ေမာင္ၾသ
၃ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ …။
ယေန႔စစ္အစုိးရလက္ထက္မွာ ထုတ္ေ၀ေနတဲ့ သတင္းစာႀကီးႏွစ္ေစာင္မွာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအေၾကာင္းကုိသာ ေဇာင္းေပးေရးသားေနတာေတြ ေတြ႔ေနရပါတယ္။ အဓိက ကေတာ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလက (၉၂.၄၈) ရာခုိင္ႏႈန္းနဲ႔ ျပည္သူလူထုက တခဲနက္ေထာက္ခံခဲ့ၿပီးၿပီဆိုတဲ့ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းအေပၚ အေျခခံမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီး အေၾကာင္းပါပဲ။
“လူထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္သူမ်ားနဲ႔ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ႀကီး ေခၚယူက်င္းပၿပီး သမၼတႀကီး ဦးေဆာင္တဲ့ အစုိးရအဖြဲ႔နဲ႔ အျခားအဖြဲ႔အစည္းမ်ား ဖြဲ႔စည္းၿပီး ေအးခ်မ္းသာယာေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္တဲ့ ဒီမုိကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ႀကီးဟာ မေရွးမေႏွာင္း ျဖစ္ေပၚတုိးတက္လာေတာ့မယ့္ အခြင့္အလမ္းႀကီးပါပဲ” လုိ႔ နအဖအႀကိဳက္ ေဖာ္လံဖား ေဆာင္းပါးရွင္ ေမာင္ႏြယ္စစ္္ရဲ႕ “ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိတာကုိ လုပ္ရတာျဖစ္ပါတယ္” ဆုိတဲ့ ေဆာင္းပါးကုိ (၁၆.၈.၀၉) ေန႔ထုတ္ ေၾကးမုံသတင္းစာမွာ ဖတ္လုိက္ရပါတယ္။
ယေန႔ျပည္သူလူထုအမ်ားစုက ဒီေရြးေကာက္ပြဲကို မိမိတုိ႔ရဲ႕ ေန႔စဥ္စားေသာက္ေနထုိင္ေရး နဲ႔ ေရာင္း၀ယ္လုပ္ကုိင္ေနရ ျခင္းေလာက္ စိတ္မ၀င္စားႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေျပာင္းအလဲကို ေမွ်ာ္လင့္ေနတာေတာ့ ရွိပါတယ္။ အစုိးရအသစ္ေပၚလာရင္ အေထြေထြစားေသာက္ကုန္ပစၥည္းမ်ားရဲ႕ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြမ်ား က်ဆင္းလာမလား၊ ေရ မီး လွ်ပ္စစ္ မွန္မွန္ရလာမလား။ ၿခိမ္းေျခာက္ဟိန္းေဟာက္တာကို ေၾကာက္ေနရတဲ့ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားတဲ့ ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ေလမလား၊ အႏုိင္က်င့္ စုိးမုိးခံရတဲ့ ဘ၀ကေန ကင္းေ၀းေလမလား၊ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေခၚေရးသားႏုိင္တဲ့ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ ထုတ္ေ၀ခြင့္ေတြ အမွန္တကယ္ ရရွိေလမလား၊ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ၊ မတရားလုပ္အားေပးခုိင္းေစမႈေတြ၊ အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ ကေလးစစ္သား စုေဆာင္းမႈေတြ၊ မတရား လယ္ယာေျမသိမ္းဆည္းမႈေတြ၊ ဘာသာေရးအရ လြတ္လပ္စြာ ကုိးကြယ္မႈေတြ၊ နယ္စပ္ေဒသရွိ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားအေပၚ ရက္စက္စြာ တုိက္ခုိက္ႏွိမ္နင္းသတ္ျဖတ္မႈေတြ၊ ဌာနဆုိင္ရာ႐ုံးေတြမွာ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ အက်င့္ပ်က္ျခစားေနတာေတြ၊ စီးပြားေရးက်ပ္တည္းလုိ႔ ျပည္ပကုိ ထြက္ေျပးစြန္႔ခြာၿပီး ျပည္ပႏုိင္ငံေတြမွာ ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ေနၾကရတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအလုပ္သမားေတြ ကုိယ့္တုိင္း ကုိယ့္ျပည္ ကုိယ့္ဇာတိေျမကုိ ျပန္လာၿပီး လုပ္ကုိင္စားေသာက္ႏုိင္ၾကေလမလား။
