ဝင္းေယာ္မွာမိုးေတြသည္းေနၿပီ….ကိုၿငိမ္း

ေရႊအိမ္စည္

ၾကာသပေတးေန႔၊ေမလ၁၃ရက္၂၀၁၀ခုႏွစ္၁၅နာရီ၅၂မိနစ္ .

                                                      (က)

တန္ခူးေႏြကပူ၏။အပူလႈိင္းေၾကာင့္…တန္ခူးေႏြသည္ပို၍ပူျပင္းလြန္းေနသည္။ ေနပူျပင္းျပင္းေအာက္တြင္ပင္၊သူ…က်ေနာ္အိမ္သို႔ေရာက္လာ၏။က်ေနာ္ကအိမ္တြင္မရွိ…။ သူစတင္တည္ေထာင္ထားခဲ့သည့္စာၾကည့္တုိက္ေလးတြင္ေရာက္ေနသည္။အိမ္ႏွင့္စာၾကည့္တုိက္ကမေဝး ….။ သူ…စာၾကည့္တုိက္သို႔ လုိက္လာ၏။

“အိမ္ေရာက္သြားေသးတယ္….ခင္ဗ်ားစာၾကည့္တုိက္မွာဆုိလု႔ိ လိုက္လာတာ ….”

က်ေနာ့္အနားတြင္ဝင္ထုိင္ရင္းစကားဆုိ၏။ၿပီးလွ်င္….သူ၏ႏႈတ္ခမ္းထူထူမဲမဲၾကီးအားစူ၍ေလပူတခ်က္အား မႈတ္ထုတ္ရင္း…“ပူလိုက္တာ…” ဟုမဟတဟညည္း၏။

အပူဒဏ္ေၾကာင့္သူ႔မ်က္ႏွာကေခၽြးတို႔ႏွင့္သီးေန၏။ၾကိဳးက်ဲက်ဲ…မုတ္ဆိတ္ေမႊး ထုိးထုိးေထာင္ေထာင္မ်ားတြင္ ေခၽြးဥတုိ႔က တြဲလြဲခို၍ေနသည္။

သူထံမွ ခ်ဥ္စူးစူးအန႔ံ ရ၏။

ခဲျပာေရာင္ညိဳ႕မႈိင္းမႈိင္းရွပ္အကၤ်ီလက္တိုႏွင့္ဂ်င္းေဘာင္းဘီနက္ျပာေရာင္၏ေအာက္တြင္သူ၏ ကိုယ္ခႏၵာသည္ေသးသြယ္ပိန္လွီလြန္း၍ေနသည္။ခဲျပာေရာင္ညိဳ႕မႈိင္းမႈိင္းရွပ္အကၤ် ီက ေဆးလိပ္မီးေပါက္ရာမ်ားႏွင့္ ….။

‘ခင္ဗ်ားကိုကဗ်ာလာေပးတာ…’ဟုေျပာရင္း….သူလြယ္ထားသည့္ကရင္လြယ္အိတ္အတြင္းသို႔ လက္ႏႈိက္၍ရွာေနသည္။

က်ေနာ္က… ေဟ့လူ… ေခါင္းစဥ္ေရာပါရဲ႕လား’ဟုေျပာေတာ့ …၊

သူ…ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္၏။က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္…။ ရယ္ရင္း…ဒီတခါေတာ့ပါတယ္ … ပါတယ္ဟု ေျပာ၏။စကားသံႏွင့္ရယ္ေမာသံကလံုးလံုးေထြးေထြး။သူ…ထိုသို႔ရယ္ၿပီးဆိုလွ်င္…၊ေနပူခံဝမ္းစာအား ျပည့္ျပည့္ဝဝ၊သူ… ရထားၿပီးျဖစ္သည္ကိုက်ေနာ္သိ၏။

လြန္ခဲ့သည့္၃လခန္႔ကသူ…က်ေနာ္အားကဗ်ာတပုဒ္လာေပး၏။က်ေနာ္စီစဥ္လုပ္ကိုင္ေနသည့္ လစဥ္ထုတ္ဂ်ာနယ္အတြက္ ျဖစ္သည္။

