ေမာင္ၾသ
၂၂ ဇူလိုင္ ၂၀၀၉
ယေန႔ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနသည္ နအဖအစုိးရအဖြဲ႔ေရာ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ပါ ေရွ႕မတိုးသာ ေနာက္မဆုတ္သာႏွင့္ အက်ပ္အတည္းဆိုက္ေနေသာ အေနအထားမ်ဳိးျဖစ္သည္။ အန္အယ္လ္ဒီက မတရားမႈႏွင့္ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ စစ္ယႏၲရားႀကီးကို ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ရင္း ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ လူထုတုိက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲေနရသည္။ နအဖအစုိးရကမူ မိမိတို႔၏ တရားဥပေဒမဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈႏွင့္ အာဏာရွင္စနစ္ႀကီးစုိးမႈ ၿပိဳလဲသြားမည္ကို စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေနမႈႏွင့္အတူ အဓိက အာဏာရွင္ မိသားစုေတြ၏ အသက္အုိးအိမ္စည္းစိမ္ ပ်က္စီးဆံုး႐ံႈးၿပီး လူထု၏ ကလဲ့စားေခ်ျခင္း ခံရမည္ကို ေၾကာက္လန္႔ေနေပသည္။ အခ်ိန္ေတြ ေရြ႕လ်ားလာသည္ႏွင့္အမွ် အေျခအေနေတြကလည္း တေရြ႕ေရြ႕ ေျပာင္းလဲလာသည့္အတြက္ ႏုိင္ငံေရး ေရြ႕လ်ားမႈသည္ အေျပာင္းအလဲ လမ္းဆံုလမ္းခြသို႔ ေရာက္ရွိေနၿပီဟု ဆိုႏုိင္ေပသည္။
နအဖဘက္မွ ၎တုိ႔ခ်မွတ္ထားသည့္ လမ္းျပေျမပံု (၇) ခ်က္အတုိင္း ဆက္သြားရန္ ျပည္တြင္းျပည္ပသို႔ တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ နအဖမွ အခြင့္အေရးေပး သိမ္းသြင္းစည္း႐ံုးထားေသာ မ်က္ကန္းမ်ဳိးမစစ္၊ အ႐ိုးအရင္းကိုက္ လူတစုကလည္း နအဖ၏ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ၀င္ၿပိဳင္ၾကရန္ ဟန္တျပင္ျပင္ မာန္ဆင္ေနၾကေပၿပီ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆိုင္ရာ ဥပေဒမ်ား၊ ပါတီဖြဲ႔စည္းေရးဆုိင္ရာ ဥပေဒမ်ားက ဘယ္ဆီေနမွန္းမသိေသးသည့္အတြက္ မုန္႔ဆီေၾကာ္ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းနား တည့္ပါ့မလားဆိုသည့္ စကားပံုလို ျဖစ္ေနသည္။ နအဖက ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က (၉၂.၄၈) ရာခိုင္ႏႈန္း ေထာက္ခံထားဟုဆိုသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို အေသဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ေလလည္ျပေနခ်ိန္တြင္ အေခ်ာင္သမားအာဏာ႐ူးမ်ားက ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းႀကီးစြာျဖင့္ ႀကိဳဆိုေနၾကၿပီျဖစ္သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္က အတည္ျပဳၿပီးသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ၾကမည့္ ပါတီအဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာသံုးသပ္ စဥ္းစားဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။
၁။ (န၀တ) နအဖ ထုတ္ျပန္ထားသည့္ ၁/၉၀ အရ အေျခခံဥပေဒသည္ ၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အေရြးခ်ယ္ခံ အႏုိင္ရထားသည့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေရးဆဲြသည္လား၊ နအဖႀကိဳးဆြဲရာကသည့္ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ (သို႔မဟုတ္) နအဖစိတ္ႀကိဳက္ ေရြးခ်ယ္ထားသည့္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေရးဆြဲသည္လား။
၂။ ျပည္သူလူထုသေဘာထား အမွန္ျဖင့္ ေထာက္ခံမႈ ဟုတ္ မဟုတ္။
၃။ ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲဆုိင္ရာ လမ္းၫႊန္ခ်က္ စည္းကမ္းဥပေဒမ်ားႏွင့္ ညီၫြတ္မွန္ကန္မႈ ရွိ မရွိ။
၄။ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ အခ်ဳိ႕အခ်က္အလက္မ်ားသည္ ဒီမုိကေရစီက်င့္စဥ္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီမႈ ရွိ မရွိ။
၅။ စစ္အာဏာပိုင္မ်ား ရာသက္ပန္ ႀကိဳးကိုင္ႏိုင္ေရးအတြက္ လမ္းခင္းေပးထားေသာ ဥပေဒအခ်က္အလက္မ်ား ပါ မပါ စသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို အေျခခံထားၿပီး ေလ့လာစဥ္းစားသင့္ပါသည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒႏွင့္သာ ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပေဆာင္ရြက္သြားမည္ဆိုလွ်င္ မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္းကပဲ ႏုိင္ႏုိင္၊ ျပည္သူလူထုအားလံုးသည္ ဒုံရင္း ဒံုရင္းအတုိင္း ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးမ်ား ဆံုး႐ံႈးၿပီး တသက္လံုး စစ္ကြၽန္ဘ၀ႏွင့္ ဒုကၡေတြ ႀကံဳေတြ႔ေနရမည္မွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲပင္။
ထို႔ေၾကာင့္ အစေကာင္းမွ အေႏွာင္းေသခ်ာဆိုသလို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ပါ အေျခခံဥပေဒမ်ားမွ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ႏွင့္ မညီၫြတ္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာစာတမ္းအရ ျပန္လည္သံုးသပ္သင့္ပါသည္။ ဤေနရာတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ရန္ ဟန္တျပျပႏွင့္ ဖင္ႂကြေနၾကသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအေနျဖင့္လည္း အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေရႊဂံုတိုင္ ေၾကညာစာတမ္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ႐ႈျမင္ၿပီး စဥ္းစားသင့္ပါသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း (၅၀) ခန္႔ ဖဆပလေခတ္က က်င္းပခဲ့သည့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားသည္ ႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ႐ံႈးသည္ျဖစ္ေစ (၄) ႏွစ္တႀကိမ္ က်င္းပၿပီး ျပည္သူက ႏွစ္သက္လက္ခံလွ်င္ ေနာက္တႀကိမ္ ဆက္အေရြးခံရမည္။ မေထာက္ခံလွ်င္ ျပဳတ္က်မည္။ ျပဳျပင္၍ရသည္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ (၅၀) ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ႏွင့္ ဆံုးျဖတ္သည္။ ယေန႔ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္းကပဲ ႏုိင္ႏုိင္၊ အရပ္သားအစိုးရစစ္စစ္ ျဖစ္မလာႏိုင္၊ ရာသက္ပန္ စစ္မ်ဳိးဆက္မ်ား အာဏာတည္ၿမဲေရး အတြက္ အေျခခံဥပေဒမ်ားက ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည္။ (ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မူၾကမ္းစာမ်က္ႏွာ (၁၇၃)၊ အခန္း (၁၂)၊ အပိုဒ္ ၄၃၆ (က-ခ)၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အားလံုး၏ (၇၅) ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ ေထာက္ခံဆႏၵမဲျဖင့္သာ ျပင္ဆင္ရမည္) တပ္မေတာ္မွ (၂၅) ရာခိုင္ႏႈန္း ယူထားၿပီးျဖစ္၍ (၇၅) ရာႏႈန္း မည္သို႔မွ် မေက်ာ္ႏိုင္။
ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို မက်င္းပမီကပင္ တုိင္းရင္းသားကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ပါတီအဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အေလးအနက္ထား၍ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒမ်ားကို ျပန္လည္သံုးသပ္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။