(၁၃) ႏွစ္၊ (၁၄) ႏွစ္အရြယ္ ပ်က္စီးေနတဲ့ မိန္းကေလးငယ္ေတြရဲ႕ ကုိယ္နဲ႔ရင္းႏွီးေပးဆပ္ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ေနရတဲ့ အေမွာင္ဘ၀ေတြ အလင္းဘ၀ကုိ ျပန္ေရာက္လာႏုိင္မလား၊ သြင္းကုန္ထုတ္ကုန္ ျပည္တြင္းျပည္ပ စီးပြားေရးေစ်းကြက္ အားလုံးကို တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ မိသားစုေဆြမ်ဳိးအသုိင္းအ၀ုိင္းက လႊမ္းမုိးျခယ္လွယ္ခ်ဳပ္ကိုင္ေနတာေတြ ကင္းေ၀းပေပ်ာက္သြားေလမလား၊ သုိ႔ေလာ သုိ႔ေလာ ေမွ်ာ္လင့္ေနရတာေတြက တပုံတပင္ႀကီးပါ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပည္သူေတြကေတာ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီး ၿပီးေျမာက္သြားရင္ ဒီမုိကေရစီက်င့္စဥ္ေတြအေပၚ အေျခခံေရးဆြဲထားတဲ့ ဥပေဒေတြနဲ႔အညီ ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခားဘဲ အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္၊ ျပည္သူထဲကလာတဲ့ ျပည္သူ႔အာဏာ စစ္စစ္၊ ျပည္သူ႔ေခါင္းေဆာင္စစ္စစ္ကုိပဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။ ေဘာင္းဘီ၀တ္ကေန ပုဆုိး၀တ္ေျပာင္းလာမယ့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးဆုိရင္ေတာ့ တ႐ုတ္ႀကီးနဲ႔ ေပါက္ေဖာ္ႀကီး ဘာမွထူးျခားေျပာင္းလဲလာမွာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ မလုိေရးခ် မလုိပါဘဲ။
ေနာက္ ေဆာင္းပါးရွင္ ေမာင္ႏြယ္စစ္္က “မုန္းစကုိ တုိေစ၊ ခ်စ္စကုိ ရွည္ေစလုိတဲ့ စိတ္ရင္းေစတနာနဲ႔ တုိင္းရင္းသား ျပည္သူေတြအေပၚ ႏုိင္ငံေတာ္က ေမတၱာေစတနာ အျပည့္အ၀ထား ေဆာင္ရြက္ေပးေနလုိ႔ ဖြ႔ံၿဖိဳးမႈအေပါင္းလကၡဏာေတြ တေ၀ေ၀၊ ပန္းတုိင္းပြင့္ၿပီး ပြင့္တဲ့ပန္းတုိင္း ေမႊးထုံသင္းႀကိဳင္ေနတာပါ” တဲ့။ ဟုတ္ပါ့မလား ေမာင္ကာဠဳေရလို႔ပဲ ေျပာရမယ္ထင္ပါရဲ႕ …။ ပြင့္ေသာပန္းတုိင္း ေမႊးေနၾကတယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ၿခံ၀န္းထဲက ဘယ္သူ႔အိမ္က ဘယ္သူ႔သားသမီးေတြမ်ား ပန္းေတြပြင့္ၿပီး ေမႊးေနၾကတာလဲ … ေမာင္ႏြယ္စစ္္ေရ။ က်ေနာ္တုိ႔လို အလယ္အလတ္ေတြနဲ႔ ေအာက္ေျခလူတန္းစား သားသမီးမွာေတာ့ ပန္းေတြ ပြင့္မယ္မႀကံေသးဘူး အေျခခံဘ၀နဲ႔ ေျမက်ေျမခေနၾကရတဲ့ အႏြမ္းဘ၀ထဲမွာ အလြမ္းခရီးကုိ မညည္းတမ္း မေမာတမ္း ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကရတာပါ။
ညကလပ္ေတြမွာ ေငြကုိ ေရလုိသုံးေနတာတင္မက ေငြကုိ ေလလုိပါသုံးၿပီး အေပ်ာ္ၾကဴး အေမာ္ထူး၊ မူးခ်င္တုိင္းမူး ႐ူးခ်င္တုိင္း႐ူး သုံးျဖဳန္းေနၾကတဲ့ လူႀကီးသားသမီးေတြရဲ႕ဘ၀ကုိ ပြင့္ေသာပန္းတုိင္း ေမႊးေနၾကတယ္လုိ႔ ေျပာတာလား ေမာင္ႏြယ္စစ္။
ေနာက္တခုရွိေသးတယ္။ “ႏုိင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီဥကၠ႒႐ုံးက (၁၀-၈-၀၉) ရက္စြဲပါ စာအမွတ္ ၀၄/နယက(ဥ)/လငခ … အရ ဒီမုိကေရစီေရွ႕ခရီးကုိ ေခ်ာေမြ႔ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာ၊ ႏုိင္ငံတည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈကုိ ေရွး႐ႈတဲ့ ေစတနာ၊ အာဃာတစိတ္ေတြ ေပ်ာက္ျပယ္ခ်င္တဲ့ ေစတနာ၊ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေပၚ အေလးအျမတ္ထားတဲ့ ေစတနာသေဘာထားေတြ ေပၚလြင္ပါတယ္” တဲ့။
အဲဒီေဆာင္းပါးစာအရ ရင္ထဲအသည္းထဲ၊ အေသြးအသားထဲက စစ္စစ္မွန္မွန္ထားရွိတဲ့ စိတ္ရင္းေစတနာရင္း သေဘာထား ဆုိရင္ လက္ခံယုံၾကည္စရာပါ။ အေကြ႔အေကာက္၊ အပစ္အခတ္၊ အညစ္အပတ္၊ အလိမ္အညာ အေကာက္အက်စ္အေထြေထြ သေဘာထားမ်ဳိး မရွိခဲ့ဘူးဆုိရင္လည္း အတုိင္းထက္အလြန္ တံခြန္နဲ႔ကုကၠား ခံ့ညားပါ့ဗ်ာ။
ဒါေပမယ့္ သမုိင္းေၾကာင္းျပန္ၾကည့္မိေတာ့ ၁၉၉၆-၉၇ ေလာက္က ကုကၠိဳင္းလမ္းဆုံနဲ႔ ကမာၻေအးဘုရားလမ္းေပၚမွာ လုံၿခံဳေရး ျပည္သူ႔ရဲ၀န္ထမ္းအေစာင့္ေတြ၊ ရယက၊ မယက အဖြဲ႔၀င္လူႀကီးေတြ အျပည့္အ၀ လုံၿခံဳေရးခ်ထားတဲ့ၾကားထဲက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စီးနင္းလုိက္ပါလာတဲ့ ကားကုိ အဖ်က္သမား လူရမ္းကားေတြ (ႀကံ့ဖြံ႔/စြမ္းအားရွင္) က အၾကမ္းဖက္ ၀ုိင္း႐ုိက္ခဲ့တာကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၂၀၀၃ ခုနွစ္ ဒီပဲယင္းလုပ္ႀကံမႈႀကီးကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မေသလုိ႔ က်န္ခဲ့ရ အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘ၀နဲ႔ (၁၄) ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေနခဲ့ရတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ထားခဲ့တဲ့ ေစတနာေတြ၊ ေထာက္ထားညႇာတာမႈေတြ၊ အာဃာတစိတ္ေတြဟာ “ယုန္႐ုပ္ေရး ျပေသာ္လည္း ယုံတ၀က္ မယုံတ၀က္ ယုံရခက္ႀကီးပါ” ဆုိတဲ့ သီခ်င္းေလးလုိ ျဖစ္ေနရျပန္ပါတယ္။
အခုလည္း မိမိရဲ႕ အိမ္ထဲမွာ လုံၿခံဳေရးအျပည့္နဲ႔ အက်ယ္ခ်ဳပ္ခံဘ၀နဲ႔ ေအးေဆးစြာေနသူကုိ အမႈလာခ်ိတ္လို႔ အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာ တရားစြဲခံခဲ့ရတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အလုပ္ၾကမ္းနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ (၃) ႏွစ္၊ မစၥတာယက္ေတာ (အဓိက တရားခံ) ကို အလုပ္ၾကမ္းနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ (၇) ႏွစ္ အျပစ္ေပးခဲ့တယ္။
ၿပီးေတာ့မွ ရက္ပုိင္းအတြင္း (၅ ရက္ခန္႔အၾကာ) မွာ အေမရိကန္အထက္လႊတ္ေတာ္ ဆီးနိတ္အမတ္ မစၥတာ ဂ်င္၀က္ဘ္ (ႏုိင္ငံျခားေရးရာေကာ္မတီ အေရွ႕အာရွနဲ႔ ပစိဖိတ္ေရးရာ ဆပ္ေကာ္မတီဥကၠ႒) ျမန္မာျပည္ေရာက္လာတဲ့အခါ နအဖအစုိးရက အက်ဥ္းသား ယက္ေတာကုိ အေမရိကန္ႏုိင္ငံကုိ ျပန္ေခၚသြားဖို႔ လႊတ္ေပးခဲ့တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုက်ေတာ့ အိမ္ထဲေနရင္းထုိင္ရင္း ေထာင္ဒဏ္ (၃) ႏွစ္ အပုိဆုအျပစ္ေပးတယ္။ ရဲခ်ဳပ္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ခင္ရီ ေျပာသလို မစၥတာ ဂြၽန္၀ီလီယံယက္ေတာနဲ႔ ျဖစ္ခဲ့တဲ့အမႈမွာ က်ဴးလြန္သူ၊ အျပစ္ရွိသူ အဓိကတရားခံဟာ မစၥတာ ယက္ေတာပါလုိ႔ဆိုရင္ အျပစ္ရွိသူကို လႊတ္ေပးၿပီး အျပစ္မရွိသူကို ဆက္ၿပီးအက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်ထားတာဟာ တရားမွ်တပါရဲ႕လား၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚမွာ အာဃာတမထားဘဲ ေထာက္ထားညႇာတာ ေစတနာသန္႔စင္တယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါရဲ႕လား၊ အာဃာတမရွိေရးဆုိတာေကာ မွန္ကန္ပါရဲ႕လား။ ေစ့ေစ့ေတြးမွ ေရးေရးေပၚဆုိတာလုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ သူတုိ႔က်င္းပမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မပါ၀င္ႏုိင္ေအာင္ အကြက္ဆင္ဖန္တီးလုိက္တာဟာ လယ္ျပင္မွာ ဆင္သြားသလုိ အထင္အရွားပါပဲခင္ဗ်ား။
(၁၆-၈-၀၉) ေန႔ထုတ္ ေၾကးမုံသတင္းစာပါ ေမာင္ႏြယ္စစ္ရဲ႕ ေဆာင္းပါးမွာ “ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိတာကုိ လုပ္ရတာျဖစ္ပါတယ္” လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဘယ္အေၾကာင္းအရာမဆုိ ျဖစ္သင့္/မျဖစ္သင့္ အက်ဳိးအေၾကာင္း ရွိပါတယ္။ ျဖစ္သင့္တယ္ဆုိမွ ျဖစ္ႏုိင္ေျခဆုိတာ ရွိလာရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထုိက္တဲ့ ကိစၥကုိ ဦးစြာ စဥ္းစားေဆာင္ရြက္ရပါမယ္။ ဒါျဖင့္ ဒီကေန႔ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနမွာ ျဖစ္သင့္တာ ဘာလဲ … ဘယ္လဲဆုိတာ မွ်မွ်တတ စဥ္းစားၾကရေအာင္။
၉၀ ျပည့္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ယေန႔အထိ (၁၉) ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာခဲ့ၿပီ။ လိပ္ခဲတည္းလည္းျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးသူ တပ္မေတာ္အစုိးရနဲ႔ ျပည္သူလူထုက တခဲနက္ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့လို႔ အႏုိင္ရရွိခဲ့တဲ့ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔တို႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၿပီး အေျဖရွာသင့္တယ္။ အနာဂတ္ႏုိင္ငံေရးမွာ ဘာလုပ္မယ္၊ ဘယ္လုိေဆာင္ရြက္မယ္ဆုိတာကုိ ေပးထားတဲ့ ကတိစကားနဲ႔ ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ ၁/၉၀ အရ တပ္မေတာ္အစုိးရပီပီ ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ ေရွးဦးစြာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးသင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ မွ်တမွန္ကန္တဲ့ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့၊ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထုိက္တဲ့ အမွန္တရားပါ။ ဒါမွ ေမာင္ႏြယ္စစ္ေျပာတဲ့ ႏုိ္င္ငံေရးဆုိတာ ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိတာကုိ လုပ္ရတာျဖစ္တယ္ဆုိတာ မွန္ေပမေပါ့ဗ်ာ။ နအဖဟာ ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိတာကုိ ဦးစားေပး မလုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီမွ်ေလာက္ ရွည္ၾကာတဲ့ တန္ဖုိးရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြ ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရတာ ႏွေျမာစရာပါ။
