ခ်င္းမုိင္ (မဇိၥ်မ)။ ။ ကမၻာ့ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ေရးေန႔ WorldPressFreedomDayကိုအႏွစ္ ၂၀ တုိင္တုိင္ဆင္ႏႊဲလာျပီျဖစ္ေပမယ္႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ႔ သတင္းစာ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ မရွိေသးသလုိ စာေပစိစစ္ေရးရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ရွိေနသေရြ႕ သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္လည္း ရွိမွာမဟုုတ္ဘူးလုိ႔ သတင္းသမားေတြက ေျပာဆုိၾကပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစုိးရသစ္လက္ထက္ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ စာေပစိစစ္ေရးႏွင့္ မွတ္ပံုတင္ဌာနက ျပည္တြင္းသတင္း မီဒီယာေတြ ကန္႔သတ္ထားခ်က္အခ်ိဳ႕ ကိုု မၾကာခင္က ရုုပ္သိမ္းခဲ႔ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေန႔စဥ္သတင္းစာ ထုတ္ေဝခြင့္ေတြကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿပီး ပုဂၢလိက ဂ်ာနယ္ေတြကုိ ထုတ္ေဝခြင့္ ေပးထားေပမယ့္ မျဖန္႔ခ်ိမီ စစ္ဗုိလ္ေတြ ဦးစီးတဲ့ ဆင္ဆာအဖြဲ႔ ကိုု ၾကိဳတင္ရပါတယ္။ အခုုေနာက္ပိုုင္းမွာ သတင္းေတြကုိ ျဖတ္ေတာက္မႈေတြ နည္းနည္းေလ်ာ့လာတယ္လိုု႔ ပုဂၢလိက ဂ်ာနယ္ မွာလုုပ္ေနတဲ႔ ဝါရင့္အယ္ဒီတာ တဦးက ေျပာပါတယ္။
ယခင္ စာေပစိစစ္ေရးက ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေဝဖန္မႈေတြ၊ ယုိယြင္းမႈေတြ၊ ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ ဒုကၡအခက္အခဲေတြကုိ အနည္းအက်ဥ္းသာ ေဖာ္ျပခြင့္ေပးခဲ့ၿပီး လက္ရွိမွာေတာ့ ယင္းကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကုိ ေဖာ္ျပခြင့္ေတြ ေပးလာတယ္လုိ႔ ဆိုုပါတယ္။
“အခုဆုိရင္ေခါင္းစဥ္ေတြကအစနည္းနည္းျပင္းျပင္းေရးရင္လည္းေပးထားတာေတြ႔ရတယ္။ အယ္ဒီတာေတြကုိေခၚေျပာလက္မွတ္ထိုးခုိင္းတာ၊သတိေပးတာေတြမလုပ္တာလည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီဆုိေတာ့ လုပ္ရကုိင္ရတာ အမ်ားႀကီး သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိလာတယ္။ တကယ့္ကုိ သိသာတဲ့ အခ်က္ပါ”
အရင္တုန္းက သတင္းေထာက္တဦး အျပင္ထြက္ သတင္းဓာတ္ပံု ႐ုိက္တဲ့အခါမွာလည္း ေနရာတုိင္း ရုိက္လို႔မရဘဲ ေခၚယူစစ္ေဆးခံရတာတဲ့ အေျခအေနေတြ ၾကံဳေတြ႔ရသူေတြလဲ မနည္းေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ဓာတ္ပံုရုိက္ခြင့္ေတြ၊ သတင္းေမးျမန္းတာေတြကုိပါ ခြင့္ျပဳလာတယ္လုိ႔ အဲဒီအယ္ဒီတာကပဲ ျပန္ေျပာျပပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ အမွန္တကယ္ သတင္းလြတ္လပ္ခြင္႔ကေတာ႔ မွန္းလိုု႔ေတာင္ မရေသးဘူး ဆိုုပါတယ္။
“သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္လံုးဝမရွိေသးဘူး။ဒီတလသက္တမ္းအတြင္းမွာလည္းဝန္ႀကီးဌာနေတြမွာ သတင္းရယူမႈက အရင္ပံုစံအတုိင္းပဲ ျဖစ္ေနတယ္။ထင္သာျမင္သာေျပာင္းလဲလာတာ မရွိဘူး။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းသြားမလား မသိဘူး”သတင္းဂ်ာနယ္ ဝါရင့္အယ္ဒီတာ တဦးက မဇိၥ်မကုိ ေျပာတာပါ။
၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ေမလ ၃ ရက္ေန႔ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႔ ၂၆ ဖြဲ႔ရဲ႕ အေထြေထြ ညီလာခံမွာ သတင္းစာပညာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အသိပညာ ဗဟုသုတေတြကုိ ျပည္သူလူထုကို ေပးဖုိ႔နဲ႔ သတင္းေဖာ္ျပခြင့္ အေရးႀကီးပုံေတြ အစုိးရကုိ သတိေပးတဲ့အေနနဲ႔ ကမၻာ့စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ေရးေန႔႔ အျဖစ္သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုုင္ငံနဲ႔ သတင္းလြတ္လပ္ခြင္႔ ျပဒါးတလမ္း သံတလမ္း ျဖစ္ေနတာ စစ္တပ္အာဏာစသိမ္း ခဲ႔တဲ႔ ၁၉၆၂ ထဲကပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအာဏာသိမ္းအၿပီး ၾသဂုတ္လမွာ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝခြင့္ ဥပေဒ PrintersandPublishersRegistrationLaw ကုိ ျပ႒ာန္းခဲ့ရာ အဲဒီဥပေဒ အပါအဝင္ ကုိလုိနီေခတ္၊ အိမ္ေစာင့္အစုိးရေခတ္ စာေပတည္းျဖတ္မႈ ဥပေဒေတြဟာ ကေန႔ထိ အသက္ဝင္ေနဆဲပါပဲ။
အေမရိကန္အေျခစုိက္တဲ့ ႏုိင္ငံတကာ လြတ္လပ္မႈဆုိင္ရာ FreedomHouseအဖြဲ႔ရဲ႕ အစီရင္ခံစာမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ အဆုိးဆံုး ၁၀ ႏုိင္ငံစာရင္းထဲမွာ ပါဝင္တယ္လုိ႔ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ မႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပုိင္းအထိ သတင္းသမား ၁၇ ဦး ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံထားရတယ္လုိ႔ အဖြဲ႔က ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ သူတုိ႔ေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ အီလက္ထေရာနစ္ အက္ဥပေဒ၊ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝသူမ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္း အက္ဥပေဒ၊ အေရးေပၚ စီမံမႈ အက္ဥပေဒ၊ ႏုိင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဥပေဒ စတဲ့ ပုဒ္မေတြနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ေတြ ခ်မွတ္ခံရတာပါ။
ျမန္မာျပည္တြင္းက သတင္းသမားေတြဟာ မေရရာတဲ႔ အေျခအေနေတြေအာက္မွာ မီးစင္ၾကည္႔က လုုပ္ေနရတဲ႔ အေျခအေနေတြလည္းရွိခဲ႔ပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ လြတ္လာခါစ ျပည္တြင္း ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပုိင္း သူရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကုိ ထည့္ခြင့္မရေတာ့ဘဲ ထိန္းခ်ဳပ္လုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီတပတ္ထဲမွာပဲ လူမႈေရးအဖြဲ႕ကုိ ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ေက်ာ္သူရဲ႕ လူမႈအသင္း ၁၀ ႏွစ္ျပည့္ေန႔မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တက္ေရာက္တဲ့ ဓာတ္ပံုေတြကုိ ဂ်ာနယ္အခ်ဳိ႕မွာ ေဖာ္ျပခြင့္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အသင္းေခါင္းေဆာင္ ဦးေက်ာ္သူရဲ႕ အမည္ကို ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေဖာ္ျပခြင့္မရေသးပါဘူး။
ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ဝက္နားရြက္ျပာေရာဂါ ပ်ံ႕ႏွ႔ံေနမႈ တိ၊ ေမြး၊ ကုသေရးဆုိင္ရာ အႀကီးအကဲေတြ အသိပညာေပးတဲ့ သတင္းမ်ဳိးကုိမူ ေထာက္ခံခ်က္ယူဖို႔ မလုိေပမယ့္ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရး သြင္းကုန္၊ ပုိ႔ကုန္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္းမ်ဳိးဆုိရင္ စီးပြားေရးနဲ႔ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး ဝန္ႀကီးဆီကေန ေထာက္ခံခ်က္ ယူရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
“ေခၚယူၿခိမ္းေျခာက္တာေတြေတာ့ မရွိဘူး။ အယ္ဒီတာအဖြဲ႔က ကတိဝန္ခံခ်က္ ထုိးရတယ္။ အဲဒါေတြလည္း အရင္ထက္စာရင္နည္းသြားတယ္။ဒါကလည္းကုိယ့္ဘက္ကဂရုစုိက္လုပ္လာၾကလို႔ဘဲ။ သတိထားလုပ္လာၾကလုိ႔ပါ” အယ္ဒီတာ တဦးက ေျပာတာပါ။
ဒါ့အျပင္ သတင္းေထာက္ေတြဟာ အစုိးရဌာနဆုိင္ရာ အရာရွိေတြနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးလုပ္တုိင္း သူတို႔ေထာက္ခံခ်က္ေတြ ေတာင္းခံရာမွာလည္း တခ်ဳိ႕ဝန္ႀကီးေတြဆုိရင္ သူေျပာဆုိတာကုိ ေထာက္ခံခ်က္ ျပန္ေပးရမယ္ဆုိၿပီး စိတ္ဆုိးၿပီး သတင္းရင္းျမစ္ ေပ်ာက္ဆံုးတဲ့အထိ ၾကံဳေတြ႔ေနရတာပါ။
“လူႀကီးေတြကို သတင္းသြားေမးရင္ ေရးၿပီးလို႔ တင္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔ကုိ အရင္သြားျပရတယ္။ သူတို႔ ဗ်ဴးတုန္းကေတာ့ တမ်ဳိးေျပာတယ္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာခ်လုိက္တယ္။ ျပန္ေရးၿပီး ျပန္သြားျပေတာ့ ငါ ဒီလုိ မေျပာပါဘူးဆုိၿပီး ျပန္ျပင္တယ္။ ဒီလုိမေရးရဘူး။ ဒီလုိေရးဆုိတာေတြေပါ့”ဟု ျပည္တြင္းက သတင္းေထာက္ တဦးက သူႀကံဳေတြ႔ရမႈကုိ ျပန္ေျပာျပပါတယ္။