ႏွစ္ႏွစ္ကာကာေပါ့

စုန္းစုန္း

အသံုးမက်တဲ့ႏွင္းဆီပန္မိတယ္။

ညေတြကိုမေတြ႔ခ်င္ေတာ့ဘူး

အေရးရယ္အေၾကာင္းရယ္ေပါင္းေတာ့မွ

လွမွာေပါ့

အခုေလ…။

အေရွ႕ေလေတြေပါက္ေနတယ္

ဒါေပမဲ့

ရယ္စရာစကားတလံုးကို

ဖံုးလို႔ ဖိလို႔ထားလိုက္တယ္

ေဆာင္း …။

မင္းလာတာေနာက္က်တယ္

ေပါင္းမသင္ရတဲ့ျမက္ေတြ

ခပ္ရွည္ရွည္ပဲလြမ္းၾကမယ္

ေကာင္းကင္ကငွက္ေတြ

ပ်ံသန္းၾကဦးမွာ။ ။

                ၿငိမ္းလူ

ကဗ်ာကလွ၏။သို႔ေသာ္…ေခါင္းစဥ္ကမပါ။ေဟ့လူ…ခင္ဗ်ာ့ကဗ်ာကေခါင္းစဥ္လည္းမပါဘူး။ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ…။’

က်ေနာ့္စကားေၾကာင့္…သူ႔ကဗ်ာအားသူျပန္ၾကည့္၏။ေခါင္းစဥ္ကမပါ….။ေနာက္ပိုင္းတြင္မွသူ႔ကဗ်ာ၏ ေခါင္းစဥ္အားတယ္လီဖုန္းႏွင့္က်ေနာ့္အားေျပာ၏။

“သို႔ ….. ဖန္သီက်ဴရင္”

ဤအတြက္ … ခင္ဗ်ာ့ကဗ်ာက ေခါင္းစဥ္ပါရဲ႕လားဟု က်ေနာ့္အေျပာအား သူရယ္ေမာျခင္း ျဖစ္၏။

သူ႔လြယ္အိတ္အတြင္းမွ ကြန္ျပဴတာႏွင့္ ႐ိုက္ထားသည္ ကဗ်ာစာရြက္ ၃ ရြက္အား ထုတ္ေပး၏။

‘ေျပာင္းခင္းထဲကေန (သို႔) ရင့္မည့္ေစေသာ စာမ်က္ႏွာ’

ထားခဲ့ညနဲ႔

သြားမယ့္ည

ေမွာင္တာတူတာပဲလား။

ဖေႏွာင့္မွာ

မႏႈတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ဆူးက

ပိုနက္သလား။

သူ၏ကဗ်ာစာရြက္အားက်ေနာ့္ကိုေပးၿပီးသူအျပင္သို႔ထြက္သြား၏။ကဗ်ာအားက်ေနာ္ဖက္ေနစဥ္မွာပင္၊သူ … ျပန္ေရာက္လာ၏။လက္ထဲတြင္ကေနပူခံေပါင္းခံအရည္ႏွင့္တုတ္ထုိးသီးထားသည့္မရမ္းကင္တထုပ္ ….။

သူ … တန္ခူးေႏြအား အံတု၍ေန၏။

                                                           (ခ)

က်ေနာ္သူႏွင့္စတင္သိကၽြမ္းၿပီးတြဲခဲ့ၾကရသည့္အခ်ိန္ကာလမ်ားစြာက….ေၾကာပိုးအိတ္တလံုး၊ ေသနတ္တလက္စီႏွင့္ေနခဲ့ၾကရသည့္အခ်ိန္မ်ားကမ်ားသည္။၁၉၉၆ခုႏွစ္တြင္စခန္းသစ္၌သူႏွင့္က်ေနာ္ စတင္၍ေတြ႔ဆံုသိကၽြမ္းခဲ့ၾက၏။