ဒါေၾကာင့္လည္း ကမာၻ႔အလယ္မွာေကာ၊ အာဆီယံအတြင္းမွာပါ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ျပစ္တင္ေ၀ဖန္႐ႈတ္ခ်ခံေနရတာေပါ့။ ဒါ့အျပင္ ဟုိႏုိင္ငံက ေခါင္းေဆာင္ေတြလာလိုက္ မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးလိုက္၊ ျမန္မာ့အေရးေဆြးေႏြးလုိက္ ျပန္သြားလုိက္။ ကမာၻ႔အဖြဲ႔အစည္းေပါင္းစုံက ေခါင္းေဆာင္ေတြလာလိုက္ မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးလိုက္၊ ျမန္မာ့အေရး ေဆြးေႏြးလုိက္ျပန္သြားလုိက္နဲ႔ လုံးလည္ျခာလပတ္လုိက္ေနတာၾကာပါၿပီ။ မဆလ (၂၆) ႏွစ္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာေတာင္ ဒီလုိ ျပည္ပက လာၾကတာမ်ဳိး၊ Sanction ပိတ္တာမ်ဳိး၊ ကုလသမဂၢအထိေရာက္ၿပီး ျမန္မာ့အေရး တံခါးပိတ္တာေကာ၊ တံခါးဖြင့္တာေရာ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကရတာမ်ဳိး မရွိခဲ့ပါဘူး။ (မဆလလည္း ေကာင္းတာမဟုတ္ပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ နအဖေလာက္ မရက္စက္ဘူး)။ အခု နအဖလက္ထက္က်မွ မေကာင္းသတင္းေတြနဲ႔ ကေသာင္းကနင္းေတြက ကမာၻ႔အလယ္မွာ အေက်ာ္ေဒယ်ျဖစ္ေနရၿပီ။ ကဲ … တို႔ေခတ္က်မွ ညံ့ေတာ့မွာလားဆုိတာ ျဖစ္ေနၿပီ။
ဒီၾကားထဲ (၁၇-၈-၀၉) ေန႔ထုတ္ ေၾကးမုံသတင္းစာမွာ ေဆာင္းပါးရွင္ ေမာင္ကာဠဳကလည္း ေခြးတံဆိပ္ဓာတ္ျပားေဟာင္းႀကီးနဲ႔ ေခတ္ေဟာင္းေတးေတြ ျပန္ဖြင့္ျပေနတာ စိတ္မသက္သာစရာ …။ သူေရးထားတာက “ဒါေၾကာင့္ အခု ဒုိ႔မွာ ျပည္သူ႔ကုိယ္စားလွယ္ေတြ အခ်ိန္ယူေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းၿပီး ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒသစ္ႀကီးကုိ ျပည္သူ (၉၂.၄၈) ရာခုိင္ႏႈန္းကလည္း ေထာက္ခံမဲေပး အတည္ျပဳထားၿပီးၿပီ” တဲ့။ ၾကားရ ၾကားရ နား၀မွာ မသက္သာ ရွက္စရာေကာင္းလွေပါ့ … ေမာင္ကာဠဳရယ္။ ျပည္သူ႔ကုိယ္စားလွယ္ေတြတဲ့။ ဘယ္ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ကုိယ္စားလွယ္ေတြလဲ။ နအဖက ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ လက္ညႇိဳးေထာင္ေခါင္းညိတ္ေတြကုိ ျပည္သူ႔ကုိယ္စားလွယ္လုိ႔ ေရးတာေတာ့ အဖားလြန္သြားၿပီ၊ နည္းနည္းေလွ်ာ့ပါဦး။
ၿပီးေတာ့ အတည္ျပဳထားၿပီးၿပီတဲ့။ ေရြးေကာက္ပြဲလည္း မက်င္းပရေသး။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္လည္း မေခၚရေသးဘဲနဲ႔ ဘယ္ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကမ်ား အတည္ျပဳျပန္႒ာန္းလုိက္ပါသလဲ ေမာင္ကာဠဳရယ္ ကြၽတ္ … ကြၽတ္ … လိမ္ေရးခ်င္ရင္လည္း သဘာ၀က်ေအာင္ လိမ္စမ္းပါ။
