စိုးရိမ္ဖြယ္ လူ႔အခြင့္အေရး မွတ္တမ္းမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ မထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဤနည္းျဖင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ အတြက္လည္း စီးပြါးေရးႏွင့္ စြမ္းအင္ အက်ဳိးစီးပြါးမ်ားကို အေျခခိုင္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ေလသည္။ တဘက္ ကုန္သြယ္ဖက္ႏိုင္ငံ အစိုးရအဖို႔လည္း အင္မတန္ လိုအပ္ေနေသာ ဘ႑ာေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးၾသဇာကို ရရွိၿပီးျဖစ္ေစကာ ႏိုင္ငံတြင္း အာဏာခိုင္ၿမဲေအာင္လည္း တည္ေဆာက္ၿပီး ျဖစ္ေစသည္။

သို႔ေသာ္အိႏၵိယသမုဒၵရာဝန္းက်င္တေလွ်ာက္မၿငိမ္မသက္ ျဖစ္ေနေသာႏိုင္ငံမ်ားအတြင္းျမန္မာႏိုင္ငံထက္ ပို၍ ပီကင္း၏တက္ႄကြျပင္းထန္ေသာႏုိင္ငံျခားေရးမူဝါဒေၾကာင့္အႏၲရာယ္ရွိေသာႏုိင္ငံကိုရွာေဖြရန္မွာမူ မလြယ္ကူပါ။လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ႏုိဝင္ဘာလကေရြးေကာက္ပြဲမ်ားက်င္းပခဲ့ၿပီးယခုႏွစ္အေစာပိုင္းက ပါလီမန္သစ္ကို ေခၚယူက်င္းပခဲ့ကာေပၚထြက္လာသည့္အစိုးရသစ္ကို ပထမဆံုး လက္ခံႀကိဳဆိုသည့္ႏိုင္ငံမွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံပင္ ျဖစ္သည္။

အဆင့္ျမင့္ႏုိင္ငံေရးကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ကိုတ႐ုတ္ႏိုင္ငံကျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ဆိပ္ကမ္းမ်ား၊သဘာဝသံယံဇာတမ်ားသည္တ႐ုတ္ႏိုင္ငံအဘို႔မ်က္စိက်စရာခ်ည္း ျဖစ္ေနသည္။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေလာကအတြင္းနက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းကြဲျပားေနမႈကပီကင္းအဘို႔သူလိုခ်င္ေသာ သေဘာတူညီခ်က္မ်ား ရယူရာတြင္ တဘက္သတ္ အသာစီး ရေနေစသည္။

အသစ္ဖြဲ႔စည္းလိုက္ေသာသမၼတဦးသိန္းစိန္၏အစိုးရသစ္အဘို႔တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏အေရးပါထင္ရွားေသာ အခန္းက႑ကို အသိအမွတ္ ျပဳလိုက္ပံုရသည္။ ဦးသိန္းစိန္သည္ တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံသို႔ ၾကာသပေတးေန႔က

ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံႀကီးထံပထမဆံုးႏွစ္ႏိုင္ငံအက်ဳိးတူတရားဝင္ခရီးစဥ္အျဖစ္ လာေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏အရြယ္အစားႏွင့္အထူးသျဖင့္ေဒသတြင္းၾသဇာ အရွိန္အဝါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတြင္း ႏုိင္ငံေရးစနစ္မ်ားႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈတို႔ မည္မွ်ပင္ ေျပာင္းလဲသည္ျဖစ္ေစ

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒခ်မွတ္ရာတြင္အၿမဲတမ္းအေရးပါေသာအခန္းက႑ကပါဝင္ေနခဲ့သည္။ ေနျပည္ေတာ္ႏွင့္ပီကင္းဆက္ဆံေရးမွာအၿမဲေခ်ာေမြ႔ေနသည္ခ်ည္းလည္းမဟုတ္ပါ။လက္ရွိေနျပည္ေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္လြန္ခဲ့ေသာရာစုႏွစ္မ်ားတေလွ်ာက္ယခင္ျမန္မာအစိုးရမ်ားႏွင့္ပေဒသရာဇ္ အစိုးရမ်ားကဲ့သို႔ တ႐ုတ္ အက်ဳိးစီးပြါးအေပၚ အၿမဲပ်ပ္ဝပ္ ခစားေနရသည္ဟု အထင္ခံလိုစိတ္ မရွိေတာ့ပါ။