ကုန္႐ံႈးေတာ့ တေခါက္
လင္ကုန္႐ံႈးေတာ့ တသက္လံုးေမွာက္
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ႐ံႈးလို႔ကေတာ့
စစ္ကြၽန္ဘ၀ တသက္လံုးေရာက္ကိန္းဆုိက္မည္ျဖစ္ပါသည္။
နအဖစစ္အစိုးရႏွင့္ ၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအႏုိင္ရ အန္အယ္လ္ဒီၾကား မတူကြဲျပားျခားနားမႈမ်ားအတြက္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုး လႊတ္ေပးေရးႏွင့္ အားလံုးပါ၀င္သည့္ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးႏိုင္ေရး အတြက္ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းကိုယ္တုိင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ (၃-၇-၀၉) ေသာၾကာေန႔က လာေရာက္ၿပီး နအဖစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔ (၇) ဖြဲ႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ တရား၀င္မွတ္ပံုတင္ထားေသာ ႏုိင္ငံေရးပါတီအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ လည္းေကာင္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ အဓိကေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္တို႔ႏွင့္ တဦးခ်င္းစီ တနာရီၾကာမွ် ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္ေပးရန္ ႏွစ္ႀကိမ္တုိင္ေတာင္းဆိုေသာ္လည္း ေတြ႔ခြင့္မရခဲ့။ ဤကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းက “စိတ္ပ်က္မိပါေၾကာင္းႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ႀကီးမားေသာ အခြင့္အေရးတရပ္ ဆံုး႐ံႈးရသည္” ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ကုလအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားေတြ႔ဆံုခြင့္ကိုမူ တဖြဲ႔လွ်င္ (၂) မိနစ္ခန္႔သာ အခ်ိန္ေပးခဲ့သည္။ ထို (၂) မိနစ္ခန္႔ အတြင္း မ်ားျပားလွသည့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အနာဂတ္ကိစၥမ်ားကို မည္သို႔ေဆြးေႏြးႏုိင္ပါမည္လဲ ဆိုသည္ကို စဥ္းစားဖို႔ေကာင္း သည္။
မည္သို႔ဆိုေစ ဘန္ကီမြန္းမွ ၎၏ခရီးစဥ္အတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္ရျခင္း၊ မရျခင္းအေပၚ သူ၏ ခရီးစဥ္ မေအာင္ျမင္ဘူးဟု ဆံုးျဖတ္ေ၀ဖန္ရန္ မသင့္ေၾကာင္း ေျပာဆုိခဲ့သည္ကို လက္ခံရေပမည္။ သူ၏ လာရင္းကိစၥျဖစ္သည့္ အခ်က္သံုးခ်က္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊအား တင္ျပေတာင္းဆိုခဲ့ၿပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးက ခ်က္ခ်င္းအေျဖမေပးခဲ့သည့္အတြက္ ဆက္လက္ေစာင့္ၾကည့္ရမည္ျဖစ္သည္။
(၁၃-၇-၀၉) တနလၤာေန႔ နံနက္က ဘန္ကီမြန္း၏ အစီရင္ခံစာကို လံုၿခံဳေရးေကာင္စီသို႔ တင္ျပၿပီး ႏုိင္ငံအားလံုး ေဆြးေႏြးခဲ့ၾက သည္။ ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီး ဦးသန္းေဆြက အက်ဥ္းသားမ်ားကို လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးရန္ ျမန္မာအစိုးရ မွ ျပင္ဆင္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆုိခဲ့သည္။ ကမာၻ႔ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ကမာၻ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းတုိ႔အားလံုးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုထားျခင္းအေပၚ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးက “အက်ဥ္းသားမ်ား” ဟု ဆုိထားရာ လက္တလုံးျခားလွည့္ျဖားဖုိ႔ သံသယ၀င္စရာ ျဖစ္ရပါသည္။ မျပတ္သားပါ၊ ႐ုိးသားမႈမရွိပါ။
ကုလအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာႏုိင္ငံခရီးစဥ္တြင္ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔၀င္ႏုိင္ငံအမ်ားစု၏ လုိလားေတာင္းတမႈမ်ား၊ ထင္သာျမင္သာ တုိးတက္မႈမ်ား တစုံတရာ မေတြ႔ရျခင္းအတြက္ ျမန္မာအစုိးရအေပၚ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေ၀ဖန္ျပစ္တင္ေျပာဆုိခဲ့ၾကေသာ္လည္း နအဖ၏ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ရာျဖစ္ေသာ ေက်းဇူးရွင္ တ႐ုတ္ႀကီးကမူ တပည့္ႀကီးအေပၚ အေကာင္းျမင္သေဘာျဖင့္ ဖုံးဖုံးဖိဖိ တဖက္သတ္ ကာကြယ္ေျပာဆုိသြားသည္ကုိ ၾကားရသည္။
ပညာတတ္ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ျဖစ္ပါလ်က္ႏွင့္ အမွားႏွင့္ အမွန္၊ တရားျခင္း၊ မတရားျခင္းမ်ားကုိ စိစစ္ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားမႈ အားနည္းေသာ၊ ျမန္မာျပည္သူသန္းေပါင္း (၅၀) ေက်ာ္၏ ဒုကၡမ်က္ႏွာကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈကာ လက္တဆုပ္စာ အာဏာရွင္တို႔ဘက္မွ မ်က္ႏွာလုိက္ေသာ၊ ကုိယ့္ႏိုင္ငံအတၱအက်ဳိးစီးပြားကုိ ေရွ႕တန္းတင္ၾကည့္တတ္ေသာ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ သေဘာထား အေတြးအေခၚမ်ားကုိ မည္သုိ႔နားလည္ရမွန္းပင္ မသိေတာ့ေပ။
ဒီၾကားထဲ သခြပ္ပင္က မီးတက်ီက်ီဆိုသလို ေဆာင္းပါးရွင္ ေမာင္မွတ္က (၁၄-၇-၀၉) ေန႔ထုတ္ အစုိးရအာေဘာ္သတင္းစာမ်ား တြင္ “ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈကုိ ေဖာ္ေဆာင္လ်က္ လက္ကမ္းလ်က္ပါ” ဆုိသည့္ ေဆာင္းပါးႏွင့္ ဆင္ေသေကာင္ပုပ္ကုိ ဆိတ္သားေရႏွင့္ဖံုးရန္ ႀကိဳးစားထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
“အန္အယ္လ္ဒီက ေၾကညာခ်က္ေတြဟာ ျပည္သူ႔ဆႏၵသေဘာထားကုိ ထင္ဟပ္ျခင္းမရွိ၊ ဦးစားေပးျခင္းမရွိ၊ အျပဳသေဘာ မေဆာင္၊ သူတုိ႔ျဖစ္ခ်င္တာ လုိခ်င္တာကုိပဲ စက္နဲ႔ လွည့္ထုတ္ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနေတာ့ ဂ႐ုမစုိက္ျဖစ္တာေတာင္ ၾကာခဲ့ပါၿပီ…” တဲ့။
ေမာင္မွတ္ … ေမာင္မွတ္ ေၾကာင္တတ္ပါေပ့။ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္တုိ႔ တဦးခ်င္းစီ တနာရီၾကာ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးခြင့္ရသလုိ ၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အႏုိင္ရရွိခဲ့သည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အထင္ကရ ပါတီႀကီးတခု၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနျဖင့္လည္း အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ႏွင့္ တနာရီေလာက္ ေတြ႔ဆုံၿပီး ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေဆြးေႏြးခြင့္ရမွ တရားမွ်မႈရွိမည္ကို သိဖို႔ေကာင္းသည္။ ထုိသို႔မဟုတ္ဘဲ အန္အယ္လ္ဒီက ခြင့္ျပဳသည့္ (၂) မိနစ္ အျပင္ (၁၀) မိနစ္ေလာက္ ေတာင္းဆုိၿပီး (၁၀) မိနစ္ႏွင့္ အေသးစိတ္ ဇာတ္စုံခင္းမျပႏုိင္သည့္အေၾကာင္း၊ အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေၾကညာခ်က္ ၁၈/၀၇/၀၉ ကုိ အမနာပ သေရာ္သလုိ၊ ေလွာင္သလုိႏွင့္ ေစာင္းခ်ိတ္ေရးထားသည့္ ေမာင္မွတ္ကုိ နအဖအစုိးရက ေနာက္ႏွစ္တြင္ လူမႈထူးခြၽန္ဆု ပထမအဆင့္ေပးမွာ အေသအခ်ာပင္ (ရၿပီးၿပီလားေတာင္ မသိ)။