ထုိစဥ္က…သူသည္စစ္အုပ္စု၏ေရး၊ထားဝယ္၊သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းေဖာက္လုပ္ေနသည့္ စီမံကိန္းႏွင့္ပတ္သက္၍‘လွ်ဳိ႕ဝွက္ေအာ္ပေရးရွင္း’တခုအားေဆာင္ရြက္ေနသည္။သူ၏‘ေအာ္ပေရးရွင္း’အား လွ်ဳိ႕ဝွက္ေရးမူအရက်ေနာ္မေမး….။သူကလည္းမေျပာ…။သူလိုအပ္သည့္႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္းအခ်ဳိ႕ကိုသာလွ်င္ ….တတ္ႏုိင္သ၍ဆက္စပ္၍ရွာေဖြစုေဆာင္းေပးခဲ့၏။

အလုပ္ကိစၥေၾကာင့္ သူသည္ စခန္းသစ္ႏွင့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၏ ထားဝယ္ခ႐ိုင္ခရီးအား ေျခလ်င္လြန္းထိုး၍ သူ အလုပ္မ်ားေနခဲ့၏။

ထုိစဥ္က…သူသည္ျပည္သူ႔ကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ႔(P.D.F)မွတပ္ဖဲြ႔ဝင္တပ္မႉးတဦးျဖစ္ေသာ္လည္း…. မေဟာသဓာဇာတ္ေတာ္လာ‘သားလုခန္း’မွမိခင္ရင္းဘဝႏွင့္ေနရသည့္ကာလ….။(P.D.F)မွန္နန္းေဆာင္၏ အျပင္တြင္ေရာက္ေနသည့္အခ်ိန္ …။

                                                              (ဂ)

က်ေနာ္က…သူ႔အားကဗ်ာဆရာတဦးအျဖစ္ႏွင့္မကၽြမ္းဝင္…မျမင္မိ။စစ္သား…လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးသမားတဦးအျဖစ္ႏွင့္သာျမင္မိ၏။သူက…‘ေဒါင္းအိုးေဝ’တြင္ကဗ်ာမ်ားေရးေနၿပီျဖစ္သည္။ က်ေနာ္ကသူ႔ကဗ်ာမ်ားအား‘ေဒါင္းအိုးေဝ’တြင္ရွာၿပီးတခုတ္တရလည္း မဖတ္ျဖစ္ခဲ့…။သူကလည္း သူ႔ကဗ်ာ ေဖာ္ျပပါရွိသည့္‘ေဒါင္းအိုးေဝ’စာေစာင္မ်ားအားမွတ္မွတ္ရရသိမ္းဆည္းမထား…။

စစ္ေအး၍ရြာအနီးေဆးကိုင္းတဲေလးတတဲ…ထဲတြင္ေအးေအးလူလူနားေနႏုိင္ၿပီး၊စကားေကာင္းၾကသည့္ ဆည္းဆာမ်ားတြင္က်ေနာ္တို႔ကဗ်ာအားအျမည္းလုပ္မိၾကသည့္အခါမ်ားတြင္သူသည္… ဆရာေမာင္သာႏုိး၏‘ထင္းရႈးပင္ရိပ္’အားမၾကာ၊မၾကာေကာက္၊ေကာက္ကိုင္တတ္၏။ၿပီးလွ်င္… ‘မာယာေကာ့စကီး’ ၏ကဗ်ာမ်ားအားတပုဒ္ၿပီးတပုဒ္သူရြတ္ျပတတ္၏။

ဤတြင္….က်ေနာ္တို႔အထဲမွေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္မွတပ္မႉးတဦးက …

‘ေဟ့လူ…ခင္ဗ်ား…႐ုရွားကဗ်ာေတြကလြဲၿပီးတျခားကဗ်ာေတြအေၾကာင္းလည္းေျပာအံုးဗ်ာ’ဟုေနာက္လွ်င္ ….သူသည္မေက်မနပ္ႏွင့္…။

‘ခင္ဗ်ားတုိ႔က်ေနာ့္ကိုဝိုင္းျမည္းၾကတာေပါ့ေလ’ဟုမေက်မနပ္ႏွင့္ေျပာၿပီး….ကြမ္းသီးဖက္၊ဖက္ျဖဴလိပ္တိုအား မီးညိႇ၍တြင္တြင္ဖြာေနတတ္၏။

                                                        (ဃ)

၁၉၉၇ ခုႏွစ္ …။

ရန္သူ႔ထုိးစစ္ေၾကာင့္KNUဒူးပလာယာခ႐ိုင္၏အေျခခံေဒသၾကီးတခုလံုးက်ဆံုးခဲ့ရ၏။KNLAတပ္မဟာ ၆ တပ္ရင္း၁၆တပ္ရင္းမႉးဗိုလ္မႉးသမူဟဲႏွင့္တပ္ခြဲမႉးအခ်ဳိ႕ရန္သူ႔ထံ၌လက္နက္ခ်အညံ့ခံလိုက္ၾက၏။ တပ္မဟာ အထူးတပ္မွတပ္ခြဲမႉးဗုိလ္ေလးဝါးသည္လည္းရန္သူႏွင့္ေပါင္းလိုက္၏။KNLAတပ္ရင္း၁၆ႏွင့္ဗိုလ္ေလးဝါး၏ တပ္ခြဲလႈပ္ရွားမႈေဒသက…KNUဒူးပလာယာခ႐ိုင္၏ဝင္းေယာ္ႏွင့္ၾကာအင္းဆိပ္ၾကီးၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြင္း၌ ျဖစ္သည္။ၿပီးလွ်င္…ဝင္းေယာ္ၿမိဳ႕နယ္ဥကၠ႒မန္းတင္ၿငိမ္းခ်မ္းႏွင့္မန္းေအာင္တင္ျမင့္တုိ႔DKBAႏွင့္ ပူးေပါင္းလိုက္ၾကျပန္၏။မန္းေအာင္တင္ျမင့္ကKNUဒူးပလာယာခ႐ိုင္၏ခ႐ိုင္အလုပ္မႈေဆာင္ အဖဲြ႔ဝင္တဦးျဖစ္ၿပီးဝင္းေယာ္ႏွင့္ၾကာအင္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္းစည္း႐ုံးေရး၊ႏုိင္ငံေရးအရၾသဇာရွိခဲ့သည့္သူ ျဖစ္သည္။

လက္နက္ခ်အညံ့ခံမႈမ်ားေၾကာင့္ဝင္းေယာ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းKNU၏အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊စည္း႐ုံးေရးအေျခအေနသည္ လူထုအတြင္းယိမ္းယိုင္၍သြား၏။လူထုကေဝဝါး၍ေန၏။စစ္ေရးတြင္လည္းKNLAတပ္ရင္း၁၆မွေစာသမူႏွင့္ မပါသြားသည့္ဗိုလ္တင္လႈိင္၏တပ္ခြဲ၅ႏွင့္ဗိုလ္ေဒါင္းညိဳ၏တပ္ခြဲ၃ႏွစ္ခြဲသာက်န္ရွိ၏။တပ္ခြဲဟုသာဆိုရသည္။ အင္အားက၂ဝမွ်ပင္မျပည့္ခ်င္….။

မဟာမိတ္ဟူ၍က…က်ေနာ္တို႔အဖဲြ႔ႏွင့္လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီတုိ႔သာရွိ၏။က်ေနာ္တို႔ အဖဲြ႔မ်ားကလည္းစစ္ေရးအရပံ့ပိုးေပးႏုိင္သည့္လက္နက္ကိုင္တပ္ဖဲြ႔ဟူ၍မရွိ…။ႏုိင္ငံေရးအရ၊ စည္း႐ုံးေရးအရ၊ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးအရသာဝင္းေယာ္ၿမိဳ႕နယ္KNUအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔အားပ့ံပိုးႏိုင္၏။