စာေပစိစစ္ေရးရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲေဖာ္ျပလုိက္တဲ့သတင္းေတြပါလာရင္သက္ဆုိင္ရာ အယ္ဒီတာအဖြဲ႔ေတြကုိ ေခၚယူၿခိမ္းေျခာက္၊ ကတိဝန္ခံလက္မွတ္ေတြ ထုိးရတဲ့အျပင္ ဂ်ာနယ္ထုတ္ေဝမႈကုိ ၂ ပတ္မွ ၁ လထိ ရပ္ဆုိင္း ျပစ္ဒဏ္ေပးတာပါ။
၂၀၀၇ ေလာင္စာဆီေစ်း ျမင့္တက္ခဲ့လုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ စက္တင္ဘာ သံဃာ့အေရးအခင္းႀကီး သတင္းေတြကုိ ႏုိင္ငံတကာမွာ ေဝေဝဆာဆာ ေဖာ္ျပခဲ့ေပမယ့္ စာေပစိစစ္ေရးက ျပည္တြင္းမွာ လံုးဝ ေဖာ္ျပခြင့္ မေပးခဲ့ဘဲ အစုိးရ သတင္းစာမွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ဓာတ္ပံုေတြကုိပဲ သံုးခြင့္ရခဲ့တယ္လုိ႔ အယ္ဒီတာ တဦးက ေျပာပါတယ္။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မီ၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ကာလ၊ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီး ကာလေတြမွာလည္း သတင္းလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးသားခြင့္ေတြ မရခဲ့ၾကပါဘူး။
ဒါေပမယ္႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ လေလာက္ကထဲက ေထာက္ခံခ်က္ေတြ ေတာင္းဖုိ႔ မလုိေတာ့ဘဲ ခုိင္လံုတဲ့ သတင္းရင္းျမစ္ျဖစ္ရင္ သတင္းေဖာ္ျပခြင့္ေတြ ရလာတယ္လုိ႔ သတင္းေထာက္က သတိထားမိလာတယ္တဲ႔။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လက္ရွိ က်င့္သံုးေနတဲ႔ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝမႈ မူဝါဒကုိ လက္ရွိ အစုိးရသစ္လက္ထက္မွာ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒႏွင့္အညီ အဆင့္လုိက္ ေလွ်ာ့ေပးသြားရန္ ရွိတယ္လို႔ စာေပစိစစ္ေရးဌာန တာဝန္ခံ ဦးတင့္ေဆြက ျပည္တြင္းမွ ဖလားဝါးနယူးစ္ကုိ ေျပာဆုိခဲ့တယ္။
အားကစား၊ အႏုပညာ၊ သုတရသ၊ က်န္းမာေရး စတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြ အပါအဝင္ မဂၢဇင္းအခ်ဳိ႕ကုိ စာေပစိစစ္ေရးကုိ ႀကိဳတင္ မစစ္ေဆးဘဲ ထုတ္ေဝခြင့္ ရေတာ့မယ္ဆုိေပမယ့္ အခုထက္ထိေတာ့ စာေပစိစစ္ေရးကုိ ပံုမွန္ တင္ေနရဆဲပါ။
အခု ခ်က္ခ်င္းႀကီး အေျပာင္းအလဲ မဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္ စိစစ္ေရးမူဝါဒေတြကုိ ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးတာမ်ဳိးေတြ၊ ေထာက္ခံခ်က္ေတြ မလုိဘဲ ေဖာ္ျပခြင့္ေတြ ရခ်င္တယ္လုိ႔ အယ္ဒီတာ တဦးက ဆုိပါတယ္။
“စိစစ္ေရးတင္စရာမလုိေတာ့ဘူးဆုိတာထက္အခုရွိေနတဲ့မူဝါဒေလးေတြကုိတခ်က္ခ်င္း ျဖည္ေပးသြားရင္ေတာ့ ပုိေကာင္းသြားမွာေပါ့။ အဲဒီကေနမွတဆင့္ စိစစ္ေရးတင္စရာ မလိုေတာ့တဲ့အဆင့္ထိ သြားလုိက္ရင္ ပုိေကာင္းမယ္” လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