ဤသို႔ဆိုလွ်င္အဘယ္ေၾကာင့္တ႐ုတ္ႏွင့္ဆက္ဆံရာတြင္ညီငယ္ေလးသဖြယ္ေအာက္က်ဳိ႕ ဆက္ဆံေနပါသလဲဟုေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္ေနသည္။႐ိုး႐ိုးေလးေျပာရလွ်င္မလုပ္လွ်င္မျဖစ္လို႔ဟုဘဲ ေျပာရပါမည္။၂ဝ၁၂ခုႏွစ္တႏွစ္ထဲအတြက္တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္အေမရိကန္ေဒၚလာ၁၂ဘီလ်ံတန္ဘိုးရွိ ႏိုင္ငံတြင္းတိုက္႐ိုက္ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈစာခ်ဳပ္မ်ားကိုလက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့သည္။ထုိပမာဏသည္ တႏွစ္လွ်င္အေမရိကန္ေဒၚလာ၁.၃ဘီလ်ံသာဝင္ေငြရွိသည့္အစိုးရတရပ္အဘို႔အလြန္္မ်ားျပားေသာ ပမာဏျဖစ္သည္။ႏိုင္ငံေရးဗဟိုခ်က္မ၌လက္ရွိအလံုးစံုကြဲလြဲေနမႈသည္ျမန္မာေခါင္းေဆာင္မ်ား အေပၚသို႔သာက်ေရာက္လာသည္။နိင္ငံေရးအရၾကာျမင့္စြာကြဲလြဲေနမႈေၾကာင့္ပီကင္းအဘို႔ေနျပည္ေတာ္ႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ႏိုင္ငံ၏ထင္ရွားသိသာေသာအင္အားၾကီးမားမႈကိုျပကာမိမိ၏က်ယ္ျပန္႔ေသာႏုိင္ငံေရးမူဝါဒ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ရယူရာတြင္ မရအရ ရယူႏိုင္ စြမ္းကိုရရွိေစခဲ့သည္။

တိုင္းျပည္ရွိစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ၾကီးၾကီးမားမားလႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္မႈကိုခံထားရေသာျမန္မာအစိုးရသည္ ျပည္တြင္းလံုၿခံဳေရးကိုႏိုင္ငံတကာလံုၿခံဳေရးထက္ပို၍အေလးထားစဥ္းစားမႈကိုဆက္လက္ျပဳလုပ္ဆဲပင္ ျဖစ္သည္။လြန္ခဲ့ေသာဆယ္စုႏွစ္၂ခုအတြင္းအိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္စစ္ေရးစြမ္းရည္ကြာဟမႈကို က်ဥ္းေျမာင္းေစရန္သာျမန္မာစစ္တပ္သို႔မဟုတ္ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အျခားအခ်က္မ်ားျဖစ္ေသာႏို္င္ငံတကာလံုၿခံဳေရးကိစၥမ်ားမွာေလ်ာ့နည္းေမွးမွိန္ခဲ့ရသည္။အမ်ဳိးသား လံုၿခံဳေရးဆိုသည္မွာစစ္တပ္ျဖန္႔ခ်က္ခ်ထားမႈ၏တခုတည္းေသာလုပ္ငန္းတာဝန္တရပ္မဟုတ္ပါ။ အမ်ဳိးသားလံုၿခံဳေရးႏွင့္အတူအျခားအေရးပါေသာအခ်က္မ်ားျဖစ္သည့္လူမႈေရး၊စီးပြါးေရးႏွင့္ လူသားလံုၿခံဳေရးကိစၥမ်ားကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားလုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။