ေနာက္ “ဥပေဒခ်ဳိးေဖာက္ရင္ေတာ့ ဥပေဒအရ အေရးယူခံရမွာပဲ။ ဆင္းရဲသူေရာ ခ်မ္းသာသူပါ။ ရာထူးနိမ့္သူေရာ ရာထူးျမင့္သူပါ ဥပေဒခ်ဳိးေဖာက္ရင္ ရာဇ၀တ္ေဘး ေျပးမလြတ္ၾကမယ့္ လူေတြခ်ည္းပဲကြယ့္” အင္း … တရားဥပေဒအေၾကာင္းေျပာေတာ့ ကုိယ့္ခ်ဳိင္းၾကားကုိယ္လက္နဲ႔ထုိးၿပီး ရယ္မိသေပါ့ဗ်ာ။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ေလာက္က ထင္ပါတယ္။ တကၠသုိလ္ရိပ္သာလမ္း စိမ္းလဲ့ကန္သာအနီး (၅) ေလာင္းၿပိဳင္လူသတ္မႈမွာ ရဲခ်ဳပ္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ခင္ရီက မၾကာမီ ေဖာ္ထုတ္ပါ့မယ္ဆုိၿပီး ခုထိ မေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ေသးတာကုိၾကည့္ရင္ ဘယ္သူေတြပါေနလုိ႔၊ ဘယ္သူေတြနဲ႔ၿငိေနလုိ႔ ခုထိ အေရးမယူေသးတာလဲဆုိတာ စဥ္းစားစရာပါ။ ၿပီးေတာ့ …
(၁၈-၈-၀၉) ေန႔ထုတ္ သတင္းစာမွာ ေဆာင္းပါးရွင္ ေက်ာ္ရဲမင္းရဲ႕ “ခရီးရွည္ႀကီးအတြက္ ပထမဦးဆုံးေျခလွမ္း” မွာ … ဥေရာပက ျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွားသူဆုိတဲ့ ‘ႏြယ္ေအာင္’ ကုိ တုံ႔ျပန္ထုိးႏွက္ေရးထားတာပါ။ ဘာတဲ့ … ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ျမန္မာလူမ်ဳိးလုိ႔ ခံယူေသးတယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ႏုိင္ငံ၊ ကုိယ့္လူမ်ဳိးအေပၚ ဒီေလာက္အထိ ေက်းဇူးမကန္းသင့္ပါဘူး။ ေသြးမေတာ္ သားမစပ္တဲ့ အေ၀းႏုိင္ငံက အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္တဦးကေတာင္ သင့္တင့္မွ်တတဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြအေပၚ ေစတနာထားႏုိင္ေသးရင္ ျမန္မာ့ေသြးသားစစ္စစ္ေတြက ဒီထက္ပုိၿပီး ေစတနာထားသင့္ ေက်းဇူးဆပ္သင့္ၾကတယ္ မဟုတ္လား”… မွန္လုိက္ပေလ ကုိေက်ာ္ရဲမင္းရယ္၊ ေသြးထြက္ေအာင္မွန္လြန္းလုိ႔ ဒီအခ်က္တခ်က္ကုိေတာ့ မုိးေပၚက သၾကားမင္း ဆင္းကန္႔ကြက္ေတာင္ က်ဳပ္ခင္ဗ်ားကုိ မကန္႔ကြက္ပါဘူး။ ဒါက အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ကုိးဗ်ာ။ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားစကားအရပဲ က်ဳပ္ေဆာင္းပါးေလးကုိ နိဂုံးခ်ဳပ္လုိက္ပါရေစ။
အျခားႏုိ္င္ငံက ေရာက္လာၿပီး မိမိႏုိင္ငံထဲမွာ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္လုိ႔ ျပစ္ဒဏ္က်ခံခဲ့ရတဲ့ ေသြးမေတာ္သားမစပ္တဲ့ ႏုိင္ငံျခားသား မစၥတာ ဂြၽန္၀ီလီယံ ယက္ေတာလုိ ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးကုိေတာင္ ေမတၱာေစတနာထားၿပီး လႊတ္ေပးႏုိင္ခဲ့ရင္ ကုိယ့္ႏုိင္ငံ၊ ကုိယ့္လူမ်ဳိး၊ ျမန္မာ့ေသြးသားစစ္စစ္၊ တႏုိင္ငံလုံးကလည္း ခ်စ္၊ တကမာၻလုံးကလည္း ေလးစားတဲ့ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕သမီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (ကုိယ့္အိမ္ထဲကုိယ္ေနၿပီး မတရားအမႈဆင္ အျပစ္ေပးခံရသူ) ကုိလည္း ဒီထက္ပုိၿပိး ေစတနာေမတၱာထားေၾကာင္း ျပသတဲ့အေနနဲ႔ လႊတ္ေပးသင့္တယ္မဟုတ္ပါလားခင္ဗ်ား။
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ေဖာ္ မသူေတာ္မ်ား မလုပ္ၾကပါနဲ႔ခင္ဗ်ား။
Geen opmerkingen:
Een reactie posten