ပန္းေကာက္ရင္း လမ္းေပ်ာက္ေနသူမ်ား

ေမာင္ၾသ

၂၀ ၾသဂုတ္ ၂၀၀၉


မုိးဦးေလဦး မုိးသံေလသံေတြၾကားမွာ ဖားေအာ္သံေတြ ၾကားတတ္ရတာ မဆန္းပါ။ သဘာ၀ေပပဲကုိး။ အခု မုိးလယ္မုိးေႏွာင္း ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဖားေအာ္သံေတြ ညံစီစီ ၾကားေနရေတာ့ ဆန္းလွသည္။ ယခု ဇူလုိင္၊ ၾသဂုတ္လမွာ ႏုိင္ငံေတာ္ပုိင္ သတင္းစာႀကီးေတြမွာ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ဆုိသလုိ ဖားေအာ္သံေတြကုိ ေတြ႔ျမင္ၾကားေနရသည္။ ငျပဴးက ငၿပဲလုပ္။ ငၿပဲက ငျပဴး လုပ္ေနၾကတဲ့ ဖားေဆာင္းပါးေတြပါ။ ဖားေတြက ႐ုိး႐ုိးပဂုံညင္းဖားေတြေတာ့မဟုတ္။ ကပ္ဖား၊ ရပ္ဖား၊ စားဖားေတြ ျဖစ္သည္။

နအဖ ကၽြန္ယုံေတာ္ သစၥာေစာင့္ ငယ္ေမြးၿခံေပါက္ေတြရဲ႕ မစားရ၀ခမန္း ေရႊနားေတာ္သြင္း ဧခ်င္းမ်ားျဖစ္သည္။ ကေလာင္နာမည္သာလြဲတယ္။ စကားလုံးအေၾကာင္းအရာေတြက ဆီသယ္မလက္ႏွီးစုတ္၊ တခါလာလည္း မဲျပာပုဆုိး၊ ကုိယ့္ဘက္ကုိယ္ယက္တဲ့လိပ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ေဖာ္ မသူေတာ္ဆုိတာလုိ ငါ့စကားႏြားရ ေရးထားတဲ့ သံတူေၾကာင္းမကြဲ ေဆာင္းပါးေတြ။ ဖတ္ရတာ ေအာ့ႏွလုံးနာစရာ။ ေအာက္တန္းက်လုိက္တာကလည္း လြန္ေရာ။ သူတုိ႔စိတ္ဓာတ္ေတြ သိခ်င္လုိ႔သာ ေအာင့္အည္းသီးခံၿပီး ဖတ္ၾကည့္ရတာပါ။

ေမာင္မွတ္၊ ေက်ာ္ရဲမင္း၊ ေလ့လာသူတဦး၊ မိခင္သန္႔၊ ကုိျမန္မာ၊ ခ်စ္ႏုိင္(စိတ္ပညာ)၊ လူသစ္၊ ကုိသာယာ၊ ေမာင္ဒဲ့ဒုိး၊ ဦးမ်ဳိးျမင့္ (ဥပေဒ)၊ ကုိကုိညီညီ၊ စုိးျမေက်ာ္၊ ေမာင္ပြင့္လင္း၊ ဗညားေအာင္၊ ေတာသားေလး၊ မန္းသာစိန္ (ဖာပြန္) စတဲ့ တြင္းတူးၿပီး မုိက္ေနၾကတဲ့ ဓားမေနာက္ပိတ္ေတြလုိ႔ ဆုိရမလားပဲ။