ထုိအေျခအေနတြင္…သူႏွင့္ျပည္သူ႔ကာကြယ္ေရးတပ္ဖဲြ႔တဖဲြ႔လံုး…လက္နက္အင္အား၊က်ည္အင္အား အျပည့္အစံုႏွင့္ဝင္းေယာ္ေဒသအတြင္းသို႔ဆင္းလာ၏။ဗုိလ္တင္လႈိင္၊ဗိုလ္ေဒါင္းညိဳတို႔ႏွင့္တြဲၿပီးစစ္ေရးအရ တိုက္ပြဲမ်ားဆင္ႏႊဲၿပီး….အေျခခံေဒသအားျပန္တည္ေဆာက္ၾက၏။လူထု၏ယံုၾကည္မႈအား ျပန္တည္ေဆာက္ၾက၏။

                                                            (င)

ေခ်ာင္းႏွစ္ခြႏွင့္မုဒံုကားလမ္းအပိုင္းတြင္စခန္းမႉးဒုရဲအုပ္ဦးစီးသည့္ကဒါရဲစခန္းရွိသည္။ရဲတပ္သားအင္အား ၁၅ဦးခန္႔ရွိသည့္စခန္းျဖစ္သည္။ကဒါရဲစခန္းကနာမည္ဆိုးႏွင့္ေက်ာ္ၾကား၏။ခရီးသည္မ်ားအား အစစ္အေဆးၾကမ္း၏။အေတာင္းအရမ္းဆိုး၏။ထုိင္းႏုိင္ငံမွအလုပ္လုပ္ကိုင္ၿပီး ျပန္ဆင္းလာသည့္ ခရီးသည္မ်ားဟုယူဆရသူဟုထင္လွ်င္….ကားေပၚမွဆြဲခ်ထား၏။ၿပီးလွ်င္…နင့္နင့္ပိုးပိုးရမွျပန္လႊတ္ေပး၏။ ပိုက္ဆံမပါလွ်င္လည္း…ေရႊေငြ၊ပစၥည္းမ်ားအားခၽြတ္၍ယူ၏။

ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္အလုပ္လုပ္ကိုင္ၾကၿပီးေနရပ္သို႔ျပန္ၾကသည့္သူမ်ားက…မိုးအခါတြင္စံခရဘူရီ၊ဘုရားသံုးဆူမွ ဇမိျမစ္ေၾကာင္းအတုိင္းေခ်ာင္းႏွစ္ခြသို႔စုန္ဆင္းၿပီး…ေခ်ာင္းႏွစ္ခြမွမုဒံုသို႔ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ႏွင့္ တဆင့္ခရီးဆက္ၾကရ၏။ဤတြင္….ကဒါရဲစခန္းသည္‘ကတြက္ေပါက္’မွေစာင့္ေနသည့္ဗ်ဳိင္းပမာ…။

သို႔ႏွင့္….လူထုသည္မခံႏိုင္ေတာ့…။ကဒါရဲစခန္းအားတုိက္ခိုက္ပါရန္ေတာင္လွန္ေရးတပ္သားတုိ႔အား ေတာင္းဆိုလာၾက၏။ဤတြင္…ကဒါရဲစခန္းအားတုိက္ခိုက္ရန္သူ…စီမံေတာ့၏။

ပထမ…ကဒါရဲစခန္းႏွင့္ပတ္သတ္သည့္သတင္းမ်ားအားစံုစမ္း၏။အဝင္အထြက္လႈပ္ရွားမႈအားေလ့လာ၏။ စစ္ကူလာႏုိင္မည့္တပ္အေျခအေနအားအကဲျဖတ္၏။ၿပီးလွ်င္…စခန္းသိမ္းတိုက္ခိုက္မည့္တပ္ဖြဲ႔အား ဖဲြ႔စည္း၏။စခန္းသိမ္းတုိက္ခုိက္မည့္တပ္ဖဲြ႔၏ဝင္လမ္းဆုတ္လမ္းအားေရြးခ်ယ္၏။မိမိဘက္မွ စစ္ကူေပးႏိုင္မည့္တပ္ဖဲြ႔၏အင္အားႏွင့္လႈပ္ရွားနယ္ေျမအားသတ္မွတ္၏။အားလံုးၿပီးျပည့္စံုသည္ႏွင့္…သူ၏ ကဒါရဲစခန္းသိမ္းပိုက္ေရးစစ္ဆင္ေရးအားစတင္သည္။