ေနာက္ၿပီး ေမာင္မွတ္က “တကယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံနဲ႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ အေရးကိစၥထက္ ဒီအမ်ဳိးသမီးရဲ႕ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္) အေရးကိစၥက အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္အတြက္ ပုိၿပီးအေရးႀကီးေနသလားလုိ႔ေတာင္ ယူဆခ်င္စရာပါ” ဟု ေရးထားသည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ေမာင္မွတ္၏ ဦးေႏွာက္ထဲတြင္ ဉာဏ္တထြာတမုိက္ေလာက္သာရွိမွန္း သိလုိက္ရေပသည္။ ကမာၻ႔ႏုိင္ငံေပါင္း (၁၉၂) ႏုိင္ငံက ေထာက္ခံေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားသည့္ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔အစည္းႀကီး၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္သည္ ဉာဏ္ပညာ အေတြးအေခၚ မေသးႏိုင္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္မရသည့္အေပၚ စိတ္ပ်က္မိေၾကာင္းႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ ႀကီးမားသည့္ အခြင့္အေရးတရပ္ ဆုံး႐ႈံးရၿပီလုိ႔ ေျပာဆုိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေျပာဆိုျခင္းသည္ ခပ္တိမ္တိမ္ ေျပာဆိုခဲ့ျခင္းမဟုတ္သည္ကို ေမာင္မွတ္ ဉာဏ္မမီ၍ မသိျခင္းျဖစ္ေပမည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အနာဂတ္ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ တုိင္းရင္းသားစည္းလုံးညီၫြတ္ေရး၊ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ ေရးတုိ႔ကုိ အမွန္တကယ္ စြမ္းေဆာင္စြမ္းရွိေသာ ထက္ျမက္သည့္ အမ်ဳိးသမီးေကာင္းတေယာက္ဆုိသည္ကို အာရွတုိက္သား မစၥတာဘန္ကီမြန္း ေကာင္းေကာင္းသိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အနာဂတ္ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းလဲ တုိးတက္ႏုိင္ေရးအတြက္ ေတြ႔ခြင့္ေတာင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ၿပီးေတာ့ …“ဘန္ကီမြန္းရဲ႕ ခရီးစဥ္ကုိ ျပည္သူအမ်ားစုက ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကၿပီး ေ၀ဖန္သုံးသပ္မႈေတြဟာ ခဲေလသမွ် သဲေရက် ဆုိတာလုိ နားနဲ႔မဆံ့ေအာင္ ၾကားေနရျပန္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတာလည္း အမွန္ပါပဲ” ဟု ေရးထားျပန္သည္။ ထိုသေဘာထားသည္ ျပည္သူ႔ရင္ထဲမွ အသံစစ္ျဖစ္သည္ကို အသင္ ေမာင္မွတ္ ဂဏွာဟိ မွတ္ပါေလ။
ေနာက္ “တရား႐ုံးရဲ႕ စီရင္ပုိင္ခြင့္ေအာက္မွာ ေဒၚစုဟာ တရားရင္ဆုိင္ေနရလုိ႔ အစုိးရက ေတြ႔ခြင့္ျပဳမယ္၊ မျပဳဘူး ဆုံးျဖတ္လုိ႔၊ စြက္ဖက္လုိ႔ မရပါဘူး” ဟု ဆိုထားျပန္သည္။ ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တရား႐ုံးလုပ္ပုိင္ခြင့္ႏွင့္ အစုိးရလုပ္ပုိင္ခြင့္ မည္သူက အထက္တြင္ ရွိသည္လဲဆိုသည္ကို ေမာင္မွတ္ကေလး ေသခ်ာစဥ္းစားေစခ်င္သည္။
ေနာက္ ဘန္ကီမြန္းခရီးစဥ္တြင္ ပါလာသည့္ အခ်က္ (၃) ခ်က္တြင္ “လူ႔အခြင့္အေရး ျမႇင့္တင္ဖုိ႔” ဆုိသည့္အခ်က္ကုိ ေမာင္မွတ္ေဆာင္းပါးထဲတြင္ ေတြ႔ရသည္။ အဲဒီအခ်က္ မပါေပ။ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအားလံုးႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ လႊတ္ေပးရန္သာပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း လုံၿခံဳေရးေကာင္စီတြင္ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးက အက်ဥ္းသားမ်ားကုိ လႊတ္ေပးရန္ ျမန္မာစစ္အစုိးရက ျပင္ဆင္ေနပါၿပီဟု ေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေမာင္မွတ္ ရွင္းေလာက္ၿပီထင္သည္္။
“ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ အေရးနဲ႔ယွဥ္ရင္ လူပုဂၢိဳလ္တဦးတေယာက္ဟာ သာမညသာျဖစ္တယ္” ဆုိသည့္ ေမာင္မွတ္၏ စကားသည္ သာမန္လူတေယာက္အတြက္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ မွန္ခ်င္မွန္မည္။ သို႔ေသာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကား (သာမန္မိန္းမသားတေယာက္) သာမညပုဂၢိဳလ္တေယာက္ မဟုတ္ေပ။ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ျပည္သူမ်ား၊ နအဖစစ္အာဏာပုိင္မ်ား၊ တပ္မေတာ္သားအားလုံးကပါ ေစာင့္ၾကည့္ဂ႐ုစုိက္ခံေနရသည့္ ထူးျခားထက္ျမက္သည့္ လူသားတေယာက္ဆုိသည္ကုိ ေမာင္မွတ္ မ်က္စိစုံမွိတ္ မျငင္းသင့္ေပ။
ေမာင္မွတ္ေရးသကဲ့သို႔ ကုလသမဂၢႀကီးႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈရွိေနပါသည္ဆုိလွ်င္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္မွစ၍ ယေန႔အထိ ႏွစ္စဥ္ ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံ၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားအေပၚ လက္ေတြ႔ တခ်က္ခ်င္း မည္ကဲ့သို႔ လုိက္နာေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ကို ရွင္းျပသင့္ေပသည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္သူ႔ဆႏၵ (၉၂.၄၈) ရာခုိင္ႏႈန္းႏွင့္ အတည္ျပဳခဲ့သည္ဆိုသည့္ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေမာင္မွတ္က “ေစာေဖတုိ႔က ေနာေက်ေနပါၿပီ။ ဒီလုိျပင္ဆင္ဖုိ႔ဆုိတာကုိ ဘယ္ျပည္သူက လက္ခံမလဲ၊ ျပည္သူက လက္မခံႏုိင္ဘူးဆုိရင္ အစုိးရကလဲ ဘယ္လက္ခံပါ့မလဲ။ ဘယ္အစုိးရမွ ျပည္သူရဲ႕ Mandate ကုိ ေက်ာ္လြန္လုိ႔မရႏုိင္ဘူးဆုိတာ အားလုံးနားလည္ၿပီးသားျဖစ္မွာပါ” (ဖဲြ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေရွ႕ပုိင္းတြင္ ေဖာ္ျပၿပီး)။
ေအာ္ … ေမာင္မွတ္ … ေမာင္မွတ္
ေၾကာင္လဲ … ေၾကာင္တတ္
ေဟာင္လဲ … ေဟာင္တတ္ … ပါလား။
ထုိသို႔ ငါ့စကားႏြားရ ေျပာတတ္သည့္ ေမာင္မွတ္ကို ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ အျပတ္အသတ္ အႏုိင္ရခဲ့သည့္ ျပည္သူေတြ၏ Mandate၊ လြတ္လပ္ၿပီးတရားမွ်တပါသည္ဟု စစ္အစုိးရကေရာ ျပည္သူကေရာ ကမာၻ႔ႏုိင္ငံအားလုံးကပါ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့သည့္ ၉၀ ျပည့္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲ Mandate ကုိ မည္သည့္အစုိးရက ပစ္ပယ္ဆန္႔က်င္ၿပီး ကတိေတြဖ်က္ ေက်ာ္လြန္ခဲ့ပါသနည္းဟု ေမးလိုက္ခ်င္ပါသည္။ စိတ္ႏွလုံးသား ႐ုိးသားျဖဴစင္သည္ဆုိလွ်င္ အမွန္တရားကုိ ဘြင္းဘြင္းႀကီး ေတြ႔ျမင္ႏုိင္ပါလိမ့္မည္။
ခ်ဳပ္၍ဆိုရလွ်င္ ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အနာဂတ္ႏုိင္ငံေရး အေ႐ႊ႕အေျပာင္း တုိးတက္မႈကိစၥသည္ ကမာၻတ၀န္းမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ျပည္သူမ်ားက ရင္ထဲအသည္းထဲမွ စြဲမက္ခ်စ္ခင္ေလးစား ၾကည္ညိဳၿပီး ၀ုိင္းရံေစာင့္ၾကည့္ျခင္းခံေနရသည့္ အန္အယ္လ္ဒီပါတီ၏ ေခါင္းေဆာင္၊ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို နအဖအစုိးရအုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ ရွိေနသည့္ တရား႐ုံးမွ တရားသူႀကီးမ်ားက မည္သို႔ေသာ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္မည္လဲဆုိသည့္အေပၚတြင္ မူတည္ေနသည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္္။
ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ၊ ကုိယ္ျပဳသည့္ကံ ကုိယ့္ထံ ျပန္လာလိမ့္မည္။
Geen opmerkingen:
Een reactie posten