မည္သို႔ပင္ဆိုေစတ႐ုတ္ျမန္မာဆက္ဆံေရးတြင္မညီမမွ်ျဖစ္ေနသည့္အခ်က္ကျမန္မာစစ္တပ္ႏွင့္ လက္ရွိအရပ္သားမ်ားကိုဗန္းျပထားေသာအစုိးရအၾကားဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ေရးျဖစ္စဥ္မ်ားကို လႊမ္းမိုးသက္ေရာက္ေစသည္သာမဟုတ္ပါ။ျမန္မာ့အတိုက္အခံမ်ား၏တကိုယ္ေတာ္အထီးက်န္ မူဝါဒမ်ားကလည္းႏိုင္ငံအမ်ားအျပား၏ႏုိင္ငံျခားေရးမူဝါဒမ်ားခ်မွတ္ရာတြင္ေရာင္ျပန္ဟပ္ ေဖာ္ျပေနသည္ကိုလည္းထည့္သြင္းစဥ္းစားရမည္သာျဖစ္ပါသည္။ျပည္တြင္းႏွင့္ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏လက္ဦးမႈရွိရွိထိေတြ႔ဆက္ဆံေရးမူဝါဒမ်ားကိုအတိုက္အခံမ်ား၏အက်ဳီးစီးပြါးကို ထိခုိက္ေစသည္ဟု ေျပာဆိုမႈမ်ား ရွိေနေသာ္လည္း ယင္းတို႔ကို ျမႇင့္တင္လုပ္ေဆာင္ဘို႔ လိုပါသည္။ ယင္းသို႔ လုပ္ေဆာင္ရာတြင္သာမန္ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးျဖစ္ေပၚဘို႔တင္မဟုတ္၊သေဘာတရားေရးအရ ကြဲျပားေနမႈမ်ား ရင္ၾကားေစ့ေရး အတြက္ကိုလည္း ေရွ႕တန္းတင္၍ၾကိဳးပမ္းဘို႔ ရည္မွန္းခ်က္ ထားရွိရပါမည္။ ျမန္မာႏို္င္ငံဆိုင္ရာအေမရိကန္အထူးကိုယ္စားလွယ္၏အသစ္ခ်မွတ္လိုက္ေသာသေဘာထား ရပ္တည္ခ်က္ကို အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေထာက္ခံလိုက္ျခင္းမွာ အားရွိစရာ ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ေသာ္ႏိုဘယ္ဆုရွင္အေနျဖင့္ျမန္မာႏိုင္ငံ၏အာဏာရမ်ားထံဝင္ထြက္ေျပာဆိုေပးႏိုင္သူမ်ားကိုအလားတူ စိတ္ဓါတ္အရပို၍ပင္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေပ်ာင္း၏ေျပာဘို႔လိုပါေသးသည္။သို႔ေသာ္ထိုသို႔ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေပ်ာင္းေျပာသည္ဆိုျခင္းမွာ အတိုက္အခံမ်ား၏ ေရရွည္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားအတြက္ ပို၍ပင္ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေစပါလိမ့္မည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ လက္ေတြ႔အရ တ႐ုတ္၏ ကို္လိုနီတခု ျဖစ္သြားလိမ့္မည္ဟု လိုသည္ထက္ပို၍ ေျခာက္လွန္႔

ေျပာဆိုေနသည့္အခ်ိန္တြင္ပီကင္းအဘို႔ကြဲၿပဲေနေသာျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ႏွစ္ႏိုင္ငံအက်ဳိးတူစာခ်ဳပ္မ်ား အစီအစဥ္မ်ားျပဳလုပ္ရာတြင္သူတို႔လိုခ်င္သည့္စည္းကမ္းခ်က္မ်ားလိုလားခ်က္မ်ားကိုတဘက္သတ္ အသာစီးလိုသလို ရယူႏိုင္စြမ္း ရွိေနေစပါသည္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံေရးအရေျပာရလွ်င္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လႈပ္ရွား ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဘို႔ လိုေသးေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံအဘို႔ တ႐ုတ္ႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ ဘ႑ာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ရည္မွန္းခ်က္မ်ားအျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား၏ အခြင့္အေရး ကာကြယ္ ျမႇင့္တင္ေပးေရး ကိုလည္း ထည့္သြင္း စဥ္းစားလုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ရွိေစရပါမည္။

တိုတိုေျပာရလွ်င္ျမန္မာႏိုင္ငံအဘို႔ကိုယ့္ျပည္တြင္းအေျခအေနကိုႏိုင္နင္းေအာင္အရင္လုပ္ရပါဦးမည္။ ထုိအခ်ိန္ မေရာက္မခ်င္း တ႐ုတ္ႏိုင္ငံအေနႏွင့္ မိမိႏိုင္ငံမိမိႏိုင္ငံသားအက်ဳိးစီးပြါးမ်ားကိုသာ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ တဘက္သတ္ အျမတ္ထုတ္ခြင့္ ရရွိေနေစဦးမည္ ျဖစ္သည္။

ထိုအက်ဳိးစီးပြါးဆိုသည္မ်ားမွာလည္းျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား၏အက်ဳိးစီးပြါးအတြက္မဟုတ္သည္မွာ ေသခ်ာလွပါသည္။ထိုအခ်က္သည္ျမန္မာေခါင္းေဆာင္မ်ားအဘို႔ဖန္တီးမႈရွိစြာေရွ႕တန္းတင္ စုေပါင္းအေျဖရွာရမည့္ကိစၥ ျဖစ္ပါသည္။