မုိးေရမ်ားေအာက္၌သူ၏စစ္ေၾကာင္းခရီးထြက္သြား၏။ဇမိျမစ္ေရႏွင့္ဝင္ေယာ္ေခ်ာင္းေရတုိ႔က လွ်ံ၍ေနသည္။လယ္ကြင္းမ်ားကေရပင္လယ္ၾကီးအလား…။ရင္စုိ႔မွ်ရွိသည့္ေရျပင္အားတေရြ႔ေရြ႔ႏွင့္ျဖတ္၍ ကဒါရဲစခန္းဆီသို႔ခ်ီၾကရ၏။ကဒါရဲစခန္းအားသူ၏ဦးေဆာင္မႈႏွင့္သိမ္းပိုက္ႏုိင္ခဲ့သည္။

လက္နက္ငယ္မ်ဳိးစံု၊က်ည္မ်ဳိးစံုအားသိမ္းပိုက္ၿပီးသူတုိ႔ျပန္ဆုတ္လာခဲ့ၾကသည္။ကဒါရဲစခန္းမွ သိမ္းယူရရွိခဲ့သည့္လက္နက္ငယ္မ်ဳိးစံုတြင္….ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းအသံုးျပဳခဲ့သည့္‘ဘရင္းဂန္း’ၾကီး တလက္လည္းပါ၏။

က်ေနာ္တို႔က…‘ဘရင္းဂန္း’ၾကီးအားၾကည့္ၿပီး ….

“ခင္ဗ်ား…ဗ်ာရဲေတြကိုအႏုိင္က်င့္ၿပီး….စစ္သမုိင္းျပတုိက္မွာထားရမယ့္….ေရွ႕ေဟာင္းပစၥည္းၾကီးကိုမုိးထဲ၊ ေရထဲအေလးခံၿပီးယူလာတယ္”ဟုသူ႔အားဝိုင္းေနာက္ၾက၏။သူကား…ေကာက္ညႇင္းနံ႔သင္းသည့္ ေပါင္းခံရည္အားက်ဳိက္ရင္း …

“ခင္ဗ်ားတုိ႔ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကေျပာေပါ့…။အခုေတာ့…ျမည္းစရာက…ဘရင္းဂန္းရယ္၊ေမာင္ၿငိမ္းရယ္ ရသြားၿပီေပါ့…။”ဟုသူ႔…ႏႈတ္ခမ္းမဲမဲထူထူၾကီးအားလႈပ္၍ဗလံုးဗေထြးႏွင့္ေျပာ၏။

ဝင္းေယာ္ေခ်ာင္းေရက…အတီးေထာ္ဒီ…၏တဲေျခရင္းအထိလွ်ံ၍တက္ေနသည္။ဝင္းေယာ္ေရစီးေအာက္၌ မုိးမခပင္တုိ႔ကယိမ္း၍ေန၏။ခဏငယ္အတြင္းေရျပင္ေအာက္သို႔ျမဳပ္သြားလုိက္…ခဏငယ္အတြင္း ေရျပင္ေပၚသို႔ျပန္၍ေပၚလာလုိက္ႏွင့္….။သည္းေနေသာမိုးကလွ်ပ္ပန္းလွ်ပ္ႏြယ္တို႔ႏွင့္ဝင္းဝင္းျပက္ျပက္…။ ေလအေဝွ႔ေၾကာင့္အတီးေထာ္ဒီတဲအတြင္းသို႔မုိးေရစက္တုိ႔တုိးဝင္လာသည္။တဲၾကမ္းျပင္တခုလံုး စုိစိုရြဲသြား၏။

ဝင္းေယာ္မွာမုိးေတြသည္းေနၿပီ…ကိုၿငိမ္း ….။