တေယာက္လာလည္း ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဆႏၵခံယူပြဲဟာ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တပါတယ္။ (၉၂.၄၈) ရာခုိင္ႏႈန္း ျပည္သူက တခဲနက္ ေထာက္ခံဆႏၵမဲေပးလုိ႔ အတည္ျပဳၿပီး ေရးလုိေရး။ ၂၀၀၈ ခုနွစ္ ျပည္သူ႔ဆႏၵ ျပည္သူ႔အဆုံးအျဖတ္ကုိ ဆန္႔က်င္ဘက္အဖြဲ႔ အစည္းမ်ားက လုိက္နာရမွာပါ။ ဒါမွ ဒီမုိကေရစီက်င့္စဥ္နဲ႔ ညီၫြတ္မွာပါ။ အမ်ားဆႏၵကုိ အနည္းစုက လုိက္နာရမွာက ဒီမုိကေရစီက်င့္စဥ္ပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔၀င္ႏုိင္ငံ ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ကုလသမဂၢနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈကုိ အေလးထားလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာလုိေျပာနဲ႔။ ၿပီးေတာ့ ရွိေသး။ တရားဥပေဒနဲ႔အညီေဆာင္ရြက္တာပါ။ တရားဥပေဒ အထက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိပါဘူးတဲ့။ ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခားဘဲ တရားဥပေဒအရ ေဆာင္ရြက္ေနတာျဖစ္တယ္။ Force Labour, Child Soldiers မရွိဘူးနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္တာမရွိဘူး ေရးလုိေရး။ အံ့ေရာ၊ အံ့ေရာ။ ဆင္ေသကုိ ဆိတ္ေရဖုံးတဲ့ ဟာသျပက္လုံးေတြ။ ကဲ ၾကည့္ၾကရေအာင္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းဟာ ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူေထာက္ခံမႈအဆင့္သာ ရွိပါေသးတယ္၊ အတည္မျပဳရေသးပါဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီး လႊတ္ေတာ္ေခၚယူက်င္းပမယ့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္က ဆုံးျဖတ္မွ အတည္ျပဳရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကုိပဲ ျပည္သူေတြကုိ ယုံထင္ေၾကာင္ထင္ အတည္ျပဳၿပီး လိမ္ဆင္ေတြလုပ္ေရး ရွက္စရာပါ။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလ နာဂစ္မုန္တုိင္းမွာ ေသဆုံးခဲ့ၾကတဲ့လူ (၁) သိန္းေက်ာ္ရဲ႕ ဆႏၵမဲေတြ၊ အုိးပ်က္အိမ္ပ်က္ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ၾကရတဲ့ လူ(၃) သိန္းေက်ာ္ရဲ႕ဆႏၵမဲေတြ ဘယ္လုိ ေထာက္ခံမဲ ေပးခဲ့ၾကသလဲ၊ စဥ္းစားစရာ။ ၀န္ထမ္းမ်ားနဲ႔ စက္႐ုံအလုပ္သမားေတြဟာ ႐ုံးေတြမွာ၊ စက္႐ုံေတြမွာ မဲထည့္ၾကရတာ လြတ္လပ္မႈရွိၾကရဲ႕လား။ ရပ္ကြက္မဲ႐ုံေတြမွာ နအဖအလုိေတာ္ရိ ႀကံ့ဖြံ႔/စြမ္းအားရွင္၊ မီးသတ္၊ အမ်ဳိးသမီးေရးရာအဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ထင္တုိင္းႀကဲေနတာ လြတ္လပ္မႈ၊ တရားမွ်တမႈ ရွိၾကရဲ႕လား။ ဒါက (၉၂.၄၈) ေထာက္ခံတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ဟာ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တမႈ မရွိဘူးဆုိတာကုိ ေထာက္ျပတာပါ။ အမ်ားစုရဲ႕ဆႏၵကုိ အနည္းစုက လုိက္နာရတာ ဒီမုိကေရစီ က်င့္စဥ္ပါတဲ့။ ကဲ…၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအမ်ားစုရဲ႕ ဆႏၵကုိေကာ ခင္ဗ်ားတုိ႔တေတြ လုိက္နာခဲ့ၾကရဲ႕လား။ ကုိယ့္မ်က္ေခ်းလည္း ကုိယ္ျမင္တတ္ပါဦး။ လိပ္လုိေတာ့ ကုိယ့္ဘက္ကုိ ကုိယ္မယက္ၾကပါနဲ႔၊ မွ်မွ်တတစဥ္းစားၾကပါဦးေနာ္။

ေနာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံက ကုလသမဂၢအဖြဲ႔၀င္ႏုိင္ငံျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ကုလသမဂၢနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈကုိ အေလးထား လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း ေရးထားတယ္။ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ကစၿပီး ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံမွ ႏွစ္စဥ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တာေတြ ဘာတခုမ်ား လုိက္နာေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသလဲ၊ ေျဖပါ။

ေနာက္တခုရွိေသးတယ္။ တရားဥပေဒအထက္မွာ ဘယ္သူမွမရွိပါဘူး၊ ေက်ာသားရင္သား မခြဲျခားဘဲ တရားဥပေဒနဲ႔အညီ ေဆာင္ရြက္ေနတာျဖစ္တယ္လုိ႔ ဥပေဒပညာရွင္ႀကီး ဦးမ်ဳိးျမင့္က ေရးထားေသးတယ္။ ကဲ…ဥပေဒနဲ႔အညီ ဟုတ္မဟုတ္ ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကရေအာင္။ ဥပမာေပါ့ဗ်ာ။ တူညီေသာပုဒ္မတခုမွာ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔၀င္တဦးနဲ႔ သာမန္အရပ္သားတဦး ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ခဲ့ရင္ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔၀င္မွာ အျမင့္မားဆုံး ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံရတတ္ၿပီး သာမန္အရပ္သားမွာ ေငြဒဏ္ (သုိ႔) အေသးဆုံးျပစ္ဒဏ္မ်ဳိးသာ ေပးခံရတတ္ပါတယ္။ ေနာက္ သာမန္အရပ္သားတဦးႏွင့္ ႀကံ့ဖြံ႔ /စြမ္းအားရွင္လုိလူမ်ဳိးေတြနဲ႔ တူညီေသာ ပုဒ္မတခုခုကုိ က်ဴးလြန္တာခ်င္းအတူတူ သာမန္လူက ျပစ္ဒဏ္က်ခံေစၿပီး ႀကံ့ဖြံ႔/စြမ္းအားရွင္မ်ားမွာ လြတ္ေျမာက္ရသည္။ အရွင္းဆုံးေျပာရလွ်င္ ႀကံ့ဖြံ႔/စြမ္းအားရွင္ လူ႐ုိက္၊ လူသတ္ ဘာမွမျဖစ္။ ဥပမာ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဒီပဲယင္းအေရးအခင္းမွာ အန္အယ္လ္ဒီ ဒု-ဥကၠ႒ ဦးတင္ဦးႏွင့္ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ လုပ္ႀကံခံရ (ကံေကာင္းလုိ႔ မေသခဲ့တာပါ) တာမ်ဳိးကိုၾကည့္ရင္ အ႐ုိက္ခံရသူႏွစ္ဦးမွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္ အထိန္းသိမ္းခံရၿပီး ဥပေဒက်ဴးလြန္သူ လူသတ္သမား/အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္သူ ႀကံ့ဖြံ႔/စြမ္းအားရွင္မ်ား ဘာမွမျဖစ္။ ေနာက္ မတၱရာၿမိဳ႕နယ္ (မႏၲေလးတုိင္း) ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ ဦးသန္းလြင္ႏွင့္ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔၀င္မ်ားမွာ အ႐ုိက္လည္းခံရ၊ ျပစ္ဒဏ္လည္းအက်ခံရ၊ က်ဴးလြန္သူ လူရမ္းကား ႀကံ့ဖြံ႔ /စြမ္းအားရွင္ ဘာမွမျဖစ္။ ၁၉၉၆-၉၇ ကမာၻေအးေစတီလမ္းႏွင့္ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းေထာင့္ အနီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကားကုိ လုံၿခံဳေရးေတြ အေစာင့္ခ်ထားသည့္ၾကားက မင္းမဲ့စ႐ုိက္ျဖင့္ ဥပေဒမဲ့ ၀င္႐ုိက္ ေသာင္းက်န္းမႈ ျဖစ္စဥ္မွာေကာ ရဲေတြရွိရက္ႏွင့္ ဖမ္းဆီးအေရးယူျခင္း မရွိခဲ့တာေတြဟာ တရားဥပေဒႏွင့္အညီ အုပ္ခ်ဳပ္ ေဆာင္ရြက္ေနတာဆုိတာ ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား၊ ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခားဘူးဆုိတာ ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား။

