ယမထာ / ၀၉ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၀
လူအုပ္ထဲမွာ က်ေနာ္ရွိေနပါတယ္။ က်ေနာ့္တာ၀န္က ေဟာေျပာပြဲလာ ပရိသတ္တေယာက္အျဖစ္ လူအုပ္ထဲ၀င္ေန၊ သူတုိ႔ေဟာသမွ် ေျပာသမွ်ကို အသံဖမ္းယူဖုိ႔နဲ႔ လိုအပ္ရင္ သတင္းပို႔ဖို႔။
ခန္းမက်ယ္တခုထဲမွာပါ။ ခန္းမက လူငါးရာေလာက္ ဆန္႔ႏုိင္ေပမယ့္ ခန္းမတ၀က္ေလာက္ပဲလူရွိပါတယ္။ မဂၤလာစင္ျမင့္ကို ေဟာေျပာပြဲစင္ျမင့္လုပ္ထားၿပီး ပါတီအလံေတြ တန္းစီေထာင္ထားပါတယ္။ ရဲရဲေတာက္ေနတဲ့ ေဟာေျပာပြဲ နဖူးစီးကေတာ့ ‘ရဲရဲေတာက္ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီရဲ႕ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ ေဟာေျပာပြဲႀကီး’ တဲ့ ေဆာင္းေဘာက္က ‘နဂါးနီ သီခ်င္း’ ကို တေၾကာ့ၿပီးတေၾကာ့ဆုိလုိ႔။
ေတာ္ေတာ္႐ူးတဲ့လူေတြပဲ။ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ေလာကႀကီးရဲ႕ အေျခအေနမွန္ကုိ ႏွမ္းတေစ့ေလာက္မွ မသိတဲ့လူေတြ၊ လူမိုက္ေတြ။ ေဆာင္းေဘာက္က ေအာ္သံၾကားရပါတယ္။
“ပါတီဥကၠ႒ႀကီး မိန္႔ခြန္းေျပာပါေတာ့မယ္” အသံေတြတိတ္သြားပါတယ္။ က်ေနာ့္အသံဖမ္းစက္ေလးကို ဖြင့္ထားလုိက္ပါၿပီ။
“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္…ပရိသတ္ႀကီးခင္ဗ်ား…ဒီကေန႔…ဒီေနရာမွာ....”အေရးမပါတာေတြကို ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ေလွ်ာက္ေျပာေနပါေသးတယ္။ ဒီလိုေျပာရင္း၊ ေျပာရင္းနဲ႔…ေဟာ စၿငိၿပီ။
“လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္တာနဲ႔ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံကို ျပင္ဆင္ဖုိ႔ စလုပ္ရမယ္.....”
ၿငိၿပီေပါ႔။ ပါတီမွတ္ပုံတင္ ဥပေဒပုဒ္မ (၆)နဲ႔ ၿငိသြားၿပီ။ ကိုယ္လက္မွတ္ေရးထုိးထားတဲ့ ကတိ၀န္ခံခ်က္ကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ခ်ဳိးေဖာက္လုိက္တာပဲ။ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ပါမယ္ဆုိ။
“မတရားတဲ့ဥပေဒကို ျပင္ပစ္ရမယ္......”
ဒါလည္း ၿငိတာပဲ။ တည္ဆဲဥပေဒကို မေလးစားတာ။
“ျပဳျပင္စရာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ......”
ၿငိျပန္ၿပီ ႏုိင္ငံေတာ္ကုိ အၾကည္ညိဳပ်က္ေအာင္ေျပာတာေလ။
“က်ေနာ္တုိ႔ပါတီကသာ လူထုအတြက္ တကယ္လုပ္ေပးမွာ....”
ငႂကြား…စကားေျပာကလည္း မဆင္ျခင္ဘူး။ ဒါ…တျခားပါတီေတြကို သိကၡာခ်တဲ့စကား၊ ျပႆနာတက္ေအာင္ရန္စတာ၊ တားျမစ္ခ်က္ေတြကို ေဖာက္ဖ်က္တာပဲ။
ဥကၠ႒ႀကီးရဲ႕ မိန္႔ခြန္အဆုံးမွာ ပရိသတ္က လက္ခုပ္တီးေတာ့ က်ေနာ္လည္း ပါတာေပါ႔။
“အခု ကုိယ္စားလွယ္ေလာင္းက ေဟာေျပာပါေတာ့မယ္”
လက္ခုပ္တီးရျပန္ေရာ။
“ပထမဆုံးလႊတ္ေတာ္ထဲကုိေျခခ်မိတာနဲ႔ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကုိလႊတ္ေပးဖုိအေထြေထြလြတ္ ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေၾကညာဖုိ႔ အဆုိတင္မယ္...”
ဒါ…လုံၿခဳံေရးနဲ႔ ဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ထိပါးတဲ့စကားပဲ။
“တႏုိင္ငံလုံး လာဘ္ေပးလာဘ္ယူလုပ္ေနၾကတာေတြကို တုိက္ဖ်က္ပစ္ရမယ္...”
ၾကည့္စမ္း၊ အစိုးရရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကိုတမင္ခ်တာ။
“လူထုခ်စ္တဲ့ တပ္မေတာ္ျဖစ္ေစရမယ္ ....”
ဟင္း…တပ္မေတာ္ၿပိဳကြဲေအာင္ လႈံ႔ေဆာ္တဲ့စကားအစစ္။
“၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ ဘ၀သာယာ၀ေျပာေအာင္ စီစဥ္ေပးရမယ္... ”
ေအာင္မာ…ႏုိင္ငံ့၀န္ထမ္းေတြ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ေအာင္ ေသြးထုိးလုိက္တာေပါ့ေလ။
“လူထုကို ဆင္ရဲတြင္းကေန ကယ္ထုတ္ႏုိင္မယ့္ အလုပ္ေတြပဲ...”
ေဟာ…လူထုဆႏၵျပပြဲေတြျဖစ္ေအာင္ ေျမႇာက္ေပးေနၿပီ။
“ဘာသာတုိင္းကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ေပးဖို႔....”
ၾကည့္…ဘာသာေရးကို ႏုိင္ငံေရးအတြက္ အလြဲသုံးစားလုပ္ခ်လိုက္တာေပါ့။ ခန္းမအျပင္ဘက္ကို က်ေနာ္လစ္ထြက္လာၿပီး လက္ကုိင္ဖုန္းကိုဖြင့္လုိက္ပါတယ္။
“ဟဲလုိ၊ ႂကြက္စုတ္ပါ၊ ဟုတ္ကဲ့၊ အားလုံးၿငိတယ္ ဆရာေရ၊ အႏွစ္သုံးဆယ္ ေလးဆယ္စာေလာက္ကိုၿငိတာ၊ ဟုတ္ကဲ့၊ ဟုတ္ကဲ့၊ အဲ့ဒါပဲေနာ္…”
“ရဲရဲေတာက္ပါတီဌာနခ်ဳပ္႐ုံး” ကို ခ်ိပ္ပိတ္ဖို႔ တဖြဲ႔သြားေနပါၿပီ။ ပါတီဥကၠ႒နဲ႔ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔လည္း တဖြဲ႔လာေနပါၿပီ။
ခန္းမထဲကို က်ေနာ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေဟာေျပာပြဲက အရွိန္ေကာင္းတုန္းပါပဲ။ ကုိယ္စားလွယ္ေလာင္းက ညာလက္ကိုေျမႇာက္ၿပီး…
“ဥပေဒအထက္မွာ ဘယ္သူမွမရွိေစရဘူး..........”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten