ဧရာဝတီ Tuesday, May 18, 2010
.ထိုင္း ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း သက္ဆင္ကို ေထာက္ခံ ဆႏၵျပေနသည့္ ရွပ္နီ အဖြဲ႔ဝင္မ်ား ရွိရာ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ Siam Paragon ကုန္တိုက္ အနီးအနားသို႔ ယေန႔ ဧရာဝတီ သတင္းေထာက္ ေစာရန္ႏိုင္ႏွင့္ သန္းထုိက္ဦးတို႔ ေရာက္သြားခဲ့သည္။
ရွပ္နီတို႔ဆႏၵျပရာေနရာအျပင္ဘက္တြင္ဆိုင္ကယ္တကၠစီမ်ားကိုလံုၿခံဳေရးယူထားသူမ်ားက စစ္ေဆးၾကသည္(ဓာတ္ပံု-သန္းထိုက္ဦး/ဧရာဝတီ)
ဧရာဝတီ သတင္းေထာက္မ်ားကို အကူအညီေပးခဲ့သည့္ ထုိင္းအမ်ိဳးသမီး အလြတ္သတင္းေထာက္ တဦးကို ရွပ္နီအဖြဲ႕က ရုိက္ႏွက္ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။
သတင္းေထာက္ သန္းထုိက္ဦးကလည္း ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ေပၚက ရွပ္နီ ဆႏၵျပပြဲျမင္ကြင္းကို ေအာက္ပါအတုိင္း တုိက္ရိုက္ သတင္း ေပးပို႔ထားသည္။
အဲဒီေနရာကို ေရာက္သြားေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကုိ စစ္ေဆးပါတယ္။ ရွပ္နီ အဖြဲ႔၀င္ေတြကေတာ့ သတင္း ေထာက္ေတြကုိ ေသခ်ာ အာရုံစိုက္ေနတာကုိ သတိထား မိပါတယ္။
အစိုးရ ဆန္႔က်င္တဲ့ ဆႏၵျပ လူအုပ္ႀကီးကုိလည္း ျမင္လိုက္ရတယ္။ ရွပ္နီအဖြဲ႕ကုိ လံုၿခံဳေရး ယူထားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးနဲ႔ အမ်ဳိးသားေတြရဲ႕ စစ္ေဆးမႈကုိလည္း ခံခဲ့ရတယ္။
“အဖိဆစ္ေ၀့ခ်ာခ်ီ၀၊လႊတ္ေတာ္ခ်က္ခ်င္း ဖ်က္သိမ္းေပး” ဆိုတဲ့ ပိုစတာေတြကိုလည္း လမ္းေဘးတေလွ်ာက္ ကပ္ထားတယ္။
ေႂကြးေၾကာ္သံေတြကုိ အနီေရာင္ အဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္တဦးက တိုင္ေပးလိုက္တာနဲ႔ အနီေရာင္ကုိ ေထာက္ခံတဲ့ ထိုင္းေတြက “ေဟး”လို႔ သံၿပိဳင္ ေအာ္ၾကရင္ အသည္းပုံ၊ ေျခဖ၀ါးပုံ အနီ ေရာင္ ေကာ္ျပားေတြကုိ တခ်ပ္ခ်ပ္ရိုက္ခတ္ အားေပးၾကတယ္။
အဖိဆစ္ အစိုးရက လႊတ္ေတာ္ မဲခြဲဆုံးျဖတ္မႈနဲ႔ အာဏာ ရလာတာ၊ ေရြးေကာက္ပြဲကေန တက္လာခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလို႔လည္း ရွပ္နီအဖြဲ႔၀င္ေတြက ေျပာတယ္။
အသက္ ၆၀ အရြယ္ အမ်ဳိးသမီး တဦးက “အခု ငါတို႔ အားလုံး ပတ္ပတ္လည္ အ၀ိုင္းခံထားရတယ္၊ စစ္သားေတြက ငါတို႔ကို ေသနတ္နဲ႔လည္း ပစ္တယ္၊ ငါတို႔ ထုိင္းမွာ ေမြးတာ၊ ငါတို႔ကုိ ဒီလိုမ်ဳိး လာမလုပ္နဲ႔၊ မရဘူး” လို႔ ေျပာပါတယ္။
အစား အေသာက္ေတြ ယူလို႔မရေအာင္ ထုိင္းအစိုးရက ပိတ္ထားေပမယ့္ သူတို႔နည္း သူတို႔ဟန္နဲ႔ ၀ယ္ယူ ခ်က္ျပဳတ္ စားေသာက္ ေနၾကပါတယ္။ အဲဒီ အစား အေသာက္ေတြကို ဘယ္က ဘယ္လို သယ္ယူတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ေျပာျပလို႔ မရဘူး ဆိုၿပီး သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။
အနီေရာင္ အလံေတြ၊ အနီေရာင္ လည္စည္းေတြ၊ အနက္ေရာင္ ၀တ္ထားတဲ့ လံုၿခံဳေရးေတြ၊ အသက္ ၄၀ နဲ႔ ၅၀ အရြယ္ လူႀကီးေတြနဲ႔ ကေလးငယ္ေတြကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ခက္ခက္ခဲခဲ အသက္ ေမြးေနရတဲ့ ပံုစံရွိပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ မိသားစုလိုက္ ဆႏၵလာျပတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
အမ်ားစုက ေက်းလက္ ေဒသက လာၾကသူေတြပါ။ သူ႔တို႔ ေန႔တိုင္း စားေသာက္ဖုိ႔အတြက္ ပူပင္စရာ မလိုပါဘူး။ ေသာက္ေရသန္႔ ေတြကိုပါ လွဴဒါန္းထားပါေသးတယ္။
အမ်ဳိးသမီး၊ကေလးနဲ႔သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြရဲ႕လံုၿခံဳေရးအတြက္ကုန္တုိက္နားက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတေက်ာင္းမွာ ထားပါ တယ္။
ရွပ္နီ အဖြဲ႔ကုိ ေထာက္ခံတဲ့ အမ်ဳိးသမီးတဦးကို က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔သားေတြက အင္တာဗ်ဴး လုပ္ေနတုန္း သူ႔ အမ်ဳိးသားက ပါးရိုက္ၿပီး ဆြဲေခၚ သြားပါတယ္။
တျခား အမ်ဳိးသမီး တေယာက္ကေတာ့ “အခု ထိုင္းသတင္း ေထာက္ေတြကို ယံုလ႔ိုမရေတာ့ဘူး။ ဒီအထဲကို ၀င္ဖို႔ သိပ္မလြယ္ဘူး။ သူတို႔ သတင္းေရးတဲ့ အခါ အစိုးရဘက္ကုိ လိုက္ေရးတာ မ်ားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သတင္းေထာက္ေတြကုိ သိပ္ မယံုေတာ့ဘူး” လို႔ ရွင္းျပတယ္။
ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွာ အနီေတြ သိမ္းပိုက္ထားတဲ့ ေနရာေတြကလြဲလို႔ က်န္တဲ့ ေနရာေတြမွာ လူေတြ ပံုမွန္အတိုင္း လႈပ္ ရွား သြားလာေနၾကပါတယ္။
ဘတ္စ္ကား၊ ရထား ေတြလည္း ပံုမွန္အတိုင္း ေျပးဆြဲေနၾကတယ္။ အဲဒီလို ေျပးဆဲြ ေနေပမယ့္ လူအသြားအလာ နည္းပါးပါတယ္။
ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွာ ဆိုင္ကယ္တကၠစီ ေမာင္းတဲ့ လူတဦးကေတာ့ “အရင္ကဆိုရင္ တေန႔ကို ဘတ္ ၆၀၀ (က်ပ္ ၁၈၀၀၀) ေလာက္ ရတယ္။ အခု ဒီလို ဆႏၵျပမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာၿပီးေနာက္ပုိင္း တေန႔ ၃၀၀ ေတာင္ မရဘူး၊ လူေတြကလည္း အိမ္အျပင္ မထြက္ရဲ ၾကဘူး” လို႔ ေျပာျပပါတယ္။
Geen opmerkingen:
Een reactie posten