အဆုိး၀ါးဆုံးနဲ႔ တႏုိင္ငံလုံးသိေနၾကတဲ့ တကၠသုိလ္ရိပ္သာလမ္း စိမ္းလဲ့ကန္သာအနီး ငါးေလာင္းၿပိဳင္လူသတ္မႈ မၾကာမီ ေဖာ္ထုတ္ေပးပါမယ္ဆုိတဲ့ ရဲခ်ဳပ္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ခင္ရီ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားကုိ ခုထိ ၾကားေယာင္မိေနပါေသးတယ္။ အခု အဲဒီအမႈ ဘယ္ေရာက္သြားၿပီလဲ။ ဘယ္လဲ…ဘာလဲ ဆုိတာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ဥပေဒဆုိတာ ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခားဘူးဆုိတာ ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလား၊ သံသယ၀င္စရာေတြပါ၊ မယုံႏုိင္စရာပါ။

တရားဥပေဒမဲ့ ျပဳလုပ္ေနတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္။ တုိင္းနဲ႔ျပည္နယ္မ်ားမွာ ႀကံ့ဖြံ႔/စြမ္းအားရွင္ေတြရဲ႕ မတရားအၾကမ္းဖက္မႈေတြ က်န္ပါေသးတယ္။

နအဖက ႀကံ့ဖြံ႔ေမြး၊ ႀကံ့ဖြံ႔က စြမ္းအားရွင္ေမြး၊ ထမင္းေကၽြး၊ ေန႔တြက္ ႏွစ္ေထာင္ေပးမယ္ဆုိၿပီး လူစုလူေ၀းနဲ႔ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုျဖစ္ၾကတဲ့ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔၀င္ေတြ၊ ၈၈ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ၀ုိင္း႐ုိက္၀ုိင္းဖမ္း သတင္းပုိ႔ လုပ္ေဆာင္ေနတာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာခဲ့ပါၿပီ။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လ (၁၉) ရက္ေန႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (၆၃) ႏွစ္ ေမြးေန႔အတြက္ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ုံးေရွ႕မွာ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း က်င္းပေနက်ျဖစ္တဲ့ ေမြးေန႔ပြဲမွာ သံဃာေတာ္မ်ား၊ သီလရွင္မ်ား ဆြမ္းေလာင္း၊ သက္ေစ့ငွက္ေတြလႊတ္၊ မုိးပ်ံပူေဖာင္းေတြလႊတ္ ဆုေတာင္းေမတၱာပုိ႔ က်င္းပခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေမတၱာပုိ႔ဆုေတာင္းေနၾကတဲ့ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔၀င္ေတြၾကားထဲကုိ ႀကံ့ဖြံ႔ က ေမြးထားတဲ့ အမူးသမား စြမ္းအားရွင္ေတြက ၀င္ေရာက္ၿပီး ဆူပူေအာ္ဟစ္ၾက တယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ႀကိဳတင္ႀကံရြယ္ထားတဲ့ ဒုိင္နာကား (၅) စီးနဲ႔ ႀကံ့ဖြံ႔/စြမ္းအားရွင္အျပည့္ လူအုပ္ႀကီးဟာ အန္အယ္လ္ဒီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ုံးေရွ႕မွာ ပိတ္ရပ္ၿပီး အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔၀င္ေတြကုိ ႐ုိက္ႏွက္ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားတယ္။ ေနာက္တရား႐ုံးတင္တယ္၊ ေထာင္ (၂) ႏွစ္ခြဲစီ ျပစ္ဒဏ္ခ်တယ္။ ေ၀းလံသီေခါင္တဲ့ ေထာင္ေတြဆီပုိ႔တယ္။ ဘယ္မလဲဥပေဒ၊ ဘယ္မလဲ တရားမွ်တမႈ။ ဒါဟာ နအဖေမြးထားတဲ့ ႀကံ့ဖြံ႔/စြမ္းအားရွင္ေတြက ဥပေဒမဲ့ အၾကမ္းဖက္က်ဴးလြန္ေနတာ။

၃၁-၇-၀၉ ရက္ေန႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ႐ုံးတင္တရားစြဲဆုိထားရာမွ စီရင္ခ်က္ခ်မည့္ေန႔တြင္ ျမင္းၿခံ ေတာင္သာၿမိဳ႕နယ္ တုိ႔မွ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔၀င္မ်ားက ျမင္းၿခံၿမိဳ႕ရွိ အလုိဆႏၵျပည့္ဘုရားမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဆုေတာင္းေမတၱာပုိ႔ ျပဳလုပ္ခဲ့ရာမွာ ႀကံ့ဖြံ႔/စြမ္းအားရွင္မ်ား တုတ္မ်ားကုိယ္စီကုိင္ေဆာင္ၿပီး ေႏွာင့္ယွက္ဖုိ႔ လာၾကတယ္။ ဒီသတင္းကုိ ၾကားသိၾကတဲ့ ျပည္သူမ်ားက မေနႏုိင္ၾကဘဲ အဲဒီ ႀကံ့ဖြံ႔/စြမ္းအားရွင္ေတြကုိ ျပန္၀ုိင္းၾကတယ္။ ေနာက္ဆုံး ႀကံ့ဖြံ႔/ စြမ္းအားရွင္ေတြက သူတုိ႔မွားေၾကာင္း ေတာင္းပန္ၿပီး ထြက္ခြာသြားၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘာမွန္းမသိတဲ့လူေတြကုိ ေငြႏွစ္ေထာင္၊ သုံးေထာင္ေပးမယ္ဆုိၿပီး ေခၚလာ၊ ဒီက်ေတာ့ လူ႐ုိက္ခုိင္းတာပဲ။ ဒါဟာ အဓိက မင္းမဲ့စ႐ုိက္ကုိ က်ဴးလြန္တာ ဘယ္သူလဲ၊ ဘယ္သူကခုိင္းတာလဲ အရွင္းႀကီးပါ။ တခ်ဳိ႕ ႀကံ့ဖြံ႔ေတြကလည္း သိကုန္ၾကလုိ႔ ထြက္ကုန္ၾကပါၿပီ။

နအဖအစုိးရရဲ႕ သတင္းစာထဲက စာလုံးမဲႀကီးႏွင့္ေရးထားတဲ့ “ဆူပူအၾကမ္းဖက္မႈ ဖန္တီးသူမ်ား ၀ုိင္း၀န္းဖယ္ရွား” ပါဟုဆုိလွ်င္ အစြယ္လုိသူ မိဖုရား၊ အသြားေစခုိင္းသူ မင္းဧကရာဇ္ ကဗ်ာထဲကလုိ အားလုံးကုိ ဖယ္ရွားသုတ္သင္ပစ္ရပါမယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ Force Labour, ႏွင့္ Child Soldiers မရွိပါဘူးလုိ႔ ဖားေဆာင္းပါးရွင္ေတြက ဘယ္လုိပဲ ကာကြယ္ၿပီး ေရးေနၾကေပမယ့္ ကမာၻ႔အလုပ္သမားအဖြဲ႔မွ တာ၀န္ရွိသူမ်ား၊ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္အဖြဲ႔မွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္အဖြဲ႔မွ မစၥတာပီညဲ႐ုိး၊ ကင္တာနားတုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ လာေရာက္စုံစမ္း စစ္ေဆးခဲ့တဲ့ အစီရင္ခံစာေတြက သက္ေသအထင္အရွား ျပေနပါတယ္။

ကမာၻ႔ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီးမွ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ႏွင့္ အႀကံေပးလက္ေထာက္ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးကအစ၊ ကမာၻ႔ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အီးယူအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ကမာၻ႔အလုပ္သမားအဖြဲ႔၊ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္အဖြဲ႔၊ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္အဖြဲ႔၊ အာဆီယံႏုိင္ငံမ်ားမွ တာ၀န္ယူထားသူမ်ားက ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်ျခင္း၊ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔ထားျခင္း၊ ျပႆနာမ်ား ေျဖရွင္းေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳေနရျခင္း စသည့္ ႏုိင္ငံေပါင္းစုံႏွင့္အဖြဲ႔အစည္းေပါင္းစုံမွ ကမာၻ႔ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားကေကာ၊ ႏုိ္င္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားကပါ ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအေရးကို အေရးတယူ ထဲထဲ၀င္၀င္ ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်၊ ပိတ္ဆုိ႔တားဆီး စစ္ေဆးစုံစမ္းညႇိႏႈိင္း အေရးယူေဆာင္ရြက္ေနရျခင္းမွာ ယေန႔ နအဖအစုိးရ လက္ထက္တြင္သာ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည္မွာ ရွက္ဖြယ္ေပ။

တကမာၻလုံးနဲ႔တေယာက္ ယခုကဲ့သုိ႔ ၀ိုင္း၀န္း႐ႈတ္ခ်ျပစ္တင္ ပိတ္ဆုိ႔တားဆီးခံရၿပီး ဟုိႏုိင္ငံ ေခါင္းေဆာင္ေတြလာလုိက္ မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးရ၊ ဟုိအဖြဲ႔အစည္းေခါင္းေဆာင္လာလုိက္ မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးရ။ ယုိသူမရွက္ ျမင္သူရွက္၊ က်ေနာ္တို႔ျပည္သူေတြက ရွက္လွပါၿပီ။

ကုိယ့္ျပည္တြင္းေရးကိစၥ၊ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္း ရွင္းလင္းရမည့္ကိစၥ၊ အေျဖရွာရမည့္ကိစၥကုိ ျပည္ပက ဟုိလူလာရွင္း၊ ဒီလူလာရွင္းနဲ႔ အဲဒါကုိက ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္လဲဆုိတာ ေဆာင္းပါးရွင္ မစၥတာ ဖားႀကီးမ်ား စဥ္းစားၾကပါဦး။

ေဆာင္းပါးရွင္ ေတာသားေလးရဲ႕ (၁၃-၈-၀၉) ေန႔ထုတ္ သတင္းစာမွာ “အမွန္ကေတာ့ တဦးနဲ႔တဦး နားလည္မႈ နည္းပါးၿပီးေတာ့ သံသယေတြ မွားၾကလုိ႔ ေမတၱာေရွ႕မထားႏုိင္ဘဲ အာဃာတေတြနဲ႔ ၾကည့္ၾက၊ ျမင္ၾက၊ ဆက္ဆံၾကတဲ့အခါ ျပႆနာေတြဟာ မႀကီးသင့္ဘဲ ႀကီးထြား၊ မရွည္သင့္ဘဲ ရွည္ၾကာကုန္ၾကတာ ျဖစ္တတ္တဲ့သဘာ၀ပဲေပါ့ကြာ။ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ျမန္မာတျပည္လုံးဟာ အခ်င္းခ်င္း ေဆြမ်ဳိးမေတာ္တဲ့သူမရွိတဲ့ မိသားစုႀကီးပါ။ ကုိယ့္အိမ္ထဲမွာ မိသားစုခ်င္း ျဖစ္တတ္ၾကတဲ့ သေဘာကြဲျပားမႈေတြကုိ မိသားစုစိတ္ဓာတ္အရင္းခံတဲ့ ေမတၱာေရွ႕ထားၿပီး အျပန္အလွန္ ညႇိႏႈိင္းေျဖရွင္းၾကရင္၊ ေရွးလူႀကီးေတြ ေျပာသလုိ အိမ္ထဲကအပူ အိမ္ျပင္မေရာက္ၾကေစနဲ႔ ဆုိတဲ့အတုိင္း အထဲမွာပဲ ေျပလည္သြားၾကမွာပါ။ အာဃာတတရားေတြနဲ႔ အတြင္းအပူ၊ အျပင္ကုိ ထုတ္ျပရင္ေတာ့ ႏြားကြဲရင္ က်ားဆြဲဖုိ႔ ေစာင့္ေနၾကတဲ့သူေတြ အႀကိဳက္ျဖစ္ၿပီး နစ္နာခံစားရေတာ့ တုိ႔ျပည္သူေတြပဲ ျဖစ္မွာေပါ့ကြာ”…

ေလသံေလးကေတာ့ အေတာ့္ကုိ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းၿပီး အမွန္တရားကို အခုမွ ျမင္စျပဳလာၿပီထင္တယ္။ ဒီစကားက ေရြးေကာက္ပြဲ (၉၀ ျပည့္ႏွစ္) ၿပီးကတည္းက ေျပာရင္ သိပ္တန္ဖုိးရွိမွာပဲ။

လက္နက္နဲ႔ ရမ္းခ်င္တုိင္း ရမ္းခဲ့ၿပီ။
အာဏာနဲ႔ ၾကမ္းခ်င္တုိင္း ၾကမ္းခဲ့ၿပီ။
အာဃာတနဲ႔ ဖမ္းခ်င္တုိင္းဖမ္းခဲ့ၿပီ။
တပည့္ႀကံ့ဖြံ႔ေတြေမြးၿပီး ႐ုိက္ခ်င္တုိင္း႐ုိက္၊ သတ္ခ်င္တုိင္း သတ္ၿပီးခဲ့ၿပီ။
ဥပေဒမဲ့ လုပ္ခ်င္တုိင္း လုပ္ခဲ့ၿပီ။
ျပည္သူ႔ဘ႑ာေငြနဲ႔ ခ်မ္းသာခ်င္တုိင္း ခ်မ္းသာခဲ့ၿပီ။

အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔၀င္ေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ (မင္းကုိႏုိင္၊ ကုိကုိႀကီး) အမ်ားဆုံးအဖမ္းခံရ၊ အႏွိပ္စက္ခံရ၊ အသတ္ခံရ၊ ေ၀းလံသီေခါင္တဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ေတြ အပုိ႔ခံရ၊ ျပည္သူ႔အတြက္ စေတးခံခဲ့ၾကရတာေတြ။

ဒီေန႔အထိ အန္အယ္လ္ဒီနဲ႔ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔ေတြဟာ လူမသတ္ခဲ့ဘူး၊ ဥပေဒမဲ့ အၾကမ္းမဖက္ခဲ့ဘူး၊ ျပည္သူ႔ဘ႑ာ အလြဲသုံးစားမလုပ္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူက ေလးစားတယ္၊ ယုံၾကည္တယ္၊ အားကုိးတယ္။

(၁၄-၈-၀၉) ေန႔ထုတ္ သတင္းစာက ေဆာင္းပါးရွင္ မန္းသာစိန္ (ဖာပြန္) ရဲ႕ “ေမတၱာကုိ ေမတၱာနဲ႔သာ” ဆုိတဲ့ ေဆာင္းပါးကေတာ့ ေမတၱာတရားနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီး ေနာင္တရတဲ့ ေလသံမ်ဳိးပါ။

“ျပည္သူအားလုံးကေတာ့ တဦးေမတၱာတဦးမွာဆုိသလုိ တခ်ိန္က အာဃာတေဟာင္းေတြ၊ ဆန္႔က်င္လုိမႈေတြကုိ သင္ပုန္းေခ်ၾကၿပီး၊ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုေတြအားလုံး၊ အနာဂတ္ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းမွာ စုစည္းညီၫြတ္ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ တက္ညီလက္ညီ လက္တြဲခ်ီတက္ႏုိင္ၾကဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္” လက္ခံစရာပါ။ ေကာင္းပါတယ္။

ေမတၱာဆုိတဲ့စကားလုံး…
ေမတၱာဆုိတဲ့ တရား။ သည္းခံျခင္း၊ ခြင့္လႊတ္ျခင္း၊ အနစ္နာခံျခင္း၊ ေပးဆပ္ျခင္း ဆုိတဲ့ေမတၱာတရားရဲ႕ သေကၤတ။
ေမတၱာရဲ႕လက္နက္၊ ေမတၱာရဲ႕ ပုံရိပ္ဟာ ဘယ္သူလဲ။

အႏွစ္ (၂၀) လုံးလုံး ေမတၱာတရားကို အေျခခံၿပီး အၾကမ္းမဖက္တဲ့နည္းနဲ႔ အာဃာတမထားေရး၊ သင္ပုန္းေခ်ေရးကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အဖြ႔ဲ၀င္ေတြဟာ ေမတၱာလက္နက္ကုိ ကုိင္စြဲလာခဲ့ၾကတာပါ။

ဒါေၾကာင့္လည္း ေမတၱာရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ကမာၻက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏုိဘယ္လ္ဆုအျပင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ ေမတၱာသမားႀကီး မဟတၱမဂႏၶီဆုကုိ ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့တာေပါ့။

ေမတၱာတရားကုိင္စြဲထားတဲ့ အန္အယ္လ္ဒီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ အာဏာရွင္လက္နက္ကုိင္သမားရဲ႕ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ (၁၄) ႏွစ္ေက်ာ္ (၁၅) ႏွစ္ ေနခဲ့ရတာကေတာ့ ပယ္ဖ်က္မရႏုိင္တဲ့ သမုိင္းရဲ႕ကမၸည္းမွတ္တမ္းမွာ အ႐ုပ္ဆုိးအက်ဥ္းတန္ တင္က်န္ရစ္မွာမလြဲပါဘူး။

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရးကို အသက္ေပး၍ ရယူေပးခဲ့သည့္ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏သမီး ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ စာနာေထာက္ထား၍ ညႇာတာမႈ ျပဳလုိပါသည္ဟု ဆုိလွ်င္…

၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဒီပဲယင္းလုပ္ႀကံမႈမွာ ေပၚေပါက္လာစရာအေၾကာင္းမရွိႏုိင္ပါ။ အင္မတန္ႀကီးမားလွသည့္ ရက္စက္ရာက်ေသာ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း၊ စိမ္းလဲ့ကန္သာ (၅) ေလာင္းၿပိဳင္လူသတ္မႈ ျပစ္မႈႀကီးႏွင့္စာလွ်င္ ယခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အမႈ သည္ ေျပာပေလာက္စရာမရွိပါ။

စာနာေထာက္ထား
သနားညႇာတာ
ခြင့္လႊတ္ပါလည္း
မလြတ္ၾကမၼာ
လူတကာတုိ႔
ခႏၶာခုိင္က်ည္
အတည္မၿမဲ
ေဖာက္လြဲတတ္သည္
မခၽြတ္စသာ…ဓမၼသာတည္း။

ေမတၱာတရားကိုအေျခခံၿပီး တခ်ိန္က အာဃာတအေဟာင္းေတြ၊ ဆန္႔က်င္လုိမႈေတြကုိ သင္ပုန္းေခ်ၾကၿပီး ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုေတြအားလုံး အနာဂတ္ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းမွာ ညီၫြတ္ေပ်ာ္ရႊင္စြာ လက္တြဲေလွ်ာက္လွမ္းၾက မယ္ဆုိရင္…

(၁) တဖက္သတ္ေရးဆြဲထားတဲ့ ဒီမုိကေရစီက်င့္စဥ္ မညီမွ်တဲ့ အခ်က္မ်ား အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းတြင္ ျပန္လည္သုံးသပ္ျပင္ဆင္ရန္။
(၂) ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသမားအားလုံးနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အျမန္ဆုံးလႊတ္ေပးရန္။
(၃) ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ အန္အယ္လ္ဒီ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးရန္။

ေမတၱာႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးျခင္းျဖင့္သာ အနာဂတ္ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ လွပေစမည္။