ယခုႏွစ္ဆန္းပုိင္းကစၿပီး ျပည္သူေတြ သိသင့္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ တခ်ဳိ႕ကုိ ေဖာ္ျပမႈေတြ ေလွ်ာ့ေပးလာၿပီး ဒီ ဧၿပီလထဲမွာ သိသိသာသာ ေဖာ္ျပခြင့္ ရလာတယ္လုိ႔ တျခားအယ္ဒီတာတဦးက မဇိၥ်မကုိ ေျပာျပတာပါ။
“ဒီမွာလုပ္ကုိင္တဲ့သူေတြနဲ႔ အျပင္မွာ လုပ္ကိုင္တဲ့သူေတြရဲ႕ တုိင္းတာမႈ ပံုသဏၭာန္ကလည္း တူမယ္လုိ႔ မထင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခုေလာေလာဆယ္ ရသေလာက္ အေနအထားကုိ မဆုိးဘူးလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရမယ္။ က်မတို႔မွာလည္း အကန္႔အသတ္ေတာ့ ရွိေနတုန္းပဲ။ စာေပစိစစ္ေရးရွိေနတုန္းပဲဆုိေတာ့့ လံုးဝ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အတုိင္းအတာ တခုထိေတာ့ တုိးတက္လာတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ ရပါတယ္”
ျပည္တြင္းမွ ဂ်ာနယ္ေတြကုိ စိစစ္ေရးက နည္းနည္းေလွ်ာ့ေပးလုိက္တဲ့အတြက္ ျပည္ပသတင္းဌာနေတြမွာ သတင္းရယူမႈေတြ ထိခုိက္သြားမယ္လုိ႔ မထင္ေၾကာင္းနဲ႔ တခါတေလ ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္တုိက္ေတြက စာေပစိစစ္ေရးကုိ တင္ရတဲ့အတြက္ သတင္းေနာက္က်ခဲ့တဲ့ သတင္းေပါင္း မနည္းေတာ့ဘူးလုိ႔ အယ္ဒီတာတဦးက ေျပာပါတယ္။
“ျပည္ပမွာထြက္တဲ့ သတင္းေတြ အရင္ဦးသြားတဲ့ သတင္းေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ျပည္တြင္းက လူေတြက သိလ်က္သားနဲ႔ စာေပစိစစ္ေရးကို တင္ရတဲ့အတြက္ ေနာက္က်သြားတာမ်ဳိးေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ အစုိးရသစ္ယႏၱရမွာေျပာင္းလဲမႈျပခ်င္လုိ႔ဒီလုိလုပ္တယ္လို႔ယူဆတယ္”လုိ႔ သူရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ကုိ ေျပာပါတယ္။
ဂ်ာနယ္တုိက္ေတြက စာမူၾကမ္းေတြကုိ ပီဒီအက္ဖ္ဖုိင္ေျပာင္း၊ စီဒီနဲ႔အတူ မူၾကမ္းကုိ ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းေတြ စစ္ေဆးဖုိ႔ ၃ ခု ၄ ခုမိတၱဴ ကူးၿပီး စာေပစိစစ္ေရးကုိ ႀကိဳတင္စစ္ေဆးဖုိ႔ တင္ရတာပါ။ အဲဒီေနာက္ ၃ ရက္ေလာက္ ေစာင့္ရၿပီးေနာက္ ဂ်ာနယ္ထုတ္ေဝ ျဖန္႔ခ်ိရတယ္လုိ႔ အယ္ဒီတာ တဦးက ရွင္းျပတာပါ။
“ခြင့္ျပဳတာ၊ ခြင့္မျပဳတာ ေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကုိ ကြန္ပ်ဴတာထဲမွာပဲ လုပ္တယ္။ စာေပစိစစ္ေရး စာေရးမကေန စာမ်က္ႏွာ ဘယ္ေလာက္ကေန ဘယ္ေလာက္ထိ ျဖဳတ္ပါ၊ ဒါမွမဟုတ္ ရင္းျမစ္ကုိ ေဖာ္ျပပါဆုိတဲ့ ဟာေတြကုိ အဲဒီအမ်ဳိးသမီး ဖတ္ျပတာကုိ စာေပစိစစ္ေရးကို သြားတဲ့လူက ေရးမွတ္ရတယ္။ ဒီပံုျဖဳတ္ဆုိတာေတြ မွတ္ရတယ္။ ျပင္တာေတြ ျပင္ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာဖံုးကုိ တခါျပန္တင္ရတယ္။ အထဲကဟာေတြကုိ တင္စရာမလုိေတာ့ဘူး။ ေနာက္ဆံုး ၃ ရက္ၾကာေစာင့္ရတယ္”
သတင္းေထာက္ ေတြဟာ ျပည္ပသတင္းဌာနေတြအတြက္ သတင္းလုိက္ေပးတဲ့အတြက္ ဖမ္းဆီးခံရသူေတြ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ တခ်ဳိ႕ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္မႈရွိတဲ့အတြက္ ဖမ္းဆီးခံထားရသူေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။
ေနာ္ေဝအေျခစုိက္ဒီမုိကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ ဒီဗီဘီ သတင္းေထာက္ မလွလွဝင္း ၂၇ ႏွစ္၊ ကုိေငြစုိးလင္းကုိ ေထာင္ဒဏ္ ၁၃ ႏွစ္တုိ႔ကုိအီလက္ထေရာနစ္ အက္ဥပေဒ၊ ဗီဒီယုိအက္ဥပေဒ၊ အေရးေပၚ ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ေတြ ခ်ထားတာပါ။
အစုိးရသစ္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ မိန္႔ခြန္းထဲမွာ ဒီမုိကေရစီ အစုိးရအတြက္ စတုတၳမ႑ိဳင္ျဖစ္တဲ့ သတင္း မီဒီယာေတြရဲ႕ အခန္းက႑ အေရးပါတယ္လို႔ ထည့္ေျပာခဲ့ေပမယ့္ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ကိုု မေပးဘဲ ကန္႔သတ္မႈေတြ ဆက္လက္ ရွိေနတာပါ။
စာေပကင္ေပတုိင္လုိ႔ နာမည္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ စာေပစိစစ္ေရး ရွိေနသေရြ႕ သတင္းနဲ႔ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္မႈ မရွိေသးဘူးလုိ႔ သတင္းသမားေတြနဲ႔ စာနယ္ဇင္းသမားေတြက ေျပာဆုိတာပါ။
“ႏုိင္ငံေရးဆုိတာကုိဖယ္ထား၊က်မတုိ႔ကႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရကုိ လူႀကီးေတြကုိ ေဝဖန္ေရးသားတာမ်ဳိးအဆင့္ထိ မေမွ်ာ္လင့္ဘူး။က်န္းမာေရး၊ပညာေရး၊အဖက္ဖက္ကယုိင္ေနတဲ့ျပည္သူေတြနဲ႔ပုိနီးစပ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ဳိး ေရးလာႏုိင္ရင္ေတာ့ ေကာင္းတယ္” လုိ႔ ေျပာၾကပါတယ္။
“သတင္းစာ လြတ္လပ္ခြင့္ဆုိတဲ့ စကားကေတာ့ ဆင္ဆာ လုံုးဝ မရွိေတာ့ဘူးဆုိတဲ့ အခါက်မွ ေျပာလုိ႔ရမယ့္ စကားလုိ႔ ထင္တယ္။ ဆင္ဆာ လံုးဝ မတင္ရဘူးဆုိရင္ေတာ့ လြတ္လပ္ခြင့္ ရလာတယ္လို႔ ေျပာလုိ႔ ရမွာပါ။ အခုဟာက စာေပစိစစ္ေအာက္မွာ လုပ္ရကုိင္ရတာ သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိလာတယ္။ လြယ္လြယ္ကူကူ ျဖစ္လာတယ္၊ ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ ျဖစ္လာတယ္။ အခက္အခဲ နည္းလာတယ္ေပါ့ေနာ္”
တခ်ဳိ႕အေၾကာင္းအရာေတြကုိ ေဖာ္ျပခြင့္ရလာတဲ႔ ေျပာင္းလဲမွဳတခ်ိဳ႕ ေတြ႔လာရေပမယ္႔ သက္တမ္း တလသာရွိေသးတဲ့ အစိုးရကို ႐ုတ္တရက္ ေကာက္ခ်က္ခ်ဖို႔ ေစာေသးၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ရအုံးမယ့္ အေျခအေနပါပဲလို႔ အယ္ဒီတာေတြက သတိထား ေျပာဆိုလိုက္ေၾကာင္းပါ။
Geen opmerkingen:
Een